• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ' | 29 Μαρτίου 2021, 20:08

    Το τεκμήριο της επικοινωνίας του 1/3 είναι εντελώς αυθαίρετο, δεν στηρίζεται σε κανένα επιστημονικό και λογικό κριτήριο, αλλά αποτελεί μια μορφή συνεπιμέλειας «από την πίσω πόρτα». Είναι μεν μαχητό, αλλά στην πράξη θα είναι σχεδόν αδύνατο να ανατραπεί. Ακόμα, όμως και σε περίπτωση που δεν έχουμε εισέτι αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για κακοποίηση του παιδιού, θα αναγκάσουμε το ίδιο το παιδί, ακόμα και όταν το ίδιο δεν το θέλει, να επικοινωνεί υποχρεωτικά με φυσική παρουσία με τον κακοποιητή γονέα ή να διαμένει μόνο του μαζί του; Αυτό με πιο τρόπο θα γίνει και είναι για το καλό και την προστασία του παιδιού; Γενικότερα η όλη φιλοσοφία του νομοσχεδίου δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης στην κρίση του δικαστή, περιορίζει τη δικαιοδοτική του κρίση και τον μετατρέπει από λειτουργό της δικαιοσύνης σε διεκπεραιωτή των οικογενειακών υποθέσεων και αυτό ασφαλώς δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού.