Υπουργείο Δικαιοσύνης | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Δημος Καραογλου' | 26 Μαρτίου 2021, 15:47

Μόνιμος Σύνδεσμος

Δεν υπάρχει υποχρεωτική ή μη υποχρεωτική συνεπιμέλεια, υπάρχει η αναγκαιότητα του να μην αποκλείεται ο ένας γονέας από την επί ίσοις όροις ανατροφή των παιδιών.Οι γενικευσεις και ο παραλογισμός δεν είναι θεσεις νομικές, ουτε καν κοινωνικές. Η ρητορική μισους δεν συμβαλλει στην ισοτητα γονέων και δεν συναδει καν με την ιδιότητα του γονιού. Το νομοσχέδιο προσπαθεί να ρυθμίσει θέματα διαζυγίου, να επιλυσει υπαρκτα τεραστια κοινωνικά προβλήματα που ο νομος του 1983 σε σχεση με την ανατροφή παιδιών στον χωρισμό αφησε κενά και ετσι δημιουργήθηκαν και σε καθε περιπτωση είναι υπαρκτά. Το νομοσχεδιο αυτό προσπαθεί να ορίσει τον τρόπο και τους όρους με τους οποίους θα χωριζουν οι γονείς και πως θα αναθρεφουν τα παιδιά ενω μενουν σε διαφορετικά σπίτια. Η ανάγκη αυτή παρουσιάζεται δεδομενης της υπαρξης της ΔΣΔΠ (ΟΗΕ) που ψηφιστηκε μεταγενεστερα του 1983. Δεδομένης της εκρηκτικής αύξησης των διαζυγίων. Δεδομενης της εκρηκτικής αύξησης των παραβιάσεων αποφάσεων επικοινωνίας. Δεδομένης της αποτυχίας της δικαστικής και δικηγορικης πρακτικης 40 ετών να αποτυπωσουν την αλλαγή στην κοινωνία και τις κοινωνικές συνθήκες. Οι γενικεύσεις ρατσιστικού τυπου με νοοτροπίες "ολοι θυτες ολες θυματα",αποτελεί αλλο ενα ακομα επιχειρημα για την αναγκαιότητα του νόμου αυτού. Στις Δημοκρατίες δεν υπαρχουν "ενοχοι λογω φύλου" ή "εκ γενετής", ούτε "αρια φύλα" (κατα το γνωστο), ούτε γεννηθηκε κανεις με τις οδηγίες του γονιού στο χέρι. Το θεμα δεν αφορά τα φύλα αλλά την προστασία της γονικής ιδιοτητας και της παιδικης ηλικίας. Είναι υποχρεωση της πολιτείας να προστατευσει πρωτιστως την παιδική ηλικία και το παιδί απο εκατερρωθεν λανθασμενες συμπεριφορές των γονέων του.Να θεσει κανονες και τις εξαιρεσεις τους χωρίς προκαταλληψεις και στερεότυπα. Να φερει την ισορροπία στις σχεσεις του τεκνου με τον καθενα γονέα του. Δεν είναι ο ρολος της πολιτείας να λυσει τα συναισθηματικά ή αλλα προβλήματα ενος ζευγαριού που χωρίζει είναι ομως υποχρεωμενη να τους οριοθετήσει και να τους βαλει κανονες ωστε να προστατευσει το παιδί μεχρι να συνελθουν απο το χωρισμό τους. Ο σκοπός του νομου αυτού είναι καιπολυ σωστά συμφωνα με το αρθρο 1: "Ο παρών νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού." Πως όμως θα γινει αυτό πραξη ; Ο δικαστής όταν αποφασίζει για τα θέματα άσκησης της γονικής μέριμνας θα αποβλέπει στο συμφέρον του παιδιού που εξυπηρετείται από την ισόχρονη συμμετοχή και των δύο γονέων. Απαιτείται ειδική μνεια για την αποφυγή της γονικής αποξένωσης Επίσης, όταν ζητείται η γνώμη το τέκνου πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε δικαιοσύνη φιλική προς τα παιδιά, πρέπει να απαλλαγούν τα παιδιά από το βάρος να διαλέγουν γονέα και να εξασφαλισθεί ότι η ακρόαση με το δικαστήριο θα γίνεται σε καλές για την ψυχολογία των παιδιών συνθήκες. Σε πολλές περιπτώσεις αντιδικίας έχει υπάρξει σειρά καταγγελιών για ενδοοικογενειακή βία, οι οποίες απεδείχθησαν ψευδείς (μετά απο χρόνια), ωστόσο έχουν προκαλέσει ήδη γονεική αποξένωση. Για το λόγο αυτό οι κάθε είδους καταγγελίες από αμφότερους τους διαδίκους πρέπει να εξετάζονται ενδελεχώς και να αποδεικνύονται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Επίσης η τακτική των ψευδών καταγγελιών πρέπει να συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας Προτείνω : το άρθρο 1532 τίθεται ως εξής Προστίθεται στη β παράγραφο αριθμός 7 «η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ψευδή καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλευσης γενετήσιας ζωή» Περαν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική λένε: Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο ακόμα και σε διαφορετικά σπίτια.Εκατεροθεν λανθασμενες συμπεριφορές δεν πρεπει να γινονται ανεκτες και να τιμωρούνται ουσιαστικά, ωστε τελικά να αποφευγονται. Έτσι ο νομος λειτειργεί ως παραδειγμα συμπεριφοράς και καλλιεργεί στους πολιτες-γονείς νοοτροπίες σεβασμου στην γονικη ιδιότητα του ενος του αλλου.