Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) | 29 Μαρτίου 2021, 12:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)' | 29 Μαρτίου 2021, 12:00

    Το συμφέρον του παιδιού αποτελεί αόριστη νομική έννοια, η εξειδίκευση και ερμηνεία της οποίας από τον δικαστή «πρέπει να σχηματίζεται αφού ληφθούν υπόψη όλα τα στοιχεία, χωρίς να είναι αποφασιστικό ένα και μόνο κριτήριο», κατόπιν ενδελεχούς έρευνας. Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αρμόδια για την εποπτεία της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κυρωθείσας με τον Ν 2101/1992, υπογραμμίζει ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζονται οι αρμόδιες αρχές για την αξιολόγηση του συμφέροντος του παιδιού είναι ενδεικτικά και μη ιεραρχικά. Με την προτεινόμενη ρύθμιση, επιχειρείται η ανεπίτρεπτη και εσφαλμένη θέσπιση της εξυπηρέτησης του συμφέροντος «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων» ως προκαθορισμένης κατεύθυνσης του δικαστή στην παρ. 2 της ΑΚ 1511, η οποία όχι μόνο αντιβαίνει στην έννοια του συμφέροντος του παιδιού, όπως κατοχυρώνεται στην υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Σύμβαση, αλλά και δημιουργεί κίνδυνο να στερηθούν άμεσης και αποτελεσματικής προστασίας τα παιδιά που βιώνουν σε περιβάλλον κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας, για τα οποία η απομάκρυνση του τέκνου από τον έναν γονέα είναι συχνά απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ήρεμο και ομαλό ατομικό και οικογενειακό περιβάλλον. Η, δε, προσθήκη της διάταξης «εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής» στην παρ. 4 της ΑΚ 1511, συνιστά περιορισμό του αναφαίρετου δικαιώματος των παιδιών να εκφράζουν τη γνώμη τους για κάθε απόφαση που αφορά στο πρόσωπό τους, αντίθετο με το αρ. 12 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και το αρ. 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Η λήψη υπόψη της γνώμης του τέκνου πρέπει να εκτιμάται ελεύθερα από το δικαστήριο, κατόπιν αξιολόγησης των συγκεκριμένων περιστάσεων της υπόθεσης. Τέλος, επισημαίνεται ότι δεν απαιτείται τροποποίηση του Νόμου για τη διασφάλιση της ανάθεσης της γονικής μέριμνας και στους δύο γονείς, όπου αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου. Για τους λόγους αυτούς, το αρ. 5 του Σχεδίου Νόμου πρέπει να απαλειφθεί.