Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗ | 24 Μαρτίου 2021, 15:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗ' | 24 Μαρτίου 2021, 15:39

    Συνοψίζοντας τα βασικά στοιχεία του νομοσχεδίου, αποδεικνύονται καταφανώς τα εξής: α) Το παρόν νομοσχέδιο συνιστά υποβάθμιση της νευραλγικής σχέσης μάνας-τέκνου, η σημαντικότητα της οποίας είναι αποτυπωμένη όχι μόνο στη νομολογία του Αρείου Πάγου και τη διεθνή βιβλιογραφία των παιδοψυχιάτρων, αλλά και στη βιωματική σχέση που έχουμε όλοι μας συμπεριλαμβανομένων και υμών με τις ΜΑΝΑΔΕΣ μας/σας. Η σχέση αυτή, ήταν τόσα χρόνια κατοχυρωμένη προς όφελος της ψυχικής συγκρότησης και της ομαλής ψυχοσωματικής ανάπτυξης των τέκνων. Έτσι, συνίσταται βάσει νόμου υποβάθμιση της ουσίας του ρόλου της μάνας, η οποία είναι η βάση της σταθερότητας και της ομαλής ψυχοσωματικής ανάπτυξης των παιδιών, αλλά και υποβάθμιση του συμφέροντος του τέκνου που τόσο πολύ έχει ανάγκη τη μάνα του, ειδικά στις μικρές ηλικίες. Το νομοσχέδιο προωθεί τα δικαιώματα όχι των τέκνων, αλλά των αντρών και των σε πολλές περιπτώσεις παρεμβατικών μαμάδων τους, οι οποίες θα αναθρέφουν σύμφωνα με τις αρχές τους τα «δυο φορές παιδιά τους» και από εκεί είναι που ξεκινάει το πρόβλημα. Οι πρώην πεθερές πλέον αναγορεύονται επισήμως σε συν-επιμελήτριες με μονό δικαιώματα, αφού εξισώνονται με τις μανάδες, οι οποίες θα πρέπει πλέον να ενισχύουν τη σχέση των παιδιών τους μαζί τους, ενώ εκείνες μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς καμία συνέπεια και υποχρέωση. Αντιθέτως, αν θέλετε να λύσετε ένα από τα προβλήματα μεταξύ των πρώην ζευγαριών, θα πρέπει να μπουν όρια βάσει του νόμου στις παρεμβατικές πεθερές, οι οποίες πρέπει επιτέλους να καταλάβουν οτι ο δικός ρόλος της μάνας σταμάτησε στην ανατροφή ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΩΝ. Οι μανάδες, που αλλάζουν πόλη και δεν θέλουν επαφή μαζί τους, το κάνουν σε πολλές περιπτώσεις, για να ηρεμήσουν τα παιδιά και οι ίδιες, από την παρέμβασή τους και όσο υπάρχουν τέτοιες πρωην πεθερές θα πρέπει να τιμωρούνται και να μην έχουν καμια επαφη με τα εγγονια, γιατί το μονο που κανουν είναι, αφού έβαλαν τους γονείς τους να χωρίσουν, να τα εργαλειοποιούν εγωιστικά εναντίον της ίδιας τους της μανας, για να βγάλουν τα απωθημένα τους και να γεμίσουν την ώρα τους. Ξέρω βεβαίως και σωστές πρώην πεθερές, οι οποίες έχουν άριστες σχέσεις και με τα εγγόνια και με τις πρώην νύφες ΑΛΛΑ ΑΥΤΕΣ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΤΕΥΤΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΟΥΣ”. Αυτές έχουν άριστες σχέσεις με τις πρώην νύφες και όλοι αν και χωρισμένοι είναι αγαπημένοι. Αυτά όλα συναινετικά και όχι με το ζόρι ούτε με εξαγορά ψήφων.... Μιλαμε για ΚΥΡΙΕΣ με “Κ” κεφαλαίο που αγκάλιασαν τις μανάδες των εγγονών τους και τις αγάπησαν σαν δικά τους παιδιά και όχι εκπροσώπους παθογενειών που μου θέλουν και συνεπιμέλεια για τους εαυτούς τους… Πρόκειται για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων να τις έχεις όλα τα χρόνια να σου ψήνουν το ψάρι στα χείλη, έγκυο να μη σε αφηνουν να ηρεμήσεις, λεχώνα να μη σε αφήνουν να ηρεμήσεις, να θέλουν ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ δικό τους, να χωρίζεις για να ησυχάσει το παιδί σου και εσύ, να φεύγεις χιλιομετρα να γλιτώσεις με το παιδί σου και να βάζουν το γιόκα μπροστά να ψηφιστεί το νομοσχέδιο να σε φέρουν πίσω, να σε πρήζουν, να τρως ξύλο, να μη μιλάς και να ανακατεύονται στα πάντα. Τι προσφέρουν όλες αυτές στο «συμφέρον του παιδιού»; Έχουν αυτές οι πεθερές και δικαιώματα, αντί να τις μαζέψουν επιτέλους; Τόσα βιβλία, τόσες ταινίες, τόσες τηλεοπτικές σειρές και εκατομμύρια οικογενειακά δράματα πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός σπιτιού. Προσωπικά δε με άφηνε ούτε το παιδί μου να θηλάσω για να το έχει αυτή αγκαλιά να το ταϊζει με το μπιμπερόν να γεμίζει τον άπειρο χρόνο της… Τελικά, κατάφερε και μας χώρισε για να έχει το γιο της όλη μέρα στο σπίτι της να της γεμιζει τα κενά και το παιδί μου να το στρέφει εναντίον μου και να κάνει κουμάντο σε όλα και να χρησιμοποιεί το κλάμα ως μέσο πίεσης για να μας βάζει να μαλώνουμε. ΕΓΩ ΣΑΝ ΜΑΝΑ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; ΝΑ ΒΑΛΩ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΒΟΥΛΟ ΓΙΟ ΤΗΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ; ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ. β) Οι κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά πρέπει να συναποφασίζουν με τους κακοποιητές και τις μαμάδες τους, μέχρι η απόφαση να γίνει ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ. Για τουλαχιστο 10 χρόνια θα ανέχονται όλους αυτούς και θα πρέπει να ενισχύουν και τη σχέση τους παιδιού τους μαζί τους, ενώ αυτοί δε θα έχουν καμια υποχρέωση παρά μόνο δικαιώματα. γ) Τα παιδιά αντιμετωπίζονται ως ποσοστά του χρόνου και δεν έχουν καμια επιθυμία αφού αν δεν θέλουν να πανε εκει που δεν περνανε καλά, γιατι μπούχτησαν από την τοξικότητα, θα φταίει ο άλλος γονέας, δηλαδή η μάνα. Ευκαιρία τότε οι μπαμπάδες με τις μαμάδες τους, να τις “πλακώσουν” στις μηνύσεις και αν έχουν και λεφτά, να τις εξαντλήσουν οικονομικά, παίρνοντάς τους τα παιδιά, αφού θα ισχυριστούν ότι τα αποξενώνει, κάτι που ωστόσο θα έχουν κάνει οι ίδιοι με τη συμπεριφορά τους. Για να μη γίνει αυτό σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά θα καταπιέζονται να πηγαίνουν κάπου που δεν αντέχουν, αναπτύσσοντας κατάθλιψη, αδυναμία συγκέντρωσης κλπ. δ) Πουθενά στο νόμο, ο οποίος ευαγγελίζεται την ισότητα, δεν υπάρχει η αναθεώρηση του αρ. 1505 ΑΚ, προκειμένου να γίνει υποχρεωτική η προσθήκη του επωνύμου της μητέρας στο τέκνο, με αλφαβητική σειρά και μάλιστα αναδρομικά (όπως αναδρομική ισχύ έχει και ο νόμος) γιατί η χρηστικότητα των μητέρων εξαντλήθηκε στη γέννα των παιδιών και στο να δεχτεί αποκλειστικότητα σε ονόματα και επώνυμα και δε βολεύει την πατριαρχία κάτι τέτοιο. Για τον καθορισμό του επωνύμου ο Υπουργός επιλέγει να παραμείνει σε συναινετικό επίπεδο, ώστε να μην τολμάς ούτε να το προφέρεις ως δικαίωμα και να μπαίνει μόνο του άντρα. Εκεί δεν έγιναν έρευνες σε τι ποσοστό τα τέκνα φέρουν μόνο το επώνυμο της οικογένειας του άντρα ούτε σε πόσες χώρες τα παιδιά παίρνουν και τα δύο επώνυμα. Στην Ελλάδα ας συνεχίσουν να προσδιορίζονται ως κτήματα της οικογένειας του άντρα και η μάνα που το γεννά να μην υπάρχει ούτε ως γένος στην ταυτότητα του παιδιού. Φοβερή ισότητα a la cart!!! ε) Υπάρχει ο κίνδυνος, εξ αιτίας του νόμου, να πυροδοτηθούν ακραίες καταστάσεις μεταξύ των πρώην συζύγων, με αποτέλεσμα δύο άνθρωποι που πιθανό κάποια στιγμή με το πέρασμα των χρόνων να κατέληγαν σε συναίνεση, να βγουν ακατάλληλοι και τα παιδιά να τα μεγαλώνει το Κράτος! Επιτέλους να το δούμε και αυτό!