Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ – ΚΑΤΟΙΚΙΑ, ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ Άρθρο 3 Κατοικία ανηλίκου – Τροποποίηση άρθρου 56 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Σοφια | 29 Μαρτίου 2021, 08:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σοφια' | 29 Μαρτίου 2021, 08:41

    Ας δούμε τι ισχύει πανευρωπαϊκά: 1)Βέλγιο,αποφασίζει ο δικαστής για επιμέλεια,διατροφή,ατοικια,επικοινωνία με τον γονιό που το παιδί δεν διαμένει,οι γονείς αποφασίζουν από κοινού για σημαντικά θέματα (αλλά και αυτό μπορεί να ακυρωθεί εάν είναι για το συμφέρον του παιδιού).Σε περίπτωση που δώσει κοινή κηδεμονία(joint custody)σημαίνει ότι αφορά ΜΟΝΟ τις αποφάσεις της ζωής του παιδιού και συνεχίζει η κατοικία να ορίζεται ως μια,με τον άλλον να έχει το δικαίωμα της"επίβλεψης" 2)Ιταλία,Αποφασίζει ο δικαστής αν θα δωθεί κοινή άσκηση της μέριμνας η όχι(δίχως αυτό να σημαίνει εναλλασσόμενη κατοικία όπως αναφέρεται ρητά στο άρθρο 4),τη διατροφή,τον τόπο κατοικίας και τον χρόνο που θα περνάει το παιδί με τον κάθε γονέα....Δικαστής επιλέγει πρωτίστως την κοινή άσκηση μέριμνας. 3)Σουηδία,ΤΟ δικαστήριο εφαρμόζει αρκετά μέτρα πριν την απόφαση για εξεύρεση κοινής λύσης με διαμεσολαβήσεις,αλλά αν οι γονείς καταλήξουν στα δικαστήρια,τότε αποφασίζεται η κατοικία του παιδιού και αν αυτή πρέπει να είναι εναλλασσόμενη,η επικοινωνία με τον άλλο γονέα και η ανάθεση αποκλειστικής μέριμνας η όχι. 4)Ισπανία.Ο δικαστής αποφασίζει ποιος θα ασκεί γονική μέριμνα,δικαίωμα επικοινωνίας και διατροφής και την κατοικία του παιδιού..Περίπου το ίδιο σύστημα που έχουμε στην Ελλάδα σήμερα. 5)Γαλλία.Το δικαστήριο αποφασίζει για την κινη άσκηση,διατροφή και κατοικία.Ειναι σύνηθες να υπάρχει και εναλλασσόμενη ΕΑΝ οι γονείς μένουν κοντά και δίχως να είναι ισοχρονη απαραίτητα. 6)Γερμανία.Το δικαστήριο πρωτίστως επιλέγει να βρεθεί αποδεκτή λύση αλλά μπορεί να ορίσει μονομερή άσκηση μέριμνας,κατοικία,διατροφή και επικοινωνία εάν δεν τα βρίσκουν οι γονείς. 7)Φινλανδία.Τα ίδια 8)Αυστρία.Τα ίδια με μικροδιαφορές στο θέμα της διατροφής. 9)Ιρλανδία.Τα ίδια με προτιμώμενη την εύρεση κοινής λύσης. 10)Κύπρος.Τα ίδια με την διαφορά ότι σε περίπτωση κοινής άσκησης της μέριμνας συνήθως είναι και εναλλασσόμενη κατοικία. Βλέπουμε λοιπόν ότι ίσος χρόνος,εναλλασσόμενη κατοικία σε συγκρουσιακους γονείς δεν υφίσταται πουθενά,σε όσες χώρες υπάρχει συνεπιμελεια είναι ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΑ.ΠΑΝΤΟΥ αποφασίζει ο δικαστής χωρίς να υποχρεώνεται σε ισοχρονη παρουσία,εναλλασσόμενη κατοικία ούτε καν στην αποδώσω κοινής άσκησης την μέριμνας!.Δεν έχει καν νομοθετημένο τεκμαρτό χρόνο κατά το 1/3! Με ποια λογική λοιπόν αγνοούμε την εμπειρία της Ευρώπης και εάν το θέλουμε την παγκόσμια εμπειρία,αν λάβουμε υπόψιν τις ισχύουσες νομοθεσίες σε Αυστραλία και Αμερική που πρόσφατα μέσα στο 3029 απέσυραν παρόμοιες νομοθεσίες γιατί μετά από δέκα χρόνια πειραματισμού με αυτές είδαν ότι τα αποτελέσματα είναι ολέθρια;(γυναικοκτονιες και παιδοκτονίες).Ποιο είναι το συμφέρον του παιδιού;Εάν το περιβάλλον στο οποίο ζούσε ήταν τοξικό να συνεχίσει να εκθετεται σε αυτό μέχρι να ενηλικιωθει;Ακόμη και εάν η βία δεν είναι σε φυσικό επίπεδο αλλά σε άλλα(ψυχολογικό,συναισθηματικό) ποιο θα είναι το αντίκτυπο για αυτό σε περίπτωση που αποφασιστεί να ζει την ίδια τοξική κατάσταση;