• Σχόλιο του χρήστη 'Κ. Λ.' | 28 Μαρτίου 2021, 09:11

    Όπως είναι διατυπωμένη η παράγραφος 4, πολύ φοβάμαι ότι η γνώμη του παιδιού θα χρησιμοποιείται καταχρηστικά για να αιτιολογούνται αποφάσεις αποκλειστικής επιμέλειας. Θα μου επιτρέψετε να το εξηγήσω μέσα από τη δική μου εμπειρία. Ο δικαστής, ο οποίος δεν είχε τις απαιτούμενες γνώσεις παιδοψυχολογίας, χωρίς την παρουσία κάποιου ειδικού, εξέτασε το παιδί μας μέσα σε ένα γραφείο πίσω από κλειστές πόρτες χωρίς κανείς να μπορεί να έχει εικόνα αν ο τρόπος που έγινε η συνέντευξη ήταν ο επιστημονικά ενδεδειγμένος. Στην απόφαση του το δικαστήριο έκρινε ότι το 4μιση ετών παιδί μας ήταν αρκετά ώριμο για την ηλικία του και γι’ αυτό η γνώμη του δεν μπορεί να αγνοηθεί ακόμα και αν ενδεχομένως είναι απότοκος μονομερούς επηρεασμού από τη μητέρα του. Οι δικαστές δεν θα αποκτήσουν επαρκείς γνώσεις παιδοψυχολογίας μέσα από σεμινάρια επιμόρφωσης και workshops-webinars. Ακόμα και αν παρακολουθήσουν λίαν επιμελώς τα μαθήματα της επιμόρφωσης, οι πεποιθήσεις τους πολύ δύσκολα θα αλλάξουν. Διότι όταν κάποιος εφαρμόζει την αποκλειστική επιμέλεια επί σειρά ετών είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει γνώμη και στάση και να αποδεχτεί κάτι διαφορετικό. Γι’ αυτό η γνώμη του παιδιού θα πρέπει να λαμβάνεται από κάποιον ειδικό σε άμεση συνεργασία με το δικαστή και τα συμπεράσματα αυτής της συνεργασίας να κοινοποιούνται και στους δύο γονείς.