• Σχόλιο του χρήστη 'Ξενοφών ΑΠΑΚΗΣ' | 28 Μαρτίου 2021, 17:26

    Καταρχάς συγχαίρω το κοινοβούλιο για την πρωτοβουλία του να αναμορφώσει το οικογενειακό Δίκαιο. Είναι ευρέως γνωστό και ΑΤΥΧΩΣ εντελώς προσβλητικό το γεγονός πως η χωρά μας καταδικάζετε συνεχώς για παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων από τα διεθνή δικαστήρια. Ενώ οι πίνακες δείχνουν πως η θέση στον «πίνακα της ντροπής» βελτιώνετε, στην πραγματικότητα η τάση αυτή είναι παροδική διόρθωση που οφείλετε κυρίως στην οικονομική δυσχέρεια των ΑΔΙΚΗΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ και όχι σε κάποια ουσιαστική παρέμβαση στον τρόπο που το «κράτος δικαίου» διαχειρίζεται και αποδίδει δικαιοσύνη. Ειδικά στις οικογενειακές υποθέσεις ο Ελληνικός νόμος έχει στρεβλωθεί ΠΑΝΤΕΛΩΣ με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εντελώς ΑΝΤΙΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ συνθήκες που τις περισσότερες φόρες να στερούνται κάθε λογικής. Τα προβλήματα του συστήματος απόδοσης Δικαιοσύνης στην Ελλάδα είναι γνωστά και μάλιστα ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ από την ιδία την Π.τ.Δ. μα και υψηλόβαθμων Δικαστικών λειτουργών. Κάθε νέα νομοθετική προσπάθεια λοιπόν, δεν θα πρέπει να εξαντλείτε στο «ιδεατό» μα να αντιμετωπίζει το επί της πράγματι ζήτημα. Ατυχώς στην Ελλάδα οι αποφάσεις έχουν φτάσει να παραβιάζουν ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙ ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ όπως αυτό το ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ. Η πρακτική λοιπόν δείχνει πως τα ΑΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ υιοθετούν κατά το πλήθος ψευδές καταγγελίες ως αληθινές, ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗ και παγιώνουν αποφάσεις αμετάκλητες. Πολλοί νομικοί σύμβουλοι εκμεταλλεύονται την αδυναμία, ΤΗΝ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΤΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ, του συστήματος και έτσι φτάνουμε στην ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΗΛΙΚΩΝ, στον συνθηματικό ακρωτηριασμό ανηλίκων ΚΑΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑ. Να υπενθυμίσω σε αυτό το σημείο στον Νομικό Κόσμο, πως σήμερα συνδιαλέγετε με την ΠΙΟ ΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ. Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ του συστήματος απόδοσης δικαιοσύνης, δεν είναι δικαιολογία, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του Νομικού κόσμου, ΣΥΣΩΜΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να εξαλείψει τέτοια ΤΡΑΓΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ πόσο μάλλον όταν η ΑΔΚΙΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ τους ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ αυτής της χώρας. Από την ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ και μετά η όλη προσπάθεια της δικαιοσύνης είναι ΣΟΦΡΟΝΙΣΤΙΚΗ και όχι ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΗ. Κανένα Δικαστήριο δεν έχει το δικαίωμα, αποτελεί παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων αυτό που συμβαίνει, να ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΗ, να επιβάλει με ΜΗ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΙΜΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ σε ΕΝΗΛΙΚΟΥΣ μα πόσο μάλλον σε ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ, λόγο της ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ του ΙΔΙΟΥ του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ. Το Οικογενειακό Δίκαιο σήμερα ΔΙΔΑΣΚΕΙ στους ΝΕΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ την ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ, system vulnerability την οποία τελικά ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα. Κερδισμένος τελικά βγαίνει ο επί αμοιβής νομικός σύμβουλος και χαμένοι όλοι οι άλλοι, χαμένος είναι ακόμα και ο ΑΠΟΞΕΝΩΤΗΣ ΓΟΝΕΑΣ που τελικά φτάνει να «ΔΙΚΑΖΕΤΕ» από τα ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ σε ποιο ώριμες ηλικίες. Όμως ΑΠΟΣΤΟΛΗ του συστήματος δικαιοσύνης δεν είναι να αφήνει τις ΚΟΛΑΣΙΜΕΣ ενέργειες στην ΘΕΪΑ ΔΙΚΗ, μα το αντίθετο να παρεμβαίνει και το δυνατό να τις αποτρέπει. Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ αυτή είναι πλέον διακριτή και αν πραγματικά ο Πολίτικος & Νομικός κόσμος ενδιαφέρετε μπορεί να μελετήσει τις συνέπειες που οι Κοινωνιολόγοι και οι Ψυχολόγοι επισημάνουν. Ντετερμινιστικά σε «εν ευθέτω χρόνω» παρόμοιες επισημάνσεις θα κάνουν και οι Οικονομολόγοι, ζούμε σε ένα Διεθνές περιβάλλον εγκαλούμε την γείτονα χώρα για παραβίαση ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΥΝΘΙΚΩΝ, είναι υποχρέωση μας να προασπίσουμε τα ΑΤΟΜΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Με βάση λοιπόν την ΖΩΦΕΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΙΤΑ η οποία αποτυπώνεται πλέον και στατιστικά και με την ιδιότητα μου ως Έλληνα μα και Ευρωπαίου πολίτη χαιρετίζω την διάθεση του Νομοθέτη να «καλύψει» κενά που επιβαρύνουν τους ΠΟΛΙΤΕΣ μα και τους ΜΕΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ της χώρας μας. ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ 'Αρθρο 5 παρ. 2 Το συμφέρον του τέκνου είναι η ισόχρονη παρουσία και των δυο γονέων. Η εναλλασσόμενη διαμονή είναι απαραίτητη προκειμένου να διασφαλίσει το δικαίωμα του ανηλίκου στην ΓΟΝΕΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ. - Με ποιο δικαίωμα η πολιτεία στερεί από το παιδί την συμβίωση με τους ανοίοντες; Αρθρο 8 Είναι δεδομένο πως αυτός που δεν έχει να χάσει τίποτα δεν διαπραγματεύεται. Η διαμεσολάβηση και μάλιστα χωρίς ΕΚΘΕΣΗ η ΠΡΑΚΤΙΚΑ είναι ατελέσφορη. Έτσι λοιπόν προς το συμφέρων του τέκνου είναι: 2. Αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας, εξαιτίας συνδρομής σπουδαίου λόγου, και ιδίως αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνο (...). 3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου, ή να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ΄ιδίαν θέματα (..) Άρθρο 9 Είναι κρίμα να πράττουμε διαφορετικά για τα παιδιά που γεννηθήκαν εκτός γάμου. Έχουν τα ίδια δικαιώματα να μεγαλώνουν και με τους δυο γονείς. Κύριοι και Κυρίες μου η ΓΕΝΕΤΗΣΙΑ ΣΥΛΛΗΨΗ είναι πολύ συγκεκριμένη και ΙΑΤΡΙΚΑ ΤΕΚΜΕΡΙΩΜΕΝΗ ΕΝΟΙΑ, με ποιο δικαίωμα η πολιτεία στερεί τον ΠΑΤΕΡΑ από τον ανήλικο όταν ο ΠΑΤΕΡΑΣ ζητά να συμμετάσχει στην διαπαιδαγώγηση του; «Άρθρο 1515 Τέκνα γεννημένα χωρίς γάμο των γονέων τους. (..) Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού και εξίσου με τη μητέρα (...) 'Αρθρο 10 Λόγο κακής μέχρι σήμερα πρακτικής να προστεθεί: Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας. Αρθρο 14 Η συμπεριφορά που οδηγεί σε system vulnerability, όχι άπλα είναι τεκμήριο κακής άσκησης της γονικής μεριμνάς, μα τις περισσότερες φόρες οδηγεί σε συνθηματική κακοποίηση του ανηλίκου από τον ψευδώς καταγγέλλοντα. Να προστεθεί: 7. οι αβάσιμες / ψευδείς κατηγορίες και ισχυρισμοί εις βάρος του άλλου γονέα Η κοινωνία μας αλλάζει δραστικά και δυναμικά. Οι κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις συμπαρασύρουν και το οικογενειακό μοντέλο. Στόχος της Πολιτείας μας να είναι να εξοπλίσουμε το ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ έτσι ώστε να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΥΝΕΣΘΙΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ στα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Οι γυναίκες και οι άνδρες είναι ίσοι και το ίδιο ευάλωτοι. Τα σχολεία μας είναι κοινά οι τέχνες και οι επιστήμες μας το ίδιο. Η βασικότερη πρόοδο που μπορεί να κάνει η σύγχρονη Ελληνική διανόηση μέσα από το πνεύμα της νομοθεσίας είναι ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ την ΑΞΙΑ της ΓΥΝΑΙΚΑΣ και να την ΕΞΙΣΩΣΕΙ με αυτή του ΑΝΔΡΑ. Οι γυναίκες σήμερα δεν είναι ΠΛΥΣΤΡΕΣ και ΠΑΡΑΜΑΝΕΣ, είναι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ είναι ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΕΣ είναι ΑΥΤΟΝΟΜΑ ΑΤΟΜΑ που χρειάζεστε ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ από τον ΠΑΤΕΡΑ των ΠΑΙΔΙΩΝ τους. Ο ΝΟΜΟΣ ΟΦΕΙΛΕΙ να ΠΡΟΑΓΕΙ ΙΣΣΟΤΙΤΑ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ | ΙΣΟΣ ΧΡΟΝΟΣ | ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