Αρχική Ρατσισμός και ξενοφοβίαΆρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Ανδρέας Βλάχος | 3 Μαρτίου 2011, 18:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Βλάχος' | 3 Μαρτίου 2011, 18:29

    Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός δεν καταπολεμούνται με νόμους και ποινές. Αν πραγματικά η οργανωμένη πολιτεία ενδιαφέρεται να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους προβλήματα, ο μόνος δρόμος είναι η παροχή υψηλού επιπέδου παιδείας στα σχολεία, η απόλυτη εφαρμογή της ισονομίας και ισοπολιτείας, καθώς και η προστασία της ελευθερίας έκφρασης. Όλα τούτα μέσα σε μία χώρα όπου το κράτος σέβεται και προστατεύει τον πολίτη, αφουγκράζεται τις ανησυχίες του και τού παρέχει ένα δίκαιο και ασφαλές πλαίσιο για να αναπτύξει την προσωπικότητα, τις δεξιότητές του καθώς και τις σχέσεις με τους συμπολίτες του. Λυπάμαι, αλλά στην χώρα που τις βασικές παραμέτρους της πολιτικής της τίς καθορίζουν οι δανειστές της, αυτά δεν ισχύουν. Η παιδεία έχει λιγότερα κονδύλια, η διδασκαλία της Ιστορίας εξοβελίζεται από το σχολείο, επιχειρούνται άρον-άρον συνενώσεις σχολείων, οι διδάσκοντες εξακολουθούν να είναι κακοπληρωμένοι και με λίγα μέσα στα χέρια τους. Για ισονομία και ισοπολιτεία δεν ξέρω αν έχει νόημα να μιλάμε όταν ο νόμος εφαρμόζεται κυρίως στους πιο αδύναμους, ενώ οι ισχυρότεροι και πλέον διεφθαρμένοι τον χλευάζουν. Ο πολίτης έχει να αντιμετωπίσει την ανεργία ή την απειλή της, την υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας, το διογκούμενο κόστος ζωής, την υψηλή φορολογία, ενώ από πάνω του επικρεμάται μία μόνιμη απειλή ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε (και θα πάνε) χειρότερα. Το ιστορικό παράδειγμα δείχνει ότι όταν ασκείται συνεχώς στον πολίτη βία (οποιασδήποτε μορφής), το πιο πιθανό είναι με βία να αντιδράσει και αυτός. Όπου μπορεί και όπως μπορεί. Και αυτό δεν μπορεί να το αποτρέψει κανένας νόμος. Ανεξάρτητα λοιπόν αν ο νόμος ψηφιστεί ως έχει, διατηρώ για τον εαυτό μου τα δικαιώματα που απορέουν από το Σύνταγμα της πατρίδας μου. Και η ελευθερία της έκφρασης είναι δικαίωμα που σ' αυτόν τον τόπο κάποιοι το πλήρωσαν με το αίμα τους και δεν τούς παραχωρήθηκε σαν έτοιμο νομοθέτημα. Η Ελληνική Κυβέρνηση και ο υπουργός οφείλουν να ακούν τον λαό. Οι αλλοδαποί που ζουν μαζί μας έχουν δικαίωμα σε μία καλή και δημιουργική ζωή, και αυτό θα διασφαλιστεί σε μία κοινωνία που θα ζήσει και θα αναπτυχθεί με κυβερνώντες που θα βάζουν πάνω απ' όλα το εθνικό συμφέρον. Και μία παρατήρηση: έζησα κάποια χρόνια της ζωής μου στην Θράκη και μιλώ μετά λόγου γνώσεως: οι Έλληνες Πομάκοι ζουν υπό καθεστώς που θα ενεργοποιούσε πολλές από τις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου εναντίον των εκεί τουρκογενών. Άραγε, ο υπό ψήφιση νόμος θα εφαρμοστεί εναντίον τους;