Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Βασιλική Π. | 22 Μαρτίου 2021, 11:35
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η συνεπιμέλεια είναι ότι πιο σύγχρονο υπάρχει για το οικογενειακό δίκαιο το οποίο έχει δοκιμαστεί πολλά χρόνια σε πολλές προηγμένες χώρες με άριστα αποτελέσματα σε σύγκριση με το ξεπερασμένο και αποτυχημένο μοντέλο της αποκλειστικής επιμέλειας που αρχίζει και αποσύρεται σιγά σιγά από πολλές χώρες αλλά δυστυχώς όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στην Ελλάδα όλα έρχονται με πολλά χρόνια καθυστέρηση. Η συνεπιμέλεια δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για τους γονείς, οι οποίοι θα μπορούν από κοινού να αποφασίσουν ό,τι θέλουν, απεναντίας θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για τους δικαστικούς λειτουργούς όταν και οι δύο γονείς κρίνονται ικανοί και κατάλληλοι να ασκήσουν τα γονικά τους καθήκοντα. Όσοι και όσες είναι κατά της συνεπιμέλειας το κάνουν απλά για τα προσωπικά τους συμφέροντα και για να μην χάσουν τα προνόμια τους. Το χαζό επιχείρημα που επικαλούνται της ενδοοικογενειακής βίας αφορά μικρό ποσοστό ανδρών και γυναικών και σε καμιά περίπτωση δεν αφορά την πλειοψηφία των γονέων αλλιώς θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία εγκληματιών και βίαιων ανθρώπων το οποίο και βέβαια δεν ισχύει. Επίσης το παιδί βαλίτσα είναι ένα άλλο αστείο επιχείρημα γιατί ήδη και στην αποκλειστική επιμέλεια αλλάζει σπίτι το παιδί, όταν η μάνα πηγαίνει στην δουλειά δεν αφήνει το παιδί στο σπίτι της μητέρας της και πολλές φορές το αφήνει και να κοιμηθεί εκεί, τότε δεν γίνεται βαλίτσα δεν αλλάζει σπίτι, μόνο όταν πηγαίνει στο σπίτι του μπαμπά του γίνεται βαλίτσα και αλλάζει σπίτι. Το παιδί δεν δένεται με τους τοίχους και τα έπιπλα αλλά με τους ανθρώπους και τα συναισθήματα που βιώνει. Είμαι γυναίκα-μάνα και πραγματικά με στενοχωρεί πολύ που βλέπω γυναίκες-μάνες που βρίσκουν ένα σωρό αστείες δικαιολογίες για να εμποδίσουν την επικοινωνία των παιδιών τους με τον μπαμπά τους και πρώην σύντροφο τους. Δεν κάνουν κακό σε αυτόν αλλά στα παιδιά τους. Συμπέρασμα δεν νομοθετούμε με βάση την εξαίρεση αλλά με βάση τον κανόνα και ο κανόνας λέει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γονέων δεν είναι κακοποιητικοί και όλοι αυτοί αξίζουν και επιβάλλεται να έχουν συνεπιμέλεια για το καλό τον παιδιών τους πρώτα από όλα. Συνεπιμέλεια με ίσο χρόνο ανατροφής και εναλλασσόμενη κατοικία