Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 8 Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1514 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ | 27 Μαρτίου 2021, 12:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ' | 27 Μαρτίου 2021, 12:32

    Στην τροποποίηση του άρθρου 1514, εξακολουθεί να δίνεται η δυνατότητα απόδοσης της επιμέλειας του παιδιού αποκλειστικά στον έναν γονέα «...εξαιτίας διαφωνίας των γονέων...». Με δεδομένο ότι η προσφυγή στα αστικά δικαστήρια αποτελεί πρακτική εργαλειοποίησης του παιδιού από πολλούς γονείς, η δυνατότητα κατανομής της γονικής μέριμνας επί απλής διαφωνίας των γονέων κινδυνεύει να επιτρέψει την συνέχιση του σημερινού αναχρονιστικού καθεστώτος της αποκλειστικής επιμέλειας, ακυρώνοντας την μεταρρύθμιση και τις εξαγγελίες του υπουργού στην πράξη. Σε κάθε περίπτωση, προκειμένου να εμπεδωθεί το πνεύμα συνεργασίας μεταξύ των γονέων και να περιοριστεί η εργαλειοποίηση των παιδιών, η κατανομή της μέριμνας θα πρέπει να είναι δυνατή κατ’ εξαίρεση και για εξαιρετικά σπουδαίο λόγο σε άμεση σχέση με την αποδεδειγμένα κακή άσκησή της, όπως αναφέρεται στο άρθρο 14 του νομοσχεδίου. Για το κομβικό αυτό σημείο του νομοσχεδίου επιβάλλεται να δοθούν οι ανάλογες κατευθύνσεις στον δικαστή, τόσο μέσω της αιτιολογικής έκθεσης του νόμου, όσο και μέσω της επαναδιατύπωσης του σχετικού εδαφίου (αρ. 1514, παρ. 2) με ταυτόχρονη απαλοιφή της περιπτωσιολογίας που αφορά στην διαφωνία των γονέων, όπως, επίσης, επιβάλλεται να συνδεθεί με το άρθρο 1518, το οποίο αναφέρεται στην επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, όπου κρίνεται αναγκαίο να προστεθεί ρητώς, ότι η κοινή άσκηση της φυσικής επιμέλειας είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού και απόδοση αυτής αποκλειστικά στον έναν γονέα θα πρέπει να προβλέπεται μόνο στα οριζόμενα ως εξαιρέσεις του άρ. 1532 για ό,τι συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας. Η νομοθετική ρύθμιση οφείλει να μεταφέρει ένα ισχυρό μήνυμα πρωτίστως προς τους γονείς και τους εφαρμοστές του δικαίου, ότι η γονική μέριμνα στο σύνολό της αποτελεί καθήκον των γονέων απέναντι στα παιδιά, η εκπλήρωση του οποίου δεν μπορεί να εξαρτάται από τη συμφωνία ενός έκαστου μέρους και ευθύνη, από την οποία δεν μπορούν να απαλλαγούν με την επίκληση της μη ομαλής εξέλιξης της μεταξύ τους συμβίωσης.