Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 14 Συνέπειες κακής άσκησης – Αντικατάσταση άρθρου 1532 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ | 29 Μαρτίου 2021, 20:53
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ' | 29 Μαρτίου 2021, 20:53

    Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου («Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστούν ιδίως: …β. η διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς,»), είναι εντελώς αόριστο και γενικόλογο και θα προκαλέσει κύματα νέων δικαστικών διενέξεων και μεταξύ του γονέα του τέκνου και των πρώην πεθερικών του, αφού το οτιδήποτε θα μπορεί να θεωρηθεί ως «διατάραξη» και «πρόκληση διάρρηξης» και ασφαλώς αυτό δεν μπορεί να λειτουργεί προς όφελος και προς το συμφέρον του τέκνου. Τα πρώην πεθερικά, που πολλές φορές είναι και η αιτία του κλονισμού του γάμου του ζευγαριού, θα συνεχίζουν τη διαμάχη τους στις δικαστικές αίθουσες με θύμα το ίδιο το παιδί. Η δε διατύπωση («στ. η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή για εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.»), δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι διασφαλίζει την προστασία του τέκνου, αφού «υποχρεώνει» το δικαστή να μην μπορεί να κρίνει διαφορετικά (π.χ. σε περίπτωση που δεν υπάρχει αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση). Ποιος γονέας θα τολμήσει να καταγγείλει τον άλλο γονέα για κακοποίηση του παιδιού τους, όταν θα ξέρει ότι θα πρέπει να περάσει ενδεχομένως και μια δεκαετία για την αμετάκλητη καταδίκη (όπου ο κακοποιητής γονέας θα συνεχίζει το «έργο» του και με τις «ευλογίες» του νομοθέτη) και ότι αυτός ο γονέας που έχει το θάρρος και το σθένος να καταγγείλει τα περιστατικά αυτά, θα κινδυνεύει μέχρι την αμετάκλητη απόφαση του ποινικού δικαστηρίου, να κατηγορηθεί στα αστικά δικαστήρια ότι επιχειρεί διατάραξη «της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου» με αυτόν, που συνιστούν ρητά κατά το νέο νομοσχέδιο περιπτώσεις κακής άσκηση της γονικής μέριμνας, άρα και λόγος αφαίρεση αυτής. Αυτό είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε αποσιώπηση των εγκλημάτων αυτών και αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει προς το συμφέρον του παιδιού αλλά και της κοινωνίας μας. Τα εγκλήματα ιδιαίτερα κατά των παιδιών πρέπει να βγαίνουν στο φως, να αποκαλύπτονται και όχι να συγκαλύπτονται ή να αποσιωπούνται από το φόβο και την ανασφάλεια δικαίου. Θα μπορούσε να τεθεί διάταξη στο νομοσχέδιο αυτό, ότι σε τέτοιες περιπτώσεις θα διατάσσεται άμεσα από το δικαστήριο υποχρεωτικά πραγματογνωμοσύνη από ομάδα ειδικών (από παιδοψυχίατρους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.α), με ειδικά προβλεπόμενη και αυστηρά θεσπισμένη διαδικασία κατεπείγοντος, που θα διασφαλίζει τη μη κωλυσιεργία που ξέρουμε ότι παρατηρείται στη διενέργεια μιας πραγματογνωμοσύνης, ώστε να έχουμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ένα επιστημονικά τεκμηριωμένο πόρισμα και ο δικαστής να κρίνει άμεσα εάν συντρέχει λόγος προστασίας του τέκνου, χωρίς να είναι υποχρεωτική η χρονοβόρα αμετάκλητη ποινική καταδίκη του γονέα που το κακοποιεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας. Επίσης θα μπορούσε να τεθεί και η διάταξη ότι: Κακή άσκηση της γονικής μέριμνας συνιστά και η απόκρυψη ή αποσιώπηση από το γονέα περιπτώσεων κακοποίησης του παιδιού από τον άλλο γονέα. Γενικότερα η έντονα «παρεμβατική» φιλοσοφία του νομοσχεδίου από την πλευρά της πολιτείας, δείχνει φανερά την έλλειψη εμπιστοσύνης στην κρίση του δικαστή, περιορίζει τη δικαιοδοτική του κρίση και τον μετατρέπει από λειτουργό της δικαιοσύνης σε απλό διεκπεραιωτή των οικογενειακών υποθέσεων και αυτό είναι φυσικά δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού.