Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Κατσικερός, Εφέτης Αθηνών | 30 Μαρτίου 2021, 16:52
ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΝ ‘Αρθρο 1520 Α.Κ. : «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. [ Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με φυσική παρουσία με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. ] ( 1 ) Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511. [ Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας. ] ( 2 )» ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ : ( 1 ) ( το γ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : ) Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου, με το αναφερόμενο στο πρώτο εδάφιο περιεχόμενο, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο του συνολικού, εκτός αν ο δικαιούχος γονέας ζητεί μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή για λόγους, που αφορούν στο συμφέρον του τέκνου, επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας. ( 2 ) ( το θ’ εδάφιο του άρθρου 1520 Α.Κ. [ εντός αγκυλών ] αντικαθίσταται ως εξής : ) Όταν το δικαίωμα επικοινωνίας ασκείται κατά τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως με κακοποίηση αυτού ή παραμέλησης της φροντίδας του, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ : Με το άρθρο 1520 Α.Κ. δεν κατοχυρώνεται επαρκώς το τεκμήριο 1/3 ως ελάχιστος χρόνος επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, καθόσον προβλέπεται πλήθος εξαιρέσεων με αόριστο περιεχόμενο («συνθήκες διαβίωσης» του τέκνου, μη διατάραξη της «καθημερινότητάς» του, «εξαιρετικά σοβαροί» λόγοι, «κακή» ή «καταχρηστική» άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας), οι οποίες έχουν παγιωθεί νομολογιακά επί δεκαετίες, ως λόγοι για ποικίλους, χρονικούς και ποιοτικούς, περιορισμούς του δικαιώματος επικοινωνίας. Είναι ορθότερο να προβλεφθεί, ως απαραίτητη προϋπόθεση για τον δικαστικό περιορισμό του δικαιώματος επικοινωνίας, να ασκείται αυτή με τρόπο που αντιβαίνει στο συμφέρον του τέκνου, ιδίως όταν αποδεικνύεται (με βάρος απόδειξης του έχοντα την επιμέλεια γονέα) κακοποίηση του τέκνου ή παραμέληση της διατροφής, φροντίδας, φύλαξης και διαπαιδαγώγησης αυτού από τον δικαιούχο γονέα (βλ. το υπ. αρ. 2079/2015 ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης, που καλεί τα κράτη – μέλη, στην παρ. 5.5. : «να εισαγάγουν στη νομοθεσία τους την αρχή της εναλλασσόμενης κατοικίας των παιδιών μετά το χωρισμό, περιορίζοντας τις εξαιρέσεις στην περίπτωση της κακοποίησης ή της παραμέλησης του παιδιού ή της ενδοοικογενειακής βίας και ρυθμίζοντας τον χρόνο εναλλαγής με βάση τις ανάγκες και το συμφέρον των παιδιών»).