Αρχική Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνηςΆρθρο 19Σχόλιο του χρήστη Δημήτριος Θεοχάρης | 14 Μαρτίου 2011, 11:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος Θεοχάρης' | 14 Μαρτίου 2011, 11:54

    Όπως είχε προταθεί στο υπουργείο, μέσω της επιτροπής διαμεσολάβησης του Δ.Σ.Θ. στα πλαίσια ψήφισης του νόμου για τη διαμεσολάβηση, θα μπορούσε το Υπουργείο Δικαιοσύνης, πιλοτικά σε κάποιες μόνο υποθέσεις, να υποχρεώσει τα μέρη να παρίστανται υποχρεωτικά προς καταθέσεως της αγωγής, σε διαμεσολάβηση ή σε κάποια άλλη μορφή συμβιβαστικής επίλυσης διαφορών. Εφόσον δε αυτή αποβεί άκαρπη, να δύνανται φυσικά τα μέρη να προσφύγουν στη δικαιοσύνη, πρόβλεψη που είναι συμβατή και με το Σύνταγμα όσο και με το άρθρο 6 της Ε.Σ.Δ.Α. Η Ελληνική επειρία έχει αποδείξει ότι η καθαρά προαιρετική δυνατότητα των μερών να επιλύσουν εξωδικαστικά τη διαφορά τους, ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ. Επειδή σε αυτή τη χώρα ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΦΕΥΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΗΝ ΠΥΡΙΤΙΔΑ, μπορούμε να διδαχθούμε τη διεθνή εμπειρία, που αποδεικνύει ότι ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΟΠΟΥ Η ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ Ή ΑΛΛΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ, ΕΧΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. Στα πρόσφατο παγκόσμιο συνέδριο διαμεσολάβησης στην ΑΘήνα (11-13.03.2011) οι εκπρόσωποι της Γαλλίας μας ενημέρωσαν ότι μέσω του θεσμού της Πιστωτικής Διαμεσολάβησης, όπου υποχρεωτικά προσφεύγουν τα μέρη, όταν υπάρχει πρόβλημα πίστωσης μεταξύ τράπεζας και πελάτης της (ΌΠΩΣ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΚΑΘΜΗΜΕΡΙΝΑ ΑΝΑΚΥΠΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ!!!), έχουν σημειωθεί εντυπωσιακά αποτελέσματα, μιας και ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΣΩΘΕΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ, ΚΡΑΤΗΘΗΚΑΝ 210.000.000 ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΔΕΝ ΕΧΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ!!!! Οι τομείς που θα μπορούσε να προβλεφθεί παρόμοια ρύθμιση είναι οι εξής: 1. Δίκαιο του Καταναλωτή 2. Οικογενειακό Δίκαιο (με εξαίρεση τη λύση του γάμου) 3. Δίκαιο Σήματος 4. Δίκαιο αθέμιτου ανταγωνισμού 5. Υποθέσεις ιατρικών σφαλμάτων 6. Μισθώσεις (π.χ. υποθέσεις μείωσης μισθώματος) 7. Διαφορές μεταξύ τραπεζών και καταναλωτών 8. Διαφορές με στοιχεία αλλοδαπότητας των διαδίκων (ήτοι όταν ο ενάγων είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην αλλοδαπή), κατι που ισχύει και σε άλλες χώρες με επιτυχία. 9.Διαφορές μεταξύ εταίρων (για Ο.Ε., Ε.Ε., Ε.Π.Ε. και Α.Ε.) Στις περιπτώσεις αυτές λοιπόν, θα μπορούσε να προβλέπει το άρθρο 214Α, όπως ήδη κάνει στο νόμο 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά: 1. Προϋπόθεση για την ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου προσφυγής αποτελεί η εκ μέρους των μερών καταβολή προσπάθειας επίτευξης εξωδικαστικού συμβιβασμού και η αποτυχία αυτής, κατά το τελευταίο πριν την υποβολή της αγωγής αίτησης εξάμηνο.. 2. Αν η προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού αποτύχει, ο φορέας ή ο δικηγόρος που βοήθησε την προσπάθεια συντάσσει βεβαίωση, στην οποία διαπιστώνεται η αποτυχία της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού. Αν επιτευχθεί με τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών εξωδικαστικός συμβιβασμός, συντάσσεται σχετικό πρακτικό, το οποίο αποτελεί τίτλο εκτελεστό από την επικύρωση του από τον αρμόδιο Ειρηνοδίκη.» Η πιλοτική έστω ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΥΠΑΓΩΓΗ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΕΠΙΤΥΧΩΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ (ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ) ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΟΜΑΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΝΗΣΙΔΙΚΙΑ. ΑΣ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ, ΑΛΛΙΩΣ, ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΚΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ. Δημήτρης Θεοχάρης Δικηγόρος, L.L.M. Πιστοποιημένος Διαμεσολαβητής Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Αθηνών