Αρχική Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνηςΆρθρο 61Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Μαθιουδάκης | 12 Μαρτίου 2011, 19:22
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Μαθιουδάκης' | 12 Μαρτίου 2011, 19:22

    Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί η διάταξη 1047 ΚΠολΔ εξακολουθεί να υφίσταται. Από τη στιγμή που επισήμως (ΕΣ 1/2010) η προσωποκράτηση για χρέη προς το Δημόσιο έχει κριθεί τελεσίδικα αντισυνταγματική (και επομένως καταργηθεί), η εν λόγω διάταξη φαντάζει -αν μη τι άλλο- εκδικητική και αναχρονιστική, αντανακλά πνεύμα παλαιϊκό και αντισυνταγματικό. Από τη στιγμή που δε διαθέτει ο οφειλέτης μου κανένα εμφανές περιουσιακό στοιχείο, να ζητήσω την προσωποκράτησή του (επί τη βάσει αδικοπρακτικής αιτίας) για να πετύχω τί; Να πληρώνω τα σιτία του μέχρι να πιέσει/πιεστεί κάποιο μέλος του περιγύρου του (π.χ. σύζυγος) να εκποιήσει περιουσιακό στοιχείο, αν αυτό υπάρχει φερ' ειπείν; Ή μήπως έτσι θα τον "τιμωρήσω" για την οφειλή την οποία αδυνατεί να τακτοποιήσει; Κι αν παραμείνει για όσο διάστημα ορίσει η δικαστική απόφαση στη φυλακή, εγώ τί θα έχω πετύχει; Είναι τελικώς μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απαίτησής μου η προσωποκράτηση; Την "εκτελώ" όντως; Έχει το ίδιο βάρος με τη ratio της θεσπίσεως της διαταγής πληρωμής για παράδειγμα; Αν αμέλησε ο Χ δανειστής να εξασφαλίσει π.χ. εμπραγμάτως την απαίτηση κατά του οφειλέτη του, η προσωποκράτηση (αντιβαίνουσα φυσικά προς το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος) τί πραγματικό όφελος θα επιφέρει; Τι σχέση έχει η αποστέρηση της ελευθερίας ενός ατόμου με το γεγονός ότι χρωστά (άνευ εξετάσεως του δόλου του) ; Η εν λόγω διάταξη έχει χαρακτηριστεί ως καρκίνωμα, από μεγάλους έλληνες νομικούς των αρχών του 20ου αιώνα. Μήπως ήρθε η ώρα (μαζί με τις άλλες γενναίες αποφάσεις που λαμβάνει ήδη το Υπουργείο Δικαιοσύνης) να ιάσουμε και την εν λόγω ασθένεια; Μετά τιμής, ΓΜ