Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Eva | 29 Μαρτίου 2021, 02:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Eva' | 29 Μαρτίου 2021, 02:59

    Β . Το νομοσχέδιο επιχειρεί να απαριθμήσει λόγους για τους οποίους θα πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα δηλαδή η ΄΄μεγαλύτερη δυνατή ποινή΄΄ που μπορεί να επιβληθεί σε έναν γονέα αφού οδηγεί σε πλήρη αποξένωση από το παιδί και με το υπάρχον δίκαιο επιβάλλεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνον εφόσον το δικαστήριο το θεωρήσει αναγκαίο. Στην προσπάθεια ενδεικτικής απαρίθμησης δεν προτάσσονται λόγοι όπως, έκθεση του ανηλίκου σε κίνδυνο, κακές συνθήκες διαβίωσης, παραμέληση της υγείας, παρεμπόδιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας εγκατάλειψη , εκμετάλλευση του μέσω εργασίας που δε συνάδει με την ηλικία του κ.α. Αντιθέτως προτάσσονται λόγοι όπως η μη διευκόλυνση της επικοινωνίας, η προσπάθεια συναισθηματικής αποξένωσης του από τον άλλο γονέα ή από τους παππούδες, η μη καταβολή διατροφής και η μη χρήση του δικαιώματος επικοινωνίας, συμπεριφορές δηλαδή που παρότι κατακριτέες και επιζήμιες για το συμφέρον των παιδιών σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να οδηγούν σε αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Αντιθέτως άλλες συμπεριφορές που αφορούν την υγεία ,την ασφάλεια, το περιβάλλον διαβίωσης, την παρεμπόδιση της εκπαίδευσης η την καθοιονδήποτε τρόπο εκμετάλλευση , περιέργως δεν θεωρούνται ενδεικτικές. Ταυτοχρόνως το νομοσχέδιο που επρόκειτο να προάγει το δικαίωμα επικοινωνίας του παιδιού και με τους δύο γονείς, προτρέπει εντούτοις το δικαστή να αφαιρεί την γονική μέριμνα, δηλαδή να αποξενώνει πλήρως το παιδί από το γονέα , πολύ πιο εύκολα από ότι συνέβαινε μέχρι σήμερα και μάλιστα να συσχετίζει την απόφαση αυτή με αόριστες νομικές έννοιες δηλαδή δυσαπόδειχτους ισχυρισμούς που αφήνουν μεγάλο ανοικτό πεδίο σε αυθαίρετες ερμηνείες και ατέρμονες αντιπαραθέσεις . Για να εξυπηρετηθεί δηλαδή το συμφέρον του τέκνου να επικοινωνεί και με τους δύο γονείς, προκρίνουμε τη λύση να το αποξενώσουμε με ευκολία από το έναν γονέα. Πρόκειται για περίπτωση που το αποτέλεσμα της ρύθμισης αντιστρατεύεται τα υποτιθέμενα κίνητρα του νομοθέτη! Γ. Μετά την απαρίθμηση λόγων (που θα συνιστούσαν ενδεχομένως βάση για αλλαγή του προσώπου που ασκεί την επιμέλεια και όχι προφανώς βάση για πλήρη στέρηση της γονικής μέριμνας) , διαβάζουμε και την μόνη σοβαρή κατά την άποψή μας περίπτωση κατά την οποία πρέπει να αφαιρείται η γονική μέριμνα και συγκεκριμένα την κακοποίηση, την βία, την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Το παράδοξο έγκειται στο ότι στη μία περίπτωση (εκ των απαριθμούμενων που πράγματι θα δικαιολογούσε αυτή την «βαρύτατη για το γονέα ποινή» , το νομοσχέδιο θέτει τον κακοποιητικό γονέα στο απυρόβλητο, και μάλιστα για χρονικό διάστημα που μπορεί να υπερβαίνει και την δεκαετία. Έτσι για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα ενώ για το γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου , αρκεί πιθανολόγηση αφού η “ψυχική απομάκρυνση” δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα για να τελεσιδικήσει και επ΄αυτής απόφαση!!!! Οι νομικοί δεν παραγνωρίζουμε το τεκμήριο αθωότητας που πρέπει να ισχύει σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε όμως ότι η ενδεικτική απαρίθμηση ήταν ατυχής και η προσπάθεια περιπτωσιολογικής αντιμετώπισης εσφαλμένη. Ο δικαστής είναι ο μόνος αρμόδιος να κρίνει πότε υφίσταται σοβαρός λόγος για αφαίρεση γονικής μέριμνας δεν χρειάζεται υποδείξεις και μάλιστα σχετιζόμενες με αόριστες νομικές έννοιες και πρέπει σε σοβαρές περιπτώσεις να μπορεί να διατάσσει κάθε πρόσφορο μέτρο χωρίς δικονομικούς περιορισμούς. https://www.dikastiko.gr/articles/foteini-n-softi-oi-astochies-kai-ta-kena-toy-nomoschedioy-gia-to-oikogeneiako-dikaio/