Υπουργείο Δικαιοσύνης | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Διονύσης' | 1 Μαρτίου 2011, 23:04

Μόνιμος Σύνδεσμος

Ένας νόμος, ο οποίος ποινικοποιεί την ελευθερία της έκφρασης και της γνώμης,ακόμα με την πρόφαση της προστασίας της πολιτικής ορθότητας για τα ζητήματα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού,είναι πολιτικά ανεπίτρεπτος -για τον νομικό πολιτισμό ενός σύγχρονου φιλελεύθερου και δημοκρατικού κράτους δικαίου. Είναι πρόδηλα αντισυνταγματικός ,καθώς οι κυρωτικές διατάξεις του παραβαίνουν τα άρθρα 5$1 (ελευθερία ατομικής πολιτικής συμμετοχής), 14 (ελευθερία έκφρασης λόγου και ελευθεροτυπία), 29$1 και 29$2 (ελευθερία συλλογικής πολιτικής δράσης) Αντίκειται επίσης απέναντι στις αντίστοιχες θεμελιώδεις αρχές του δικαίου που περιλαμβάνονται στην ΕΣΔΑ (αρθρα 9 και 10), το ΔΣΑΠΔ (αρθρο 19-ελευθερία έκφρασης) και στα άρθρα 10$1 και 11 του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ. Η προφανής -ακόμη και για έναν πρωτοετή φοιτητή της Νομικής αντισυνταγματικότητα του νόμου,θα επιβεβαιωθεί μέσα απο την έκπτωσή του απο τον έλεγχο συνταγματικότητας του πρώτου δικαστηρίου... Αλλωστε,η πρακτική για πρόβλεψη ποινικών συνεπειών για ψευδοεγκλήματα τα οποία αφορούν την έκφραση γνώμης και τα πολιτικά φρονήματα ,υπήρξε διαδεδομένη -και σε σημαντικό βαθμό επιβεβλημμένη- σε χώρες με αποδεδειγμένα ρατσιστικό ή μισαλλόδοξο παρελθόν (Γερμανία,Αυστρία,Ν.Αφρική),ενω είχαν κυρίως συμβολικά αποτρεπτικό χαρακτήρα και μια τέτοια μεταφορά στην εθνική μας έννομη τάξη είναι -πέραν των ζητημάτων περί της νομικής της ακυρότητας ,και ιστορικά και κοινωνικά αβάσιμη ή ατεκμηρίωτη. Ο Ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και η έκφραση ακραίων πολιτικών ιδεολογιών αντιμετωπίζονται αποτελεσματικότερα με πιο πρόσφορα μέσα, όπως τα επιχειρήματα του ανθρωπισμού και του πολιτικού φιλελευθερισμού στον πολιτικό διάλογο και η κοινωνική περιθωριοποίηση τετοιων φαινομένων. Αλλωστε η Ιστορία -τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς- έχει διδάξει πως η ποινικοποίηση μιας ιδεολογίας , έχει φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα απο τον σκοπό του τότε νομοθέτη...