• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτα' | 30 Μαρτίου 2021, 15:04

    Αρχικά, ποια είναι η βάση υπολογισμού για τον χρόνο επικοινωνίας, θα υπολογίζεται βάσει του συνολικού χρόνου του τέκνου ή μόνο του ελεύθερο χρόνου αυτού. Πρόκειται για ένα κρίσιμο θέμα το οποίο απαιτείται αφενός να διευκρινιστεί από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή, αφετέρου να διαμορφωθεί με τρόπο τέτοιο ώστε να εξυπηρετείται πραγματικά το καλύτερο δυνατό συμφέρον του τέκνου. Δεν είναι δυνατόν να τίθεται εκ των προτέρων ένας ποσοτικός προσδιορισμός του χρόνου επικοινωνίας, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η συγκεκριμένη κάθε φορά σχέση γονέα και τέκνου, με αποτέλεσμα μετά το διαζύγιο το τέκνο να καλείται να περάσει με τον γονέα πολύ περισσότερο χρόνο απ' ό,τι περνούσε πριν το διαζύγιο των γονέων του. Δεύτερον, η διάταξη παρουσιάζεται προβληματική και ως προς τον ορισμό του αμετάκλητου μιας δικαστικής απόφασης προκειμένου να περιοριστεί η επικοινωνία ενός γονέα με το τέκνο του. Λαμβάνοντας υπόψη την μακρόχρονη καθυστέρηση στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων, είναι πιθανόν το τέκνο να αναγκαστεί σε επικοινωνία με τον κακοποιητικό γονέα του καθ' όλη τη διάρκεια σχεδόν της ανήλικης ζωής του. Και εδώ έρχεται το εξής παράδοξο: η οριστική ή τελεσίδικη μόνο δικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία είναι αρκετή για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας (όπως ορίζεται από πρότερο άρθρου του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου) ωστόσο κρίνεται ως ανεπαρκής για την διακοπή της επικοινωνίας τέκνου-γονέα. Συνολικά, το νομοσχέδιο υποπίπτει σε αντιφάσεις, παραβλέπει τη διάκριση γονικής μέριμνας και επιμέλειας, συγχέοντας τις δύο έννοιες, και παρουσιάζει σημαντικές νομικές ελλείψεις και αστοχίες.