Αρχική Επιλογή Δικαστικών Λειτουργών - Επαναφορά Αρχής του ΑυτοδιοίκητουΆρθρο 4Σχόλιο του χρήστη Χρίστος Γ. Χουτόπουλος (Διοικητικός Δικαστής) | 3 Φεβρουαρίου 2010, 17:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρίστος Γ. Χουτόπουλος (Διοικητικός Δικαστής)' | 3 Φεβρουαρίου 2010, 17:49

    Οι επετηρίδες και ο ρυθμός – σειρά – προοπτική προαγωγής κάθε Δικαστή είναι λίγο ως πολύ γνωστά . Επομένως είναι δυνατόν να προβλεφθεί ποιοί , κατά την συνήθη πορεία τών πραγμάτων πρόκειται να προαχθούν κατά την κρίσιμη διετία τής θητείας των (εκάστοτε) νέων Τριμελών Συμβουλίων Διεύθυνσης τών παραπάνω (λεγομένων “μεγάλων”) Δικαστηρίων . Μέ βάση αυτή την δυνατότητα ΟΡΘΟΤΕΡΟ θα ήταν να μην είναι υποψήφιοι οι Δικαστές αυτοί , των οποίων επίκειται η προαγωγή στον επόμενο βαθμό κατά την αμέσως επόμενη των σχετικών αρχαιρεσιών διετία , προκειμένου να μήν ανακύπτει κατόπιν πρόβλημα μετάθεσης , ή συγκρότησης τών Τριμελών αυτών Συμβουλίων από Δικαστές οι οποίοι μετά από λίγο δεν θα είναι Δικαστές τού Δικαστηρίου τού οποίου θα έχουν την ευθύνη . Παράλληλα , ως προς την αρχαιότητα καλό θα ήταν να εξαιρούνται και εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν συμπληρώσει διετία (ή τουλάχιστον 18 μήνες) υπηρεσίας στον αντίστοιχο βαθμό , ούτως ώστε να έχουν όλοι οι υποψήφιοι την αναγκαία εμπειρία . Πάντως για δημιουργία και αξιοποίηση αναγκαίας πείρας προτιμότερη νομίζω είναι η ΤΡΙΕΤΗΣ θητεία τών παραπάνω Τριμελών Συμβουλίων (με ανάλογη προσαρμογή των πιό πάνω παρατηρήσεων - προτάσεων). Σίγουρα επίσης πρέπει να αποκλείονται και να μήν είναι υποψήφιοι όσοι είναι ή ήταν στο παρελθόν πρόεδροι ή τακτικά μέλη συμβουλίων στον ίδιο βαθμό δικαιοδοσίας (ή έστω κατά τα προηγούμενα δέκα χρόνια) προκειμένου να μετέχουν περισσότεροι Δικαστές και να μην καταλήγει το ζήτημα αυτό αποκλειστικότητα κάποιων ολίγων . Για τον ίδιο λόγο και για να αποφύγουμε την δημιουργία επαγγελματιών τής διοίκησης και «υποτρόπων σωτήρων» ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ να αποκλείονται και να μήν είναι υποψήφιοι όσοι είναι ή ήταν στο παρελθόν πρόεδροι ή τακτικά μέλη Διοικητικών Συμβουλίων τών οικείων Δικαστικών Ενώσεων. Διότι και με την ιδιότητα αυτή καλλιεργείται σε κάποια άτομα μιά ψευδαίσθηση μοναδικότητας και δήθεν υψηλής αφιέρωσης στα κοινά , στην οποία ενδέχεται να εμφιλοχωρήσει και “μεγαλοπαραγοντισμός” και μικροπολιτικαντισμός που δεν ταιριάζουν σε δικαστές ˙ και όχι μόνο αυτά , αλλά επί πλέον μπορεί να υπεισέλθει και η επάρατη διάθεση παροχής εξυπηρετήσεων με αντάλλαγμα , έστω αναγνώρισης και δόξας . Όμως είναι προφανές (και συμφωνούμε νομίζω όλοι) ότι , τέτοιες εκδηλώσεις στο Δικαστικό σώμα δεν είναι απλά αρρώστιες , αλλά πραγματικές γάγγραινες που πρέπει να προλαβαίνονται για να μήν ψάχνουμε μετά για "κυκλώματα". Ορθότερο θα ήταν νομίζω , μόνο μία θητεία για κάθε Δικαστή σε οποιαδήποτε αιρετή θέση . Γενική άλλωστε είναι η απορία γι’ αυτούς που είναι διαρκώς , παντού υποψήφιοι και εμφανίζονται ανά πάσα στιγμή ως πρόθυμοι και κατάλληλοι να υπηρετήσουν τα κοινά : «Καλά και πότε ασχολούνται με δικαστικά καθήκοντα; Πώς διατηρούν και ανανεώνουν την δικαστική ιδιότητά τους; περιφερόμενοι από δικαστηρίου σε δικαστήριο είτε “για να ενημερώσουν για το ενδιαφέρον τους” και να υποστηρίξουν την υποψηφιότητά τους , είτε “για να πληροφορήσουν” τους συναδέλφους για τις εξελίξεις ;; Ας μην ξεχνάμε ότι , ακρογωνιαίος λίθος σε οποιοδήποτε θετικό για την Δικαιοσύνη σχήμα ή σύστημα είναι η διατήρηση και η προαγωγή τού Δικαστικού κύρους και τής πρόταξης για κάθε δικαστή τής Δικαστικής ιδιότητάς του.