Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΔΗΜΗΤΡΑ | 22 Μαρτίου 2021, 17:59
1) Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου επικοινωνίας: Ποιος είναι “ο συνολικός χρόνος επικοινωνιας”; Ο ύπνος, οι δραστηριότητες κλπ που εντάσσονται; Υπάρχουν περιπτώσεις όπου πατεράδες διαμαρτύρονται ότι οι μανάναδες “φορτώνουν τα παιδιά με δραστηριότητες για να μην τα βλέπουν… Δηλαδή οι μανάδες χρεώνονται ως προσωπικό χρόνο που περνούν με τα τέκνα τις δραστηριότητες των παιδιών, το διάβασμα τους, τις ώρες των φροντιστηρίων κλπ, ενώ οι πατεράδες θέλουν το 1/3 του χρόνου που δεν προσδιορίζεται με σαφήνεια στο νομοσχέδιο, απαλλαγμένο από βαρίδια τύπου δραστηριότητες κλπ, θεωρώντας δεδομένο ότι στο χρόνο επικοινωνίας τους το παιδί πρέπει να είναι πλήρως διαθέσιμο για να του “πιπιλίζουν τα αυτιά” μαζί με τις μανάδες τους εναντίον της ίδιας τους της μάνας. Η μάνα δε θα μπορεί να κανονίσει με ηρεμία το ημερήσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων του παιδιού, αφού προτεραιότητα του νομοσχεδίου, είναι η κάλυψη του χρόνου των μπαμπάδων και κυρίως των μητέρων τους - πρωην πεθερων , οι οποίες βρίσκονται πίσω από όλο αυτό το ανακάτεμα, και όχι οι πραγματικές ανάγκες του ίδιου του παιδιού. Το παιδί δεν βλέπει εξίσου και τους δύο γονείς, ούτε γίνεται ποσοστό του χρόνου τους, όταν οι γονείς είναι παντρεμένοι; Γιατί πρέπει αυτό να γίνεται όταν είναι χωρισμένοι; Συνήθως, η μητέρες είναι αυτές που ασχολούνται με τη διατροφή του και τις δραστηριότητές τους. Κατα κανόνα οι πατεράδες το πηγαίνουν βόλτα στον ελεύθερό τους χρόνο, πηγαίνουν γήπεδο κλπ και βάζουν ως προτεραιότητα τα επαγγελματικά τους, ώστε να μπορέσουν να του προσφέρουν όταν θα έχει ανάγκη και ο λιγότερος σε σχέση με τη μητέρα χρόνος που περνάνε φροντίζουν να είναι ποιοτικός, αφήνοντας στις μητέρες τα πρακτικά θέματα της καθημερινότητας, σεβόμενοι τη φύση και το δικαίωμα των παιδιών στη μητρική φροντίδα, η θαλπωρή της οποίας είναι αναντικατάστατη. Έτσι έχουν καλή σχέση και με τη μητέρα, ακόμη και μετά το διαζύγιο και το παιδί μεγαλώνει με αγάπη και ηρεμία. Αργότερα, συνήθως στην εφηβία οι ώριμοι ενήλικες – γονείς σεβόμενοι την επιθυμία του παιδιού, συνεννοούνται μεταξύ τους και συναποφασίζουν αν το παιδί θέλει να μένει περισσότερο με τον πατέρα. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΟΣΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗ ΜΑΝΑ (ΕΦΟΣΟΝ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ Η ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΙΚΑ ΥΓΙΗΣ, ΔΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ). Αυτα βεβαίως τα φυσιολογικά, δηλαδη ο ένας να σέβεται το ρόλο τους αλλου, συμβαίνουν σε περιπτώσεις ώριμων και “χορτάτων” ανθρώπων που δεν προσκολλώνται στα παιδιά τους και δεν επιτρέπουν στις μαμάδες τους να παίζουν το ρόλο της μάνας του παιδιού. Συνήθως αυτά τα ζευγάρια έχουν και χαλαρό προγραμμα στην επικοινωνία τους με το παιδί (όποτε δηλαδή βολεύει όλους και κυρίως το παιδί), ενώ σε πολλές περιπτώσεις βγαίνουν και όλοι μαζί για φαγητό, γιορτές κλπ. Αυτά βεβαίως δεν μπορεί να τα εξαναγκάσει το Κράτος, αλλά έρχονται φυσιολογικά με το πέρασμα των χρόνων και με ΑΜΟΙΒΑΙΟ σεβασμό. 