Αρχική Ρατσισμός και ξενοφοβίαΆρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Τ | 27 Φεβρουαρίου 2011, 13:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Τ' | 27 Φεβρουαρίου 2011, 13:37

    Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν στην Κυβέρνηση για αυτήν την πρόοδο του νομικού μας πολιτισμού. Πρόκειται για βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, το οποίο μάλιστα συμβάλλει στην προαγωγή του Έθνους, καθώς αυτά ισχύουν στα προηγμένα Έθνη (όρος αποδεκτός από την ιστοριογραφία) και συνεπώς η προαγωγή νοείται ως κίνηση προς αυτήν την κατεύθυνση. Λυπάμαι που κάποιοι λένε ότι ο νόμος θα μείνει ανεφάρμοστος. Αυτή είναι η πηγή της κακοδαιμονίας και της χρεοκοπίας μας. Διαβεβαιώνω τους ανησυχούντες ότι θα πάμε έτσι σε μια "Δικτατορία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" ότι τέτοια Δικτατορία δεν υπάρχει. Διότι σε αυτή τη "Δικτατορία" (αν δεχτούμε τον όρο για την οικονομία της συζήτησης) οι μη συμφωνούντες δεν υφίστανται εκείνα που θα υφίσταντο τα θύματα της αυθαιρεσίας τους στη δική τους δικτατορία. Απλώς τους κακοφαίνεται που περιορίζεται (λίγο, μένει να δούμε πόσο) το εύρος της ασυδοσίας και της ατιμώρητης βίας που ασκούν ή θέλουν να ασκούν. Κανένας δεν πρέπει ούτε να προβαίνει σε πράξεις, ούτε να προτρέπει σε πράξεις μίσους. Προς κανέναν. Μπορεί να μη συμπαθεί τους μαύρους, τους Εβραίους ή τους Μουσουλμάνους και συχνά από όλες αυτές τις ομάδες, τους ομοφυλόφιλους. Οι παραδόσεις και οι πεποιθήσεις όμως δεν μπορούν να μπαίνουν πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μπορεί να τρώει το Α ή το Β το μεσημέρι ή το βράδυ ή να μην τρώει Παρασκευή, αλλά Κυριακή, αλλά από εκεί και πέρα πρέπει οι παραδόσεις να φτάνουν μέχρι εκεί που αρχίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα του άλλου. Κάποιοι λένε, ότι δε θεωρούν ηθικούς τους ομοφυλόφιλους. Να μην τους συναναστρέφονται. Δεν μπορούν όμως να ασκούν βία και να προτρέπουν σε βία. Αυτό γίνεται συχνά από πολλούς, που προστατεύονται και οι ίδιοι από αυτό το νόμο, αλλά δεν είναι κτήμα τους, τον θεωρούν θετικό μόνο όσο τους εξυπηρετεί ως άτομα ή ομάδες. Και όσοι βράζει πολύ το αίμα τους, ας κάνουν ένα κρύο μπάνιο. Δεν μπορεί και δεν πρέπει η Πολιτεία να ανέχεται την ανομία και το έγκλημα. Ακόμα και η προτροπή σε πράξεις βίας, είναι το πρώτο σκαλί για την υλοποίησή τους. Είναι η ίδια πράξη, πέρα από διατύπωση γνώμης, που ενσπείρει ανησυχία και δηλητηριάζει τις ζωές κάποιων πολιτών. Το παράδειγμα, που έφεραν κάποιοι για τη Βρετανία και τη Γερμανία και τις πρόσφατες τοποθετήσεις πολιτικών για την πολυπολιτισμικότητα, έχει δύο αναγνώσεις. Δεν μπορείς να ενσπείρεις φυλετικό μίσος, αλλά ισχύει και αντίστροφα. Ακόμα και εκεί η Δικαιοσύνη έδειχνε απαράδεκτη επιοίκεια στα λεγόμενα "εγκλήματα τιμής", συνήθως προς γυναίκες. Έβαζαν κάποιον, συχνά έφηβο, να κάνει φόνο και οι ποινές ήταν τέτοιες, που ούτε ζώο να είχε σκοτώσει. Το θεωρούσαν "εσωτερικό ζήτημα". Δεν υπάρχουν "εγκλήματα τιμής". Υπάρχουν "εγκλήματα μίσους". Δεν είναι αποδεκτό να υπάρχουν κοινωνικές ομάδες, που να επιβάλλουν ένα είδος εσωτερικής πειθαρχίας διάφορο από το νόμο. Ουσιαστικά αυτό είναι διαλυτικό. Μπορεί να προστατεύονται οι "θρησκευτικές ελευθερίες", αλλά δεν μπορούν αυτές να περιορίζουν τις ελευθερίες των άλλων. Επιθυμώ όλοι, αριστεροί και δεξιοί, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, καταγωγής από πού δεν ξέρω, να σέβονται τη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια ακόμα και του ομοφυλόφιλου παιδιού τους (το παράδειγμα το βάζω γιατί ξέρω ότι αυτός είναι ο κάλος που πονάει πιο πολύ).