Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Μόνικα Ποντικίδου | 29 Μαρτίου 2021, 21:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μόνικα Ποντικίδου' | 29 Μαρτίου 2021, 21:35

    Πρώτον, η θεώρηση ότι το συμφέρον του παιδιού είναι απαρέγκλιτα και άνευ ετέρου να μένει και με τους δύο γονείς του είναι επικίνδυνη, πόσω μάλλον αν προστεθεί και η ισόχρονη διαμονή. Είναι απαράδεκτο να αδιαφορούμε για περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας ή άλλων λόγων προφανούς ακαταλληλότητας του ενός γονέα, και να κάνουμε ότι δεν υφίστανται, ενώ αντίθετα είναι πάρα πολύ συχνές στην Ελλάδα. Τη στιγμή μάλιστα που εκκρεμούν διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας σχετικά με το κανονιστικό πλαίσιο για την ενδοοικογενειακή βία. Δεύτερον, η εναλλασσόμενη κατοικία είναι τόσο πρακτικά δύσκολη όσο και ψυχοφθόρα για το παιδί, ειδικά όταν καλείται να μετακινείται σε εβδομαδιαία βάση εντός μεγάλων αποστάσεων, ενώ ταυτόχρονα έχει να διαχειριστεί μαθήματα, εξωσχολικές δραστηριότητες, κοινωνική ζωή κλπ. Τρίτον, για τους μη γνώστες, η συνεπιμέλεια ΗΔΗ προβλέπεται στον Αστικό Κώδικα. Οι ένθερμοι υποστηρικτές του νομοσχεδίου μάχεστε για αυτό χωρίς καν να ξέρετε ακριβώς τι πλαίσιο υπάρχει σήμερα. Η διαφορά είναι ότι το παρόν νομοσχέδιο ζητά υποχρεωτική συνεπιμέλεια, που σίγουρα θα φέρνει ακόμα μεγαλύτερες εντάσεις στις ήδη τεταμένες σχέσεις των γονέων που παίρνουν διαζύγιο. Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι όλα τα ζευγάρια έχουν την ωριμότητα να διαχειριστούν το να μοιράζονται το/τα παιδιά τους κατά ίσο χρόνο από το ένα σπίτι στο άλλο. Οι προτεινόμενες διατάξεις καταφανώς υποσκάπτουν το συμφέρον του παιδιού, που εσείς διατείνεστε ότι υπερασπίζεστε, με το να προβλέπουν μια γενική ρύθμιση που θα κληθεί να καλύψει έναν αόριστο αριθμό διαφορετικών οικογενειακών καταστάσεων. Λυπάμαι αν το μαθαίνετε από μένα αλλά ναι, υπάρχουν οικογένειες στις οποίες το συμφέρον του παιδιού όχι μόνο δεν είναι να διαμένει ίσο χρόνο με τους γονείς του, αλλά πολύ περισσότερο είναι να απομακρυνθεί από το τοξικό περιβάλλον και τον κίνδυνο που μπορεί να θέτει κάποιος γονιός το συντομότερο δυνατόν. Αυτό ακριβώς το συμφέρον δεν λαμβάνεται υπόψη με την εγκληματική πρόβλεψη για ισόχρονη διαμονή, στο όνομα μιας δήθεν "ισότητας των φύλων", που προωθείται από τα γνωστά λόμπι οργανώσεων. Τέταρτον, προσωπικά δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να εμπιστευτώ τα δικαστήρια ότι, εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, θα μπορούν να κρίνουν το συμφέρον του παιδιού σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά, από τη στιγμή που ήδη το παρόν νομοσχέδιο δεν έχει καν την υποστήριξη της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής και συντάχθηκε στο σκοτάδι από άγνωστους συντάκτες (αλλά υπό γνωστές επιρροές). Πρέπει η κάθε κυρία Σούλα κι ο κάθε κύριος Τάκης να κατανοήσει ότι δεν μας ενδιαφέρει αν το παιδί της τρίτης ξαδέρφης της θείας του έχει να δει τον μπαμπά του πέντε χρόνια. Το δίκαιο δεν ενδιαφέρεται για επιμέρους περιπτώσεις, θεσπίζοντας ρυθμίσεις που θα ευνοούν μόνο αυτές αλλά θα ισχύουν για όλους, αλλά για το πώς θα εξασφαλίζεται το συμφέρον του παιδιού (και όχι του εκάστοτε γονέα) σε κάθε περίπτωση χωριστά. Και οι ισοπεδωτικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου δύσκολα μπορούν αυτό να το πετύχουν.