2) “Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου.” Ερώτηση α): οι ανιόντες έχουν το δικαίωμα να ανακατεύονται στην ανατροφή, τη διατροφή κλπ του παιδιού με διάνοια γονέα; β) Έχουν το δικαίωμα να κρύβονται πίσω απο το γονέα, δηλ. να τον χρησιμοποιούν ως αχυράνθρωπο, για να μεγαλώσουν με τις δικές τους αρχές το παιδί, επειδή το θεωρούν ιδιοκτησία τους; γ) Έχουν το δικαίωμα να ανακατεύονται στην ονοματοδοσία και να μη μπορεί να γίνει βάπτιση, επειδή εκτός από το επίθετο σε αποκλειστικότητα (γιατί εκεί η παράδοση τους βολεύει, το να παίρνει δηλ. το παιδί το επίθετο του πατέρα, και να κολλάνε δίπλα από το επίθετο και το junior) θέλουν και το δικό τους όνομα σε αποκλειστικότητα; Γιατί δεν προτάσσεται από το νομοσχέδιο να παίρνουν τα παιδιά ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και τα δύο επίθετα και μάλιστα με αλφαβητική σειρα, για λόγους ισότητας; δ) Έχουν το δικαίωμα να έρχονται με όλο το σόι, το οποίο ανακατεύεται στα πάντα, σε όλες τις δραστηριότητες του παιδιού και να προκαλούν καβγάδες; ε) Είναι σωστό το τέκνο να αναγκάζεται να μεγαλώνει με μάνα την πεθερά, που δεν χόρτασε με το μεγαλωμα των δικών της παιδιών και θεωρώντας το εγγόνι δύο φορές παιδί της, το μπουκώνει όλη μέρα με σοκολάτες, για να το καλοπιάνει και το δηλητηριάζει εναντίον της ίδιας του της μανας; στ) Είναι σωστό η ανιούσα να λαμβάνει αντικαταθλιπτική αγωγή και να κλαίει όλη την ώρα μπροστά στο παιδί σου, να γυρίζει κάθε φορά το παιδί σου με σκοτεινιασμένο βλέμμα και να μην μπορείς να βρεις άκρη με τη γραφειοκρατία, να λάβεις αντίγραφα της συνταγογράφησης; ΕΧΕΤΕ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ; ζ) Οι τρίτοι έχουν καποια υποχρέωση απέναντι στο παιδί και τους γονείς του; Οφείλουν να μένουν ανεξάρτητοι, να είναι ψυχικά υγιείς, να μην επηρεάζουν το παιδι και να μην προκαλούν καβγάδες; ΑΥΤΑ ΟΛΑ ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΟΥΝ; ΟΙ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ . ΖΗΤΑΜΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΝΙΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΙΤΟ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ (ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ – ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΤΡΙΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!!!!). Να συσταθούν επιτροπές εμπειρογνωμώνων που να εξετάζουν γονείς , ανιόντες και τρίτους που πλέον είναι ανώτεροι των γονέων, βάσει του νομοσχεδίου, αφου δεν τίθενται υποχρεώσεις ως προς αυτούς. Να είναι εύκολη η πρόσβαση σε ιατρικά έγγραφα σε τέτοιες περιπτώσεις και ΟΧΙ να καλύπτονται από τα προσωπικά δεδομένα, τα οποία πρέπει να προβλεφθεί ρητά ότι θα κάμπτονται σε τέτοιες περιπτώσεις. ζ) Η προβοκάτσια θα τιμωρείται βάσει του νόμου; Δηλαδή αν εγώ φέρω συγγενείς ή φίλους σε δραστηριότητες ή σχολική εορτή του παιδιού, προκαλέσουμε τον άλλο γονέα με μορφασμούς, επιδεικνύουμε επίτηδες κτητικότητα στο παιδί και ο άλλος κάποια στιγμή αντιδράσει ανθρώπινα, εγώ μπορώ βάσει του νομοσχεδίου να τους φέρω όλους αυτούς μάρτυρες εναντίον του πρώην συζύγου ,ότι δεν επιτρέπει την επαφή μαζί τους και αυτός θα πρέπει να αποδείξει οτι δεν είναι ελέφαντας ή θα πρέπει να φέρει μάρτυρες δασκάλους, άλλους γονείς κλπ. αναστατώνοντας το περιβάλλον του παιδιού; Οι τρίτοι θα φύγουν, θα πάνε στο σπιτάκι τους εχοντας προκαλέσει εκ του ασφαλούς φασαρία, πολλές φορές λαμβάνοντας και ανταλλάγματα από τον ηθικό αυτουργό και ο γονέας εις βάρος του οποίου στήθηκε όλο αυτό θα βρεθεί και απολογούμενος σε στρεψοδικία. Επειδή συνήθως ο πιο ψύχραιμος υποχωρεί, θα είναι υποχρεωμένος να ανέχεται όλους αυτούς! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ! Το περιβάλλον του παιδιού θα πρέπει να είναι ήρεμο και ανιόντες και τρίτοι που έχουν εμπλακεί και είναι ανεπιθύμητοι από έναν εκ των γονέων θα πρέπει να εμποδίζονται να ερχονανται σε επαφη με το παιδι . Δεν είναι προτεραιότητα αυτοί αλλα τα συμφέροντα των παιδιών. Όποιος στήνει προβοκάτσια ή συμμετέχει σε τέτοια, θα πρέπει να προβλεφθεί ρητά οτι θα έχει αστικές και ποινικές συνέπειες και απαγόρευση επικοινωνίας με το παιδι.