Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 19 Μεταβατική διάταξη για τα τέκνα που αναγνωρίστηκαν πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντοςΣχόλιο του χρήστη Μητέρα | 26 Μαρτίου 2021, 16:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μητέρα' | 26 Μαρτίου 2021, 16:05

    Όταν ένα ζευγάρι τεκνοποιήσει και παραμείνει ηθελημένα εκτός γάμου μπορεί κάλλιστα ήδη, να επιλέξει ανα πάσα στιγμή τη συνεπιμέλεια το οποίο είναι αρμονικό και απόλυτα υγιές. Στην πλειοψηφία όμως των περιπτώσεων δυστυχώς αυτός δεν είναι ο κανόνας. Η μητέρα τεκνοποιεί εκτός γάμου συνήθως έπειτα απο εγκατάλειψη και εκτός οτι περνάει τα πάνδεινα απο την ώρα της κύησης τόσο απο ψυχολογικούς όσο απο σωματικούς και πρακτικούς λόγους, έχει να αντιμετωπίσει και έναν αρνητικό, αδιάφορο, απών άνθρωπο τον οποίο παρακαλεί για τα αυτονόητα, την αναγνώριση του τέκνου του. Πως ορίζεται λοιπόν η εκούσια αναγνώριση? Πως αποδεικνύεται οτι προκειμένου να αναγνωριστεί το παιδί, έχει πασχίσει στο έσχατο η μητέρα? Ποιος είναι ο στόχος της προτεινόμενης ρύθμισης? -Να ανοίξουμε το δρόμο σε όλο τον ανδρικό πληθυσμό για αντίστοιχη στάση? να βγαίνει και να μπαίνει στη ζωή του παιδιού έτσι απλά? Πως εξασφαλίζεται η ασφάλεια και η σταθερότητα στη ζωή του παιδιού απο έναν πατέρα που στα δύσκολα και εξ αρχής έχει ΕΠΙΛΕΞΕΙ να εξαφανιστεί? και για ποιο λόγο να εξομοιώνονται τα δικαιώματα των γονιών αυτών, εφόσον απεναντίας η μητέρα στάθηκε βράχος και αναγκάστηκε να αγωνίζεται με δυο ρόλους? -Να εδραιωθεί η καθ έξιν αποστασιοποίηση τους αφού του δίνεται το δικαίωμα και η ελευθερία ΟΠΟΤΕ το επιλέξουν να εμφανιστούν έτσι απλά με δικαίωμα στις αποφάσεις του παιδιού καμαρώνοντας για το ρόλο του πατέρα (παρόλο που έλαμπαν δια της απουσίας τους?) -Να εξομοιωθούν τα δικαιώματά τους με τους πατεράδες που στέκονται λαμπάδα δίπλα στα παιδιά τους? -Να χαλάσει η ισορροπία του παιδιού με όλες τις αντιρρήσεις που θα φέρουν στο πρόγραμμα της έως τώρα ζωής του παιδιού, (ως νεοεμφανιζόμενος πατέρας με εξουσία δια του νόμου? -Να τρέχουμε στα δικαστήρια προκειμένου να επαναπροσδιοριστούν οι ανάγκες του παιδιού και η ωφέλεια της σταθερότητας στο πρόγραμμά του, αντικρούοντας τις αντιρρήσεις τους σε όλα?Με ποια οικονομική δυνατότητα θα μπορεί η μητέρα του παιδιού να κινηθεί νομικά όταν έχει στερέψει απο τις τόσες ανάγκες του παιδιού στο παρελθόντα χρόνο ουσιαστικά μόνη της? Πόσο άλλο να βασανίσουμε αυτή τη μάνα? Είναι ποτέ δυνατόν να μπορεί κάποιος να επικοινωνεί και να συναποφασίζει υπο αυτές τις συνθήκες, λαμβάνοντας υπόψιν τα όσα έχει υποστεί στο παρελθόν? Παρακαλώ πολύ, το άρθρο 19 θα πρέπει να ακυρωθεί ΧΘΕΣ! Ευχαριστώ