• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΠΥΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ' | 29 Μαρτίου 2021, 00:42

    Τι εννοεί ο νομοθέτης, με τον όρο ‘ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο’. Κατά την διάρκεια της έγγαμης σχέσης, τα τέκνα διαμένουν σε κοινή κατοικία και με τους δυο γονείς. Μετά την λύση του γάμου, ποιος θα είναι ο γονέας που διαμένει με το τέκνο? Πως θα ορίζεται αυτό και ποια θα είναι τα κριτήρια? Το πνεύμα το νόμου, προωθεί το από κοινού και εξίσου. Ο όρος αυτός είναι τελείως αντίθετος, με αυτό το πνεύμα. Υπάρχει ασάφεια και αοριστία, που δυστυχώς θα παρερμηνευθεί από τους δικαστικούς λειτουργούς. Αυτή η φράση μας γυρίζει πίσω, σε καθεστώς ανάθεσης αποκλειστικής επιμέλειας, με έμφυλα, σεξιστικά και ρατσιστικά κριτήρια. Το άρθρο πρέπει πρωτίστως ν’ αναφέρει τους όρους «κοινή γονική μέριμνα, επιμέλεια και φροντίδα του προσώπου του τέκνου». Το συμφέρον του τέκνου από το νομοθέτη και αυτό επιβάλλει την από κοινού ανατροφή του τέκνου από τους δύο γονείς. Άρα ο κανόνας πρέπει να είναι το δικαστήριο να μη μπορεί ν’ αφαιρέσει την επιμέλεια ενός γονέα παρά μόνο (α) σε περίπτωση κακής άσκησης (β) σε περίπτωση αδυναμίας (γ) σε περίπτωση συμφωνίας των γονέων. Πρέπει να οριστεί με σαφήνεια ως τόπος κατοικίας του τέκνου, ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων του και μέσα σ’ αυτή, το τέκνο μπορεί να διαμένει εξίσου στις οικίες και των δύο γονέων του. Όταν το δικαστήριο αιτιολογημένα αποφασίζει λιγότερο χρόνο, περιλαμβανομένων των διανυκτερεύσεων με ένα γονέα, αυτός δεν μπορεί να είναι λιγότερος από το 1/3 κατά τη σχολική χρονιά και ίσος κατά τις σχολικές διακοπές.