• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Δ' | 29 Μαρτίου 2021, 23:16

    Η θέσπιση από τον νομοθέτης συγκεκριμένων μέτρων, προϋποθέσεων και χρονικών ορίων διάρκειας της ασκήσεως του καθήκοντος και δικαιώματος επικοινωνίας με το τέκνο αφ ενός μεν αντιβαίνει στο καλώς εννοουμενο συμφέρον του παιδιού, αφού το συμφέρον αυτό δεν είναι έννοια απόλυτη και σταθερή αλλά ο προσδιορισμος του εξαρτάται από τις εκάστοτε επικρατούσες γενικότερες κοινωνικές συνθήκες και κυρίως από τις ιδιαίτερες και αρμόζουσες σε κάθε περίπτωση περιστάσεις του συγκεκριμένου παιδιού. Εις τρόπο να δεσμεύεται αδικαιολόγητα ο δικαστης να κρίνει σύμφωνα με το συμφέρον του παιδιού και έτσι ο νομοθέτης να επεμβαίνει και να δεσμεύει ανεπίτρεπτα εις τη λειτουργία της δικαστικής εξουσίας αλλά και να οδηγεί στην ανισότητα με την έννοια της ιδιας ρυθμίσεως διαφορετικών εννομων σχέσεων, καταστάσεων και συμπεριφορών που έχουν τα διαφορετικά χαρακτηριστικά (πραγματικό)και διαφορετικά αποτελέσματα (έννοιες συνέπειες) οπότε το νέο νομοσχέδιο παραβιάζει την αρχή της ισότητας. Έτσι ο νομοθέτης όχι δεν προστατεύει το συμφέρον του παιδιού αλλά.παραβιάζει σαφώς συνταγματικες αρχές της ΙΣΌΤΗΤΑΣ και της ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ αλλά και τις αρχές της ευρωπαϊκής συνθήκης της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.