• Σχόλιο του χρήστη 'Ant' | 26 Μαρτίου 2021, 16:52

    Στο άρθρο 13 η παράγραφος : “Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.” θα πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής: “Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους ιδίως όταν ο δικαιούχος του δικαιώματος γονέας διαπράττει τα εγκλήματα της ενδοοικογενειακής βίας οιασδήποτε μορφής και εντάσεως ή τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Για την απόδειξη των εγκλημάτων αυτών ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων ισχύουν όλα τα αποδεικτικά μέσα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προκειμένου να εκδοθούν οι αναγκαίες, για την ασφάλεια του ανηλίκου, δικαστικές αποφάσεις προσωρινών διαταγών, ασφαλιστικών μέτρων και τακτικής διαδικασίας. Η πρόοδος της ποινικής δίωξης είναι ανεξάρτητη και δεν εμποδίζεται από τις προηγούμενες διαδικασίες των πολιτικών δικαστηρίων.”. Εάν δεν διαμορφωθεί το χωρίο αυτό σύμφωνα με την προτεινόμενη διόρθωση μάλλον θα αχρηστευθούν όλοι οι θεσμοί παιδικής προστασίας οι οποίοι σήμερα παρεμβαίνουν, απομακρύνοντας με εισαγγελική εντολή τα παιδιά από τους κακοποιητές τους, με ένα απλό τηλεφώνημα ακόμη και των ίδιων των παιδιών δίχως να χρειάζεται η επίκληση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης. Η ίδια επίσης προσαρμογή ως προς τα αποδεικτικά μέσα απαιτείται και στο άρθρο 14.