Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Christos | 27 Μαρτίου 2021, 15:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Christos' | 27 Μαρτίου 2021, 15:14

    Θα μεταφέρω τα λόγια του 7χρονου παιδιού μου. “Μπαμπά γιατί δεν μπορώ να έρθω να μείνω σπίτι σου όσες μέρες θέλω;”. Παρόμοιες ερωτήσεις δέχονται χιλιάδες μπαμπάδες από τα παιδιά τους στην Ελλάδα του 2021. Απόρροια μιας ξεπερασμένης και διαστρεβλωμένης αντίληψης για το ρόλο των δύο γονέων, η σύγχρονη πραγματικότητα ξεπερνά κατά πολύ τα επιχειρήματα που θέλουν να διαιωνίσουν το υπάρχον προβληματικό νομικό καθεστώς. Πως να εξηγήσεις σε ένα παιδί ότι δυστυχώς εδώ και δεκαετίες αναπαράγεται στερεοτυπικά το μοντέλο της ανδρικής ανικανότητας στον ισότιμο γονικό ρόλο; Το γράφω και δεν μπορώ να πιστέψω ότι ενώ σωστά υπερασπίζομαι με σθένος τα γυναικεία δικαιώματα και την ισότιμη θέση τους σε όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής, ταυτόχρονα το ίδιο το φεμινιστικό κίνημα – ή τουλάχιστον ένα μέρος του – δυσφημεί και πολεμά την ισότιμη παρουσία των δύο φύλων στη ζωή των παιδιών. Πως να εξηγήσω στο παιδί μου ότι οι δικαστές εδώ και 40 χρόνια δίνουν σε ποσοστό 95% την αποκλειστική επιμέλεια στη μητέρα, αποκλείοντας ουσιαστικά και αποθαρρύνοντας τον πατέρα να θεωρεί τον εαυτό του ισότιμο μέλος στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του απέναντι του; Δυστυχώς το νέο νομοσχέδιο υπέκυψε στις πιέσεις ενός παρωχημένου νομικού και “φεμινιστικού” κατεστημένου και δεν άκουσε τις φωνές επιστημονικών φορέων όπως η Ελληνική Ψυχολογική Εταιρεία και ο Σύλλογος Ελλήνων Κοινωνιολόγων μεταξύ άλλων. Καταδικάζει μ’ αυτόν τον τρόπο και το παιδί μου να αναζητά λογικές απαντήσεις στις ερωτήσεις των δικών του παιδιών. Βάλτε ΤΩΡΑ τέλος σ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο. Ψηφίστε και εφαρμόστε επιτέλους έναν νόμο που -εκτός των εξώφθαλμων περιπτώσεων και εξαιρέσεων - θα διασφαλίζει την ισόχρονη παρουσία των γονέων στη ζωή του παιδιού, την εναλλασσόμενη κατοικία και τη συνεπιμέλεια. Είναι το ελάχιστο δείγμα της αγάπης αλλά και της ευθύνης απέναντι στα παιδιά.