Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 4 Συναινετικό διαζύγιο – Αντικατάσταση άρθρου 1441 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Μάνος Κούτας | 30 Μαρτίου 2021, 16:30
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μάνος Κούτας' | 30 Μαρτίου 2021, 16:30

    Είναι κατ’ αρχάς προφανές, με μια απλή αντιπαράθεση των δύο άρθρων, ότι το «συμφέρον του παιδιού» δεν αποτελεί «καινοτόμο» κριτήριο που θεσπίζει το νέο νομοσχέδιο, αλλά αποτελεί εδώ και χρόνια (από το 1983 που έγινε η αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου) την κορωνίδα του ισχύοντος οικογενειακού μας δικαίου. Ωστόσο, με το νέο άρθρο, το «συμφέρον του παιδιού» που αποτελεί μια αόριστη νομική έννοια, υπαγόμενη προς εξειδίκευση στην κρίση του Δικαστή, ανάλογα με το κάθε παιδί και την κάθε περίπτωση, καθοδηγείται τώρα από το Νομοθέτη σε προκαθορισμένες και συγκεκριμένες κατευθύνσεις, όπως η «ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς», οι οποίες, όμως, δεν αποτελούν πανάκεια για όλες τις περιπτώσεις των ανθρωπίνων σχέσεων. Δεν δηλαδή δυνατόν να έχει αποφασιστεί ήδη από Νομοθέτη ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ το συμφέρον του παιδιού για ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις και αυτό είναι πάντα η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων, αφού υπάρχουν και περιπτώσεις κακοποιητικών γονέων που το συμφέρον του παιδιού τους είναι η απομάκρυνσή τους και όχι η συμμετοχή τους.   Επίσης, ως προς την παράγραφο 2 του νέου άρθρου, θα πρέπει να επισημανθεί ότι εισάγονται κριτήρια αχρείαστα και σε κάθε περίπτωση άσχετα με το πραγματικό συμφέρον του τέκνου. Ειδικότερα, η λειτουργία της συμμόρφωσης ή μη κάποιου εκ των γονέων, ιδίως με προηγούμενη συμφωνία που είχε συναφθεί, ως βασικό κριτήριο σχετικά με την ανάθεση ή όχι της γονικής μέριμνας με αυτόν, αφενός τίθεται απόλυτα εκβιαστικά, ιδίως προς τον γονέα ο οποίος βρίσκεται σε ασθενέστερη θέση και ο οποίος αναγκάστηκε κάποια χρονική στιγμή να δεχτεί, υπό το καθεστώς πιθανότατα πίεσης, μία άδικη και επιζήμια για τον τέκνο και τον ίδιο συμφωνία. Αφετέρου, δεν λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες μεταβολές των συνθηκών που επέρχονται στη ζωή και την καθημερινότητα του παιδιού καθώς μεγαλώνει, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα να αναπροσαρμόζεται και το πλαίσιο άσκησης της γονικής μέριμνας αυτού παρά τους ειδικότερους όρους προγενέστερης συναφθείσας συμφωνίας των γονέων.