Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 2 ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Ν. Ν. | 29 Μαρτίου 2021, 21:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ν. Ν.' | 29 Μαρτίου 2021, 21:50

    Έχω να αντικρίσω την κόρη μου 4 ολόκληρα χρόνια! Πηγαίνω ανελλιπώς κάθε λίγες μέρες και χτυπάω το κουδούνι με την ελπίδα να την αντικρίσω αλλά μάταια, καθώς δεν μου έχουν ανοίξει την πόρτα ούτε μία φορά! Καλώ στο τηλέφωνο μήπως μου επιτρέψουν έστω να ακούσω τη φωνούλα της, αλλά καμία απόκριση! Ούτε μία φορά! Ούτε καν στα γενέθλιά της! Είναι πολύ σκληρό και άδικο αυτό που συμβαίνει. Δε μπορώ να δω το παιδί μου όχι γιατί δεν το επιδίωξα, όχι γιατί υπέπεσα σε κάποιο παράπτωμα, αλλά γιατί η μητέρα της αποφάσισε να με αποκόψει πλήρως από τη ζωή του παιδιού και να το αναθρέψει μόνη της. Απλά το αποφάσισε και το έπραξε γιατί μπορεί να το κάνει χωρίς να έχει καμία απολύτως συνέπεια μέχρι σήμερα. Διατροφή πληρώνω κανονικά, πήγα πολλές φορές σε συλλόγους, οργανισμούς, εισαγγελείς, όλοι μου δίνουν δίκιο, αλλά κανένας δε με έχει βοηθήσει να δω το παιδί μου. Οι μηνύσεις για παραβίαση δικαστικής απόφασης που έχω υποβάλλει επίσης δε βοηθάνε, γιατί με τις καθυστερήσεις και τις αναβολές θα πάρει πολλά χρόνια για να βγει άκρη! Μηνύσεις χωρίς αποτέλεσμα και ποινές χωρίς εφαρμογή... Μετά από τόσο καιρό να στερούμαι την κόρη μου και το ακόμα πιο σημαντικό… η κόρη μου να στερείται τον μπαμπά της! Η τωρινή νομολογία αποδίδει την πλήρη επιμέλεια των παιδιών αποκλειστικά στις μαμάδες (εκτός ελαχίστων περιπτώσεων) ανεξάρτητα της συμπεριφοράς τους και της καταλληλότητάς τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές χωρισμένες μητέρες (όχι όλες ασφαλώς) να συμπεριφέρονται ως αποκλειστικοί ιδιοκτήτες των παιδιών τους καταδυναστεύοντας τις συνειδήσεις και την ψυχολογία τους χωρίς να κρίνονται από κανέναν! Είχα βασίσει πάρα πολλά στο νομοσχέδιο που φέρνετε για τη συν-επιμέλεια. Ωστόσο διαβάζοντας τις διατυπώσεις των άρθρων, φοβάμαι μήπως αποδειχτεί κι αυτό ένα από τα πολλά νομοσχέδια που θα ακυρωθούν στην πράξη, καθώς έχουν αφεθεί αρκετά "παραθυράκια" και ασάφειες. Θα φανεί στη μελλοντική νομολογία αν το νομοσχέδιο ωθήσει τους δικαστές προς την κατεύθυνση της συνεπιμέλειας ή αν τελικά δεν αλλάξει τίποτα. Σίγουρα θα επιθυμούσα να υπάρχουν περισσότερες δικλείδες ώστε να διασφαλίζεται η συνεπιμέλεια για τους μπαμπάδες που το επιθυμούν και το αξίζουν (όπως άλλωστε γίνεται εδώ και χρόνια σε όλες τις χώρες του δυτικού πολιτισμού) Τουλάχιστον φαίνεται να υπάρχει πρόβλεψη για την παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων (άλυτο πρόβλημα σε πάμπολλες περιτπώσεις) μέσω της απειλής αφαίρεσης της επιμέλειας από τον παραβάτη. Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε να κάνουμε με μια δικαστική απόφαση που μπορεί να παραβιαστεί. Γιατί ακόμα και αν το νομοσχέδιο αποδειχθεί ουσιαστικό και κάποια στιγμή στο μέλλον καταφέρω να πάρω τη συνεπιμέλεια, με ποιον τρόπο θα μπορώ να αντιμετωπίσω τη μη εφαρμογή της απόφασης εκ μέρους της μητέρας, όπως άλλωστε συμβαίνει και σήμερα; Ποια είναι η διασφάλιση ότι θα εφαρμοστεί στην πράξη η αφαίρεση της επιμέλειας και δε θα καταλήξουμε στο ίδιο πρόβλημα με πριν; Από την πλευρά μου δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω την προσπάθειά μου να βλέπω την κόρη μου. Κάποια στιγμή πιστεύω ότι θα δικαιωθώ, αλλά δυστυχώς θα έχουν παρέλθει όλα αυτά τα ευαίσθητα χρόνια, που θα έπρεπε ο μπαμπάς της να είναι παρών στη ζωή της και όχι να ξεροσταλιάζει κάτω από το σπίτι της προσπαθώντας να την δει έστω και για λίγο.