• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ' | 29 Μαρτίου 2021, 13:37

    Εδώ και 2 έτη βρίσκομαι σε διάσταση με την σύζυγο μου. Η μοναδική κόρη μου τότε ήταν μόλις 2 ετών και η δικαστής αποφάσισε ότι παρά το γεγονός ότι είναι πεπεισμένη πως είμαι εξαιρετικός πατέρας και φροντίζω άψογα την κόρη μου, το συμφέρον του παιδιού επιβάλλει, να μείνει με την μητέρα και εγώ να "επικοινωνώ" μόλις 3 ώρες κάθε εβδομάδα και 2 ΣΚ κάθε μήνα. Κανένα άλλο επιχείρημα. Καμία αιτιολόγηση. Στη δικαιοσύνη μας λοιπόν, φαίνεται πως αποτελεί συμφέρον του παιδιού η γονεϊκή αποξένωση σε μια ηλικία που το παιδί δεν μπορεί να συγκρατήσει καν αναμνήσεις. Έκτοτε ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη κατά την οποία διαπίστωσα μετά λύπης τον ρατσισμό – και εννοώ κάθε έννοια της λέξης – με τον οποίο αντιμετωπίζεται από την Ελ. Δικαιοσύνη ένας πατέρας όταν αποζητά το αυτονόητο, να βρίσκεται μαζί με το παιδί του. Είναι πραγματικά ντροπή μας ως Κοινωνία, ως Δημοκρατία, ως Κράτος Δικαίου. Το παιδί έχει ανάγκη και από τους δύο γονείς. Πραγματική, ουσιαστική ανάγκη. Είναι ανάγκη των παιδιών να ασκείται η Επιμέλεια από κοινού με ισόχρονη συμμετοχή των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του τέκνου και εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.