Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 7 Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων– Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Αστέριος Τακίρης | 29 Μαρτίου 2021, 10:33
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αστέριος Τακίρης' | 29 Μαρτίου 2021, 10:33

    Το συμφέρον του παιδιού, όπως αυτό διατυπώνεται στο ψήφισμα 2079/2015 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, είναι να ανατρέφεται το ίδιο, ΙΣΟΧΡΟΝΑ και με τους δύο γονείς του. Αυτό δεν πρέπει να σταματά όταν υπάρχει διαζύγιο των δυο γονέων. Οι γονείς σταματούν να είναι σύζυγοι, δεν σταματούν όμως να είναι γονείς του παιδιού ποτέ. Η βίαιη αποδέσμευση του ενός γονέα από την ζωή του παιδιού, αποτελεί το κυρίαρχο αίτιο δημιουργίας της γονεϊκής αποξένωσης. Τα παιδιά "υποχρεώνονται" και "αναγκάζονται" να ζουν, να αγαπούν και να μεγαλώνουν με τον έναν γονιό. Η γονεϊκή αποξένωση είναι παιδική κακοποίηση. Όταν δεν συντρέχουν λόγοι απομάκρυνσης του ενός γονέα από την ζωή του παιδιού (βία, σεξουαλική κακοποίηση κτλ) δεν θα πρέπει να υπάρχει αποξένωση του γονέα από το παιδί. Οι παραβατικοί γονείς δεν γίνεται να καθορίσουν το νέο νομοσχέδιο, αφού η Συνεπιμέλεια δεν αφορά τους παραβατικούς γονείς. Όταν ο γονέας θέλει και μπορεί να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού του, θα πρέπει να του επιτρέπεται να είναι κανονικός γονιός με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. και όχι ένας απλός επισκέπτης. Η εποχή που ο πατέρας εργαζόταν και η μητέρα καθόταν στο σπίτι, δεν υπάρχει πια. Οι δυο γονείς συμμετέχουν πλέον ενεργά στην εργασία και στο σπιτικό τους. Ο παλιός νόμος που σε περίπτωση "ασυμφωνίας" έδινε απλόχερα τα πάντα στην μητέρα, θα πρέπει να αλλάξει αφού μόνο κακό έφερε στην κοινωνία, αλλά κυρίως στην ψυχική υγεία του παιδιού. Οι δυο γονείς θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα αλλά και τις ίδιες υποχρεώσεις στην ανατροφή (μέριμνα και επιμέλεια) του παιδιού. Αν οι δυο γονείς "υποχρεωθούν" να καθίσουν και να συνεργαστούν για το καλό του παιδιού χωρίς η μια πλευρά να γνωρίζει ότι τα παίρνει όλα σε περίπτωση ασυμφωνίας, τότε θα έχουμε κάνει το σημαντικότερο καλό στη ζωή του παιδιού. Συνεπιμέλεια σημαίνει ότι οι δυο γονείς έχουν λόγο 50-50 για όλα τα θέματα που αφορούν το παιδί. Συνεπιμέλεια σημαίνει ότι οι δυο γονείς είναι ίσοι χωρίς να υπερτερεί ο ένας έναντι του άλλου. Συνεπιμέλεια σημαίνει ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις για τους δυο γονείς. Αν ο ένας γονέας εσκεμμένα δεν θέλει συνεργασία, γιατί τα θέλει όλα σύμφωνα με το παλιό νόμο, την στιγμή που ο άλλος γονιός είναι πρόθυμος να συνεργαστεί και να προσφέρει στην ανατροφή του παιδιού, τότε να ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΤΑΙ να συνεργαστεί. Αν η "τεχνιτή ασυμφωνία" συνεχίζεται, αυτό να αποτελεί κακή άσκηση μέριμνας και επιμέλειας του παιδιού. Η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσει το Ευρωπαϊκό Ψήφισμα που αναγνωρίζει το δικαίωμα του παιδιού να ανατρέφεται το ίδιο από τους δυο γονείς του. Η Συνεπιμέλεια (ή η ίση μέριμνα όπως ανέλυσε ο Υπουργός κος Τσιάρας, αν η επιμέλεια ενσωματωθεί στην μέριμνα και δεν υπάρχει διαχωρισμός τους) θα φέρει την ψυχική ηρεμία στο παιδί. Με την Συνεπιμέλεια θα σταματήσει να αποτελεί το παιδί λάφυρο και μέσο αντεκδίκησης μεταξύ των γονιών και κυρίως θα σταματήσει να εργαλειοποιείται. Το κύριο συστατικό της Συνεπιμέλειας είναι η Συν-απόφαση και η Συν-εργασία σε όλα τα θέματα που αφορούν το παιδί. Για την πλήρη εναρμόνιση της Ελλάδας με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα πρέπει να έχει το παιδί την δυνατότητα να ανατρέφεται ισόχρονα, όσο αυτό είναι δυνατόν, και από τους δυο γονείς του. Θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στον γονιό που επιθυμεί να συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού να μπορεί να είναι όσο γίνεται περισσότερο κοντά στο παιδί του. Θα πρέπει να διευκολύνονται περιπτώσεις δημοσίων υπαλλήλων που ζητούν μετάθεση ώστε να βρεθούν κοντά στο παιδί τους και να συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή του. Ίσος Χρόνος Επικοινωνίας και Εναλλασσόμενη Κατοικία Η ίση ανατροφή του παιδιού από τους δυο γονείς προϋποθέτει ίσο χρόνο επικοινωνίας αλλά και εναλλασσόμενη κατοικία. Όταν αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί λόγω της απόστασης θα πρέπει να δίνεται ο ανάλογος χρόνος σε διακοπές και αργίες στον γονιό που ζει μακριά, ώστε να καλυφθεί το ισόχρονο και να σταματήσει ο γονιός αυτός να είναι επισκέπτης στη ζωή του παιδιού του. Οι τρεις “αγχωμένες” ώρες δυο φορές την εβδομάδα και οι 2 διανυκτερεύσεις τον μήνα δεν αποτελούν επικοινωνία γονέα με το παιδί του, αλλά τον καθιστούν επισκέπτη. Δεν γίνεται να συντηρηθούν ή να αναπτυχθούν σχέσεις γονέα και παιδιού με αυτές τις πρακτικές. Ο Ίσος Χρόνος Επικοινωνίας και η Εναλλασσόμενη Κατοικία θα φέρει ισορροπία στο παιδί και θα του δώσει όλα τα απαραίτητα ψυχικά εχέγγυα για να έρθει ολοκληρωμένο στην κοινωνία ως ενήλικος αργότερα. Το παιδί μπορεί να εναλλάσσεται ομαλά στις δυο κατοικίες που θα είναι στον ίδιο δήμο ή σε κοντινή απόσταση. Δεν γίνεται “μπαλάκι”. Αντίθετα μπαλάκι μπορεί κάλλιστα να γίνεται όταν αναγκάζεται να πάει επίσκεψη για λίγες ώρες και να επιστρέψει, όπως συμβαίνει σήμερα. Ο τρόπος που θα κατανεμηθεί ο ίσος χρόνος θα γίνεται μέσα από την συνεργασία των δυο γονέων, πχ τρεις μέρες στο ένα σπίτι, τρεις μέρες στο άλλο ή μια εβδομάδα στο ένα σπίτι, μια εβδομάδα στο άλλο. Η Συνεπιμέλεια σημαίνει δυο ίσοι γονείς. Δεν σημαίνει ένας γονιός και ένας επισκέπτης. Ο χρόνος επικοινωνίας θα καθορίζεται από το 1/3 του συνολικού χρόνου για τον κάθε γονιό με βάση να πάνε και οι δυο προς το 1/2, εφόσον ο κάθε γονιός θέλει να συμμετέχει. Δεν θα αποφασίζει ο ένας γονιός αν θέλει τον άλλον γονιό στην ζωή του παιδιού. Αν η απόσταση δεν επιτρέπει το απόλυτο 50-50 στον χρόνο, αυτός να μοιράζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δίνοντας περισσότερο χρόνο στον γονέα που βρίσκεται μακριά σε διακοπές και αργίες. Όλες οι επιστημονικές μελέτες συνηγορούν ότι η Συνεπιμέλεια με ίσο χρόνο επικοινωνίας και εναλλασσόμενη κατοικία, είναι αυτό που απαιτείται για την άρτια ανάπτυξη του παιδιού. Δεν υπάρχει καμιά μελέτη που να λέει ότι κάνει καλό να αποκόπτεται το παιδί από τον ένα γονιό του μετά το διαζύγιο. Οι εξαιρέσεις των παραβατικών γονέων που φυσικά και δεν πρέπει να επιζητούν συνεπιμέλεια, δεν γίνεται να καθορίσουν την τύχη όλων των γονέων που θέλουν, μπορούν και είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν για το καλό του παιδιού τους. Οι μόνες αντιδράσεις για την σωστή αλλαγή του οικογενειακού δικαίου προέρχονται μόνο από συγκεκριμένες οργανώσεις που το προεδρείο τους δεν εκπροσωπεί την άποψη ούτε των μελών τους. Χαρακτηριστικό είναι πως ενώ γυναικείες οργανώσεις είναι κατά τις συνεπιμέλειας, υπάρχουν χιλιάδες μαμάδες, γιαγιάδες, θείες, αδερφές κτλ που είναι υπέρ της συνεπιμέλειας. Έχει δημιουργηθεί μια ατέλειωτη γενιά χωρισμένων γυναικών που στοχεύουν απλά στα χρήματα της διατροφής ενώ πολλές φορές αυτήν δεν την προσφέρουν για την ανατροφή του παιδιού για την οποία προορίζεται. Να μην αφεθεί κανένα παραθυράκι στην μητέρα που θέλει να επωφεληθεί της διατροφής και δημιουργεί σενάρια ασυμφωνίας για να μην συνεργαστεί. Τα παιδιά καταλαβαίνουν και όπως λέει ο λαός μας, όλα εδώ πληρώνονται. Όμως είναι πραγματικά άδικο για τα παιδιά να εργαλειοποιούνται με την βοήθεια του νόμου και να χάνουν ουσιαστικά χρόνια της ζωής τους, ζώντας μια συνεχόμενη πίεση. Όταν οι δυο γονείς με ίσους όρους βρεθούν σε ένα τραπέζι με την υποχρέωση να τα βρουν για το καλό του παιδιού, τότε θα καταφέρουμε να πετύχουμε την καλύτερη κοινωνία που ονειρευόμαστε για τα παιδιά μας. Στην αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου το παιδί να είναι το κέντρο και όχι το συμφέρον του ενός γονέα. Τα παιδιά καταλαβαίνουν αλλά περιμένουν από εμάς τους μεγάλους να πλάσουμε ένα καλύτερο κόσμο για να ζουν χωρίς πίεση, χωρίς να εργαλειοποιούνται, χωρίς να αποτελούν λάφυρο. Τα παιδιά θέλουν αγάπη και να νιώσουν ξανά παιδιά!!!