Αρχική Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνηςΆρθρο 1Σχόλιο του χρήστη Σωτηρόπουλος Βασίλης | 11 Μαρτίου 2011, 19:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σωτηρόπουλος Βασίλης' | 11 Μαρτίου 2011, 19:51

    Το νομοσχέδιο δεν είναι τολμηρό και δεν θα φέρει άμεσα αποτελέσματα. Υπάρχουν πολύ πιο πρωτοποριακές λύσεις για αισθητή επιτάχυνση των διαδικασιών, από την πρώτη κι όλας μέρα εφαρμογής. 1. Επιτόπου έκδοση απόφασης αμέσως μετά τη συζήτηση της υπόθεσης (επί της έδρας). Τα πολιτικά δικαστήρια εκδίδουν τις αποφάσεις τους μηνες μετά την διεξαγωγή της ακροαματικής διαδικασίας. Στα ποινικά δικαστήρια η απόφαση εκδίδεται άμεσα. Υπάρχουν όμως διαδικασίες και στην πολιτική δικαιοσύνη, στις οποίες οι Δικαστές έχουν ήδη όλο το αποδεικτικό υλικό μπροστά τους κατά την ακροαματική διαδικασία και μάλιστα μέρες πριν την διεξαγωγή της, όπως στην τακτική πολυμελούς που η προκατάθεση των προτάσεων και αποδεικτικών μέσων γίνεται είκοσι μέρες πριν. Οι Δικαστές της τακτικής του πολυμελούς, όταν ακούσουν και τους μάρτυρες, είναι πια σε θέση να αχθούν επιτόπου σε κρίση. Φυσικά πρέπει να έχουν όντως διαβάσει την υπόθεση, όπως και τώρα έχουν την υποχρέωση. Έπειτα, υπάρχουν κι άλλες διαδικασίες, όπως τα ασφαλιστικά μέτρα, τα οποία "σπάνε" σε δύο στάδια: στην προσωρινή διαταγή που εκδίδεται επί τόπου και στην κανονική διαδικασία που η απόφαση εκδίδεται μετά από μήνες. Η φύση των ασφαλιστικών μέτρων προϋποθέτει την αμεσότητα της δικαιοσύνης: θα πρέπει η προσωρινή δικαστική προστασία να απονέμεται με απόφαση επί της έδρας. Το ίδιο και στις υποθέσεις του ειρηνοδικείου (για τις μικροδιαφορές ήδη προβλέπεται αλλά δεν εφαρμόζεται). Φυσικά η δικαστική απόφαση στις ιδιωτικές διαφορές περιλαμβάνει συνήθως και υπολογισμούς, οικονομικές αναλύσεις κλπ. Αυτά μπορούν να αποτελούν αντικείμενο της καθαρογραφής της απόφασης και σίγουρα η επί της έδρας έκδοση απόφασης δεν μπορεί να αφορά όλες τις διαδικασίες των αστικών διαφορών. Αλλά στις παραπάνω περιπτώσεις (τακτική πολυμελούς, ασφαλιστικά, ειρηνοδικείο) μπορεί να εκδίδεται επιτόπου η απόφαση, με υποχρέωση βεβαίως προσωρινής συνοπτικής αιτιολογίας του δικαστή που θα καταγράφεται στα πρακτικά. 2. Πιλοτικές δίκες Αποτελούσε μέρος του σχεδίου αναδιαμόρφωσης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει στο δημοσιευθέν νομοσχέδιο. Είναι όμως μια διαδικασία που ήδη έχει περιληφθεί στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Υποθέσεις στις οποίες ελλείπει η νομολογιακή τεκμηρίωση και υποθέσεις που αφορούν μεγάλο αριθμό εναγόντων, θα πρέπει με πράξη του προέδρου του πρωτοδικείου να εκδικάζονται κατά προτίμηση. Έτσι θα επιλύονται αμφισβητήσεις σύντομα και ενδεχομένως θα ενθαρρυνθεί και η εξωδικαστική επίλυση υποθέσεων που αφορούν πολλούς ενάγοντες. 3. Υποβολή σχεδίου απόφασης Αντί να καταθέτουμε "προσθήκη-αντίκρουση", μετά την εκδίκαση (ή κατά στην προκατάθεση της τακτικής πολυμελούς) θα μπορούσαμε να καταθέτουμε απευθείας σχέδιο απόφασης. Ο Δικαστής θα επιλέγει ποιο από τα δύο σχέδια των δύο πλευρών προσφέρει την πιο δίκαιη επίλυση της διαφοράς και θα μπορεί απλώς να το υπογράφει ή να το τροποποιεί και να το δημοσιεύει αμέσως μετά το κλείσιμο του φακέλου. Έτσι ένα μεγάλο μέρος της δικαστικής ύλης θα μεταφερθεί ουσιαστικά στην δικηγορική ύλη, αλλά με πολύ πιο λειτουργικό τρόπο σε σχέση με την σημερινή πολυδιάσπαση του φακέλου σε πολλαπλά δικόγραφα. 4. Παράσταση με δήλωση Σε υποθέσεις που δεν τίθεται θέμα εξέτασης μαρτύρων θα μπορούσε η παράσταση του πληρεξουσίου δικηγόρου να γίνεται με δήλωση, όπως στα διοικητικά δικαστήρια και στα εφετεία. Για ποιο λόγο να πρέπει να εξαντλούνται ώρες αναμονής μόνο και μόνο για να ψελλίσει κάποιος ότι "παρίσταται", ενώ όλη η προβολή ισχυρισμών και η απαιτούμενη αποδεικτική διαδικασία διενεργειται με έγγραφα ή άλλα αποδεικτικά μέσα πλην της live εξέτασης μαρτύρων; Επίσης, αφού το νομοσχέδιο αναγνωρίζει τόσο πολύ την αξία των ενόρκων βεβαιώσεων, καθιστώντας τις "επώνυμο αποδεικτικό μέσο", θα μπορούσε να περιορίσει ακόμα περισσότερο τις ατέρμονες εξετάσεις μαρτύρων, επιβάλλοντας ως κύριο εμμάρτυρο αποδεικτικό μέσο τις ένορκες βεβαιώσεις και μόνον κατ' εξαίρεση, κατά την λογική των διοικητικών δικαστηρίων, να εξετάζονται μάρτυρες στο ακροατήριο. Έτσι θα αυξανόταν κατά πολύ ο όγκος των υποθέσεων που η παράσταση θα μπορούσε να γίνεται με δήλωση και γενικά θα αποφεύγονταν πολλές περιττές αυτοπρόσωπες διαδικασίες που περιορίζουν τις ώρες ενασχόλησης με την ουσία του θέματος, η οποία γίνεται με την μελέτη των εγγράφων.