• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστασια Σιδερη' | 30 Μαρτίου 2021, 16:35

    Το νομοσχέδιο εχει τη μονόπλευρη θεώρηση οτι το κυριο συμφερον του παιδιού ειναι να περναει χρονο και με τους 2 γονεις και οτι αυτο καταδεικνύεται απο πολλες ερευνες. Και αυτο ειναι σωστο αν μιλάμε για ιδανικές συνθήκες Εν κατακλειδι μας λένε πως οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που ζουν σε συνθήκες κοινής επιμέλειας εμφανίζουν λιγότερα προβλήματα από τα παιδιά που, μετά το διαζύγιο, ζουν μόνο με ένα γονιό. Πράγματι ισχύει!! Αυτό δείχνουν τα ευρήματα ερευνών από Σκανδιναβικές χώρες. ΞΕΧΑΣΑΝ όμως να μας πουν ότι τα παιδιά αυτά έχουν δύο γονείς που: δεν υποχρεώθηκαν σε κοινή επιμέλεια - ΤΗΝ ΕΠΕΛΕΞΑΝ συμμετείχαν εξίσου στην ανατροφή των παιδιών τους και πριν τη διάσταση, επειδή ζουν στη Σουηδία, σε μια χώρα που από το ’70 επενδύει στο χτίσιμο μιας κουλτούρας συν-γονεϊκότητας (co-parenting) ΞΕΧΑΣΑΝ να μας πουν πως στη Σουηδία: -το 91% των χωρισμένων γονιών ρυθμίζουν συναινετικά τα ζητήματα επιμέλειας παιδιών - μόνο το 9% προσφεύγει σε δικαστήριο -το 60-70% των χωρισμένων γονιών ΔΕΝ επιλέγουν ως βέλτιστη ρύθμιση επικοινωνίας την εναλλασσόμενη κατοικία του παιδιού Γι’ αυτό οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που ζουν σε ΤΕΤΟΙΕΣ συνθήκες κοινής επιμέλειας εμφανίζουν λιγότερα προβλήματα από τα παιδιά που, μετά το διαζύγιο, ζουν μόνο με ένα γονιό. Απολύτως Λογικό και ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ!!! Γιατί αυτά τα παιδιά έχουν δύο γονιούς που νοιάζονται για αυτά, τα αγαπούν και κάνουν επιλογές και συμφωνίες με βάση το δικό τους συμφέρον - και αυτό συμβαίνει όχι μόνο μετά το διαζύγιο - συνέβαινε και πριν!!! Για αυτό ΜΠΟΡΟΥΝ και ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ συνεπιμέλεια – κάποιες φορές και εναλλασσόμενη κατοικία… ΔΕΝ τους ΤΟ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΝΟΜΟΣ ή ΦΟΒΟΣ!!! Ενώ, αντίθετα, ανάμεσα στα άλλα παιδιά… εκείνα που ζουν με ένα μόνο γονιό, υπάρχουν πολλά παιδιά που είχαν την ατυχία να γεννηθούν από ένα γονιό που τα έχει απορρίψει, πού τα έχει κακοποιήσει άμεσα και/ή εκθέτοντάς τα στην κακοποίηση της μητέρας τους, που τα χρησιμοποιεί εναντίον του άλλου γονιού τους, χωρίς να ενδιαφέρεται για τις συνέπειες που έχουν όλα αυτά στη δική τους ζωή, στη δική τους ψυχή. Παιδιά που βιώνουν έντονη ψυχική σύγκρουση γιατί αισθάνονται πως τον αγαπούν -είναι ο πατέρας τους- αλλά από την άλλη, τον φοβούνται και δεν μπορούν να κατανοήσουν πως γίνεται να αγαπούν εκείνον που φοβούνται, εκείνον που κακοποιεί τη μητέρα τους και τα ίδια… Είναι, λοιπόν, δική μας υποχρέωση, ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, να μην αφήνει κανέναν τέτοιο «γονιό» να επικαλείται γονεϊκά δικαιώματα προκειμένου να συνεχίσει να έχει πρόσβαση στα θύματά του ώστε να εξακολουθήσει ανενόχλητος να τα ελέγχει, να τα εξουσιάζει και να τα κακοποιεί… Ένας τέτοιος γονιός δεν δικαιούται επιμέλεια παιδιών, είναι αναγκαίο να επιτηρείται η επικοινωνία του με τα παιδιά ώστε να μην θίγονται τα δικαιώματα και η ασφάλεια παιδιών και μητέρας και, οπωσδήποτε, σε περιπτώσεις όπου υπάρχει επικινδυνότητα πρέπει να αφαιρείται όλη η γονική μέριμνα και να απαγορεύεται η επαφή με τα παιδιά (Άρ. 31 και 45 του Ν.4531/2018: Σύμβαση Κωνσταντινούπολης). Παρέμβαση της κας Πετρουλάκη (Προέδρου ΔΣ του Ε.Δ.κ.Β.) στο ραδιοφωνικό σταθμό ELLADA FM 94.3 στην εκπομπή ΄΄ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ΄΄