Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Ο.ΣΤ.Γ. | 29 Μαρτίου 2021, 21:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ο.ΣΤ.Γ.' | 29 Μαρτίου 2021, 21:13

    Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και η εξασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών και κάθε μέλους της οικογένειας πρέπει να αποτελεί τη βάση μιας υγιούς οικογενειακής ζωής, μιας υγιούς ανάπτυξης των παιδιών, ακόμα και μετά το διαζύγιο των γονιών τους. Το συμφέρον και η ανάπτυξη του παιδιού σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον που ζει και το περιβάλλον διαμορφώνεται και από τους γονείς, αλλά και από τους νόμους της πολιτείας, οι οποίοι πρέπει να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον όπου παιδιά και μητέρες / γονείς δεν θα απαξιώνονται, δεν θα κακοποιούνται, δεν θα απειλούνται. Το προτεινόμενο σ/ν δεν εξασφαλίζει την αρμονία της οικογένειας, δεν εξασφαλίζει την ψυχική ισορροπία του παιδιού. Το ισχύον Οικογενειακό Δίκαιο είναι από τα πιο προοδευτικά στην Ευρώπη, με παιδοκεντρικό χαρακτήρα και υπέρ της ισότητας των φύλων. Είναι απόλυτα σύμφωνο προς το Σύνταγμα και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και κατοχυρώνει πλήρως τα δικαιώματα των γονέων σε εξίσου επιμέλεια, κατόπιν μεταξύ τους συμφωνίας. Δυστυχώς το προτεινόμενο σ/ν όχι μόνο δεν προσθέτει τίποτε το ουσιώδες και πρακτικό στην προοδευτική και παιδοκεντρική μέχρι σήμερα σχετική νομοθεσία, αλλά αντίθετα δημιουργεί ασάφειες και αφορμές για μεγαλύτερες δικαστικές διενέξεις από όσες ευαγγελίζεται ότι καινοτομεί να επιλύσει, ενώ είναι επικίνδυνο από την άποψη της ενδοοικογενειακής βίας, καθώς αφήνει εκτεθειμένους παιδί και μητέρα. Δυστυχώς, με τις προτεινόμενες διατάξεις του σχεδίου νόμου παραγκωνίζεται το συμφέρον του τέκνου που μέχρι σήμερα ήταν ακρογωνιαίος λίθος του οικογενειακού μας δικαίου το οποίο αξιολογείτο από τον αρμόδιο φυσικό δικαστή κατά περίπτωση και καθιστούσε το οικογενειακό μας δίκαιο το πλέον προοδευτικό της Ευρώπης. Επίσης επιχειρούνται φωτογραφικού τύπου ρυθμίσεις, για την εξυπηρέτηση του σκοπού των οποίων στο σχέδιο περιλαμβάνονται ψυχολογικές, αόριστες και δυσαπόδεικτες έννοιες όπως η συναισθηματική διατάραξη σχέσεων γονέων και τέκνων. Περαιτέρω, παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών όπως αυτά έχουν εκφραστεί μέχρι τώρα από διεθνείς συμβάσεις (ενδεικτικά αποκλεισμός/περιορισμός επικοινωνίας με το τέκνο μόνο σε περίπτωση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης για εγκλήματα σε βάρος του τέκνου). Επιπλέον, εισάγεται μαθηματικό τεκμήριο του 1/3 του χρόνου του παιδιού (όχι στη διατροφή όπως θα περίμενε κανείς) το οποίο δεσμεύει καταλυτικά τη κρίση του φυσικού δικαστή να κρίνει εξατομικευμένα. Δυστυχώς το νομοσχέδιο έρχεται σε ευθεία αντίθεση με σωρεία διατάξεων της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τη Διεθνή Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, την ΕΣΔΑ και την Σύμβαση για την Εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεως κατά των γυναικών κτλ. Δυστυχώς, το Υπουργείο Δικαιοσύνης παρέκαμψε το πόρισμα της ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη Τέντε (Επίτιμου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου), δεν διαβουλεύτηκε με δικαστές, δικηγόρους ψυχιάτρους και λοιπούς επιστημονικούς φορείς. Η οριζόντια επέμβαση του νομοθέτη στην οικογενειακή ζωή των πολιτών θα ωθεί τους πολίτες να προσφεύγουν μαζικά στα διεθνή δικαιοδοτικά όργανα