Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Elpida Kaliviotis | 30 Μαρτίου 2021, 00:01
Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για το «me too», την κακοποίηση παιδιών, γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία, - Έρχεται την πιο κατάλληλη στιγμή για να ευαισθητοποιήσει και τους 300 του κοινοβουλίου για το Προσχέδιο Νόμου της κυβέρνησης να επιβάλλει την «Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια και Υποχρεωτικό Χρόνο Επικοινωνίας» χωρίς την συναίνεση και των δύο γονέων. Θα είναι η πρώτη κυβέρνηση, διότι καμιά χώρα του δυτικού κόσμου δεν ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ «υποχρεωτική Συνεπιμέλεια και υποχρεωτικό χρόνο επικοινωνίας» όταν διαφωνούν οι γονείς. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η Συν-επιμέλεια όταν η διάσπαση κάθε οικογένειας είναι διαφορετική και ειδικά όταν υπάρχει ενδοοικογενειακή βία και όταν σε εθνικό επίπεδο, όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, από το 2014 μέχρι και το 2017 έχουν σημειωθεί περισσότερα από 13.700 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, με τις γυναίκες να αποτελούν περίπου το 70% των θυμάτων», (νούμερα είναι μόνο όσα έχουν καταγραφεί από την αστυνομία ενώ υπάρχουν χιλιάδες ακόμα γυναίκες/παιδιά που ποτέ τους δεν έχουν μιλήσει για αυτό). Ελπίζω ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας να μην υποκύψουν στις πιέσεις και ακραίες φωνές των «Λόμπι Μπαμπάδων» που χρησιμοποιούν ως άλλοθι τον ψεύδο-όρο «γονεϊκή αποξένωση» (PAS του Gardner), -Όταν Δεν αναγνωρίζεται από όλα τα δυτικά κράτη, την παγκόσμια επιστημονική ιατρική/νομική κοινότητα και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, και μάλιστα «εφιστούν την προσοχή" σε όσους το χρησιμοποιούν, διότι ο όρος αυτός είναι ένα εργαλείο που διαιωνίζει την κακομεταχείριση και τη βία και ειδικά εφιστούν την προσοχή στις περιπτώσεις αγνοήσεις τις ενδοοικογενειακής βίας για χάριν της υιοθέτησης της γονικής αποξένωσης. Δεν πρέπει να θυσιαστούν τα παιδιά και οι μανάδες για τις αδυναμίες του κράτους και του Υπουργείου Δικαιοσύνης να λύσει τα μόνιμα προβλήματα εφαρμογής των νόμων και την μακροχρόνια αναμονή Δικαιοσύνης. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης χρησιμοποιεί τρία επιχειρήματα: 1) Την «γονεική αποξένωση» - Αντιγράφει τους ισχυρισμούς των Συλλόγων Μπαμπάδων που προπαγανδίζουν και έχουν ως σημαία τους την «γονεϊκή αποξένωση». Ενώ δεν αναγνωρίζεται ως διαταραχή από την Παγκόσμια Ιατρική και Νομική κοινότητα, τον ΠΟΥ, και έχει απαγορευτεί η χρήση αυτού του όρου, ο Υπουργός Δικαιοσύνης κύριος Τσιάρας, επικαλείται τον δήθεν αυτό όρο 2)Ότι πρέπει να γίνει αλλαγή στο «Παλαιό» Οικογενειακό Δίκαιο Διότι δεν έχει αλλάξει από το 1983 - Χωρίς όμως το Ελληνικό κράτος να αλλάξει και το δικό του «Παλαιό Σύστημα» απονομής δικαιοσύνης, εφαρμογή των νόμων και τις απαιτούμενες υποδομές που χρειάζονται προκειμένου να προετοιμαστεί και εναρμονιστεί στο επίπεδο των άλλων Δυτικών χωρών και της ΕΕ. 3)Έχει αλλάξει η κουλτούρα των Ελλήνων -Δηλαδή η ελληνική οικογένεια και ο ελληνισμός να αλλάξει την κουλτούρα του και να υιοθετήσει την Γερμανική η την Σουηδική. Η υπόθεση της φροντίδας των παιδιών μετά τη λύση της σχέσης των γονέων του, είναι μια υπόθεση που ξεκινά από τη γέννησή του. Σε μια χώρα που το ποσοστό συμμετοχής στην ανατροφή και φροντίδα των παιδιών εντός γάμου πλησιάζει μετά βίας το 10% για τους άντρες, με τις γυναίκες να επωμίζονται καθημερινά το 90%, το βλέμμα των κρατικών πολιτικών θα έπρεπε να στραφεί στην αλλαγή αυτού του ποσοστού, αν θέλει να αλλάξει τις νοοτροπίες, όπως διατείνεται Αυτά πρέπει να λύσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης και όχι να διατάξει να μην εξετάζεται κάθε περίπτωση χωριστά. Δεν γίνεται να δοθεί μαζικά και οριζόντια Συνεπιμέλεια και Υποχρεωτικός Χρόνος Επικοινωνίας. Στην ΕΕ αλλά και σε καμιά χώρα του Δυτικού κόσμου δεν υπάρχει «Υποχρεωτική Συνεπιμέλεια και Υποχρεωτικός χρόνος Επικοινωνίας» όταν οι γονείς διαφωνούν!! Στο υπάρχον Οικογενειακό Δίκαιο της Ελλάδας, όπως και όλων των δυτικών χωρών, οι γονείς μπορούν συναινετικά να συμφωνήσουν στην συνεπιμέλεια. Η προς ψήφιση διάταξη είναι παράνομη καθώς καμιά διεθνής σύμβαση δεν απαιτεί την υποχρεωτική συνεπιμέλεια και υποχρεωτικό χρόνο επικοινωνίας. Πως είναι δυνατόν εν καιρώ πανδημίας με κλειστά δικαστήρια να ψηφιστεί ένα τέτοιο ισοπεδωτικό νομοσχέδιο το οποίο θα επιστρέψει την Ελληνίδα μάνα και παιδιά στο μεσαίωνα - και ειδικά στην Ελλάδα της κρίσης 12ετίας με ανεργία στα ύψη, χωρίς καμία υποδομή όπως έχουν άλλες χώρες της ΕΕ και δυτικές χώρες με Ειδικά Οικογενειακά Δικαστήρια, Γραφεία Πρόνοιας που χειρίζονται υποθέσεις επιμέλειας γονέων, με παροχές οικογενειακών επιδομάτων, γονική οικονομική, ψυχολογική και νομική υποστήριξη. http://leagueforwomenrights.gr/images/29012021/perilipsi-SDG.pdf https://europa.eu/youreurope/citizens/family/children/parental-responsibility/index_el.htm