Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 7 Από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου και διάστασης των συζύγων– Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1513 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ | 29 Μαρτίου 2021, 23:18
Η γονικη μέριμνα ως πρωτίστως καθήκον και δευτερευοντως δικαίωμα των γονέων κατά το ισχύον δίκαιο ανήκει και στους δυο γονεις και πάντοτε με κριτήριο του συμφέροντος του παιδιού .Η επιχειρούμενη με τις νέες διατάξεις της ασκήσεως αυτής" εξίσου και από τους δύο γονείς " παραβλέπει το μοναδικό σκοπό να εξυπηρετεί το συμφέρον του παιδιού και όχι σαν να πρόκειται για δικαίωμα αυτών με περιεχόμενο υλικό διεκδικητικό σχετικής αξιώσεως. Η από κοινού άσκηση γονικης μεριμνας ανεξάρτητως ποσοστού δικαιώματος ίσου ή διαφορετικού αλλοίμονο να οριοθετηθη αν ανήκει εξίσου λες και πρόκειται να μοιράσουμε ένα υλιστικο δικαιώματα . Ο διαχωρισμός της επιμέλειας από την γονικη μέριμνα και η ανάδειξη αυτής ως αυτοτελούς αποβλέπει στην ικανοποίηση και εξασφάλιση των αναγκών και δραστηριοτήτων του παιδιού οι οποίες ως εκ της φύσεως των δεν δύνανται να ικανοποιηθουν εκ της χωριστής σε διαφορετικούς χώρους και συνθήκες διαβίωσης (διαμονής )των συζυγων λόγω διαστάσεως ή διαζυγίου των συζυγων οπότε δεν έχει σημασία για το συμφέρον του παιδιού η συναίνεση ή διαφωνία ή η εξίσου άσκηση της γονικης μεριμνας αλλά πρέπει να ικανοποιηθουν ως εκ της φύσεως των από τον γονέα με τον οποίο διαμένει και επιδέχεται μετάθεση ή αναμονή του χρόνου της καλύψεως των αναγκών και δραστηριοτήτων, (ως το ισχύον δίκαιο και η νομολογία προσδιοριζεται το περιεχόμενο της επιμέλειας ως μέρου της γονικης μεριμνας).μάλιστα σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν την επιμέλεια και επιδέχονται κοινή απόφαση έχουν καθιερωθεί με την πάγια νομολογία, ενώ δια τα θέματα φροντίδας, άμεσης ασφαλείας και εν γένει σωματικής και ψυχοπνευματικης ανάπτυξης του παιδιού απαιτείται *εν τοις πραγμασιν *in natura * ικανοποίηση την οποία μόνο ο διαμενων Με το παιδί γονέας εκ της φύσεως μπορεί να καλύψει .επομένως ο επιχειρούμενος με.τις νέες διατάξεις να εισαχθεί θεσμός της συνεπιμελειας ως εκ των πραγμάτων είναι όχι μόνο ανεφαρμοστος αλλά αποβαινει κυρίως εναντίον του συμφέροντος του παιδιού, θετων σε άμεσο κίνδυνο τη σταθερα, ομοιόμορφη και ωφέλιμη δια το παιδί ανατροφή και διαμόρφωση του χαρακτήρα του και της προσωπικότητας του. Άλλωστε η εκ φύσεως διαφοροποίηση των φυσικών και βιολογικών χαρακτηριστικών και ιδιοτήτων των δύο φυλων (ανδρός και γυναικας) δεν δύναται να δικαιολογησει εν τοις πραγμασιν αλλά και κατά απόλυτη νομοτελεια την απόλυτη ισοτητα των δύο γονέων και να εξισώσει ο νομοθέτης τον ρόλο και τις δυνατότητες αυτών στην ανατροφή του παιδιού αλλά πρέπει να αποδώσει τα ανάλογα προς τον ρολο και τις φυσικές ιδιότητες εκάστου για να αποδοθεί η νομική ισοτητα διότι άλλως θα έχουμε ανισότητα.