Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ – ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ Άρθρο 3 Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ | 25 Μαρτίου 2021, 15:22
Αξιότιμε υπουργέ κύριε Τσιάρα Αρχικά θα ήθελα να σας εκφράσω τα συγχαρητήριά μου για την πρωτοβουλία σας και την πραγματικά γενναία σας απόφαση να παρέμβετε στο απαρχαιωμένο και συνάμα άδικο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ελληνικό οικογενειακό δίκαιο και την ευγενή σας πρόθεση να θεσπιστούν μεταρρυθμίσεις ριζοσπαστικές αλλά απολύτως αναγκαίες, καθώς αφορούν στις σχέσεις των παιδιών και με τους δύο γονείς οι οποίες αντανακλούν την ψυχοσύνθεση και τη συναισθηματική υγεία των ανήλικων Ελλήνων και Ελληνίδων, των παιδιών μας, που θα σηκώσουν στους ώμους τους το μέλλον της πατρίδας μας. Μου είναι ιδιαιτέρως δύσκολο κύριε υπουργέ, να καταλάβω το γιατί πρέπει η ατυχής επιλογή συζύγου που οδήγησε στο χωρισμό να είναι η αιτία της αποξένωσης του ΓΟΝΕΑ που εκδιώκεται από τη συζυγική εστία (συνήθως του πατέρα) από τα παιδιά του και να περιορίζεται σε μία επικοινωνία του δεύτερου Σαββατοκύριακου και λίγων ωρών μεσοβδόμαδα που, να είστε σίγουρος, ποτέ δε φθάνει. Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να δυστυχεί και να εκλιπαρεί για λίγο περισσότερο χρόνο, υπομένοντας πολλές φορές πάσης φύσεως ιδιοτροπίες και εκβιασμούς αντί να ανατρέφει τα παιδιά του με αξιοπρέπεια; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να αντικρύζει τα παιδιά του να κλαίνε με τη θλίψη ζωγραφισμένη στα προσωπάκια τους:<>. Να γεμίζουν πίκρα και ανασφάλεια, ψυχολογικά κενά και φοβίες από την έλλειψη του ΓΟΝΙΟΥ από την καθημερινότητά τους; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να μην μπορεί να συμμετέχει στη ζωή των παιδιών του, να τα διαβάσει, να τους μιλήσει για τη ζωή, να τα συμβουλεύσει, να τα διδάξει, να τα αγκαλιάσει, να τα φιλήσει, να είναι δίπλα τους στην ασθένεια, στην άσχημη στιγμή, στη χαρά, στη λύπη; Να είναι ΑΠΩΝ από τη ζωή των παιδιών του ενώ ο ίδιος και τα παιδιά να τον θέλουν ΠΑΡΟΝΤΑ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΝ; Είναι ο ΓΟΝΕΑΣ, το αντιλαμβάνεστε; Να ζει με φωτογραφίες και γράμματα και να θρηνεί τα εν ζωή παιδιά του και αυτά τον εν ζωή ΓΟΝΙΟ τους; Γιατί να είναι αιχμάλωτος του ρολογιού και να κινδυνεύει να βρεθεί στο Αυτόφωρο για αργοπορία λίγων λεπτών, γιατί να εμπαίζεται με την τηλεφωνική επικοινωνία καλώντας ώρες ολόκληρες χωρίς να το σηκώνουν, γιατί να μην μπορεί να πάρει μία βεβαίωση, ένα έγγραφο από δημόσια υπηρεσία που σχετίζεται με το παιδί; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να βιώνει τον αυταρχισμό του επιμελώντα, την υποβάθμιση, την προσβολή, την ταπείνωση; ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να αποστραγγίζεται οικονομικά, διεκδικώντας τα αυτονόητα στις δικαστικές αίθουσες και τελικά να εισπράττει απλόχερα την απόρριψη και την αδικία; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να λογοδοτεί και να δίνει αναφορά για το παραμικρό μέσα στις λίγες ώρες που βρίσκεται με τα παιδιά του, ενώ ο ίδιος να υπολογίζεται ως παρείσακτος και να μην ερωτάται ποτέ και για τίποτα ακόμη και σε σοβαρά ζητήματα; Γιατί ο ΓΟΝΕΑΣ αυτός να βλέπει τα παιδιά του να διαπλάθονται, με δόλο, αρνητικά προς αυτόν, να παρασύρονται σε λανθασμένες εντυπώσεις, να καθοδηγούνται με κερδοσκοπικά κίνητρα, να βλέπει την εικόνα του να διαστρεβλώνεται και να μπαίνει στη διαδικασία της απολογίας και της αποτερατοποίησης; Και γιατί να μην μπορεί αυτός ο ΓΟΝΕΑΣ να αντιδράσει; Γιατί να μην έχει ΙΣΟ ΧΡΟΝΟ να ασκήσει το βιολογικό του καθήκον απέναντι στα παιδιά που αυτός έφερε στον κόσμο; Μου είναι τόσο αδιανόητο να μην μπορεί ο ΓΟΝΕΑΣ να απολαμβάνει στη ζωή του τα παιδιά του, να μην μπορεί να χαρεί μαζί τους και αυτά μαζί του, να μην μπορεί να προσφέρει αυτά που μπορεί. Να θέλει και η νομοθεσία να του το στερεί. ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΓΟΝΙΟ! Αυτά τα "ορφανά" παιδιά και τον εν ζωή "μακαρίτη" ΓΟΝΕΑ έρχεται να ενδυναμώσει και να προστατεύσει ο νέος νόμος και η μεταρρύθμιση στο οικογενειακό δίκαιο και επιτέλους να τον δικαιώσει. Και είναι οπισθοδρομική, κακόβουλη, ρατσιστική, εγωκεντρική, ευτελής και απεχθής η στάση εκείνων που υποστηρίζουν, εν έτει 2021, την πεπαλαιωμένη, ανήθικη και αιχμαλωσιακή αποκλειστική επιμέλεια που αποξενώνει και εξοντώνει ουσιαστικά τον έναν ΓΟΝΕΑ από τη ζωή των παιδιών. Οι όροι "παιδιά μπαλάκια" και "παιδιά βαλίτσες" δεν υφίστανται και επινοήθηκαν από τους εκφραστές του αντιμεταρρυθμιστικού μετώπου λόγω της ενσυναίσθησης της αδυναμίας τους, της ανεπάρκειάς τους, της ανασφάλειας και της μικροψυχίας τους και της προσπάθειάς τους να συγκαλύψουν και να κουκουλώσουν τη ζημιά που διαπράττουν στις ψυχές των παιδιών. Αντ' αυτού, υπάρχουν παιδιά χαρούμενα και ψυχοσωματικά άρτια, που απολαμβάνουν ΕΞΙΣΟΥ και τους δύο γονείς τους και παιδιά δυστυχισμένα και ψυχολογικά ανάπηρα, κυριευμένα από συμπλέγματα λόγω της στέρησης της γονεϊκής φροντίδας. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΔΟΣ (ΑΝΘΡΩΠΟΣ), ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΪΟΝ ΠΑΡΘΕΝΟΓΕΝΕΣΗΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΚΑΝΕΝΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΕΞΙΣΟΥ. Ο νέος νόμος πρέπει να μεριμνά για το καλό του παιδιού και μόνο γι' αυτό. Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ και η θέσμοθέτηση της κατοικίας και των δύο ΓΟΝΕΩΝ ως κατοικία και του τέκνου είναι πλέον μονόδρομος. Μόνο έτσι, ο αποξενωμένος ΓΟΝΕΑΣ αναμορφώνεται από επισκέπτης σε ενεργό στήριγμα για το παιδί και αναλαμβάνει αποδοτικό ρόλο. ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις στις ανάγκες του παιδιού. ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ και στους δύο ΓΟΝΕΙΣ. Οι μισές διανυκτερεύσεις του μήνα στον έναν ΓΟΝΕΑ και οι άλλες μισές στο άλλον με εβδομαδιαία εναλλαγή, εφόσον ικανοποιούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις και πληρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις που προάγουν το συμφέρον του παιδιού με κυριότερη τη σχολική και ευρύτερα εκπαιδευτική σταθερότητα. Κύριε υπουργέ, Σας ευχαριστώ που εμφυσύσατε μέσα στα στήθη του ταλαιπωρημένου και παραμελημένου ΓΟΝΕΑ τη φλόγα της ελπίδας, τη χαρά της δικαίωσης, την προσδοκία της συνεύρεσης, που του επιτρέψατε το όνειρο! Ευελπιστώ, οι νέες διατάξεις και το νομοθετικό πλαίσιο που βρίσκεται καθ' οδόν να αποτελέσουν την απαρχή μιας καινούριας εποχής για την ελληνική κοινωνία που θα καταξιώνει και θα σέβεται εξίσου το ρόλο και των δύο ΓΟΝΕΩΝ στη ζωή των παιδιών. Επενδύω στη διαύγεια της προσωπικότητάς σας και της ειλικρίνειας του πολιτικού σας λόγου που ελπίζω να μην μας απογοητεύσει... Με τιμή Χριστοδούλου Χρήστος Βιολόγος-εκπαιδευτικός