Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Μιχάλης Μάρακας | 31 Μαρτίου 2021, 01:53
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 12 Από κοινού άσκηση της επιμέλειας του τέκνου σε σημαντικά ζητήματα – Αντικατάσταση τίτλου και άρθρου 1519 ΑΚ Αναφορικά με τις περιπτώσεις που απαιτείται λόγω περιστάσεων η μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, γεγονός το οποίο φυσικά επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, σύμφωνα με τη νέα διάταξη θα απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Αυτό που θα πρέπει να τονιστεί όμως προκειμένου να μην υπάρξει χώρος για αυθαίρετες ενέργειες, είναι το είδος της δικαστικής απόφασης που θα απαιτείται για να διατάξει το μέτρο αυτό. Φυσικά, κι εφόσον πρόκειται για ένα τόσο δραστικό μέτρο, το οποίο είναι ικανό να αναστατώσει, πέραν της καθημερινότητας του τέκνου, και το οποιοδήποτε πλάνο συνεπιμέλειας μεταξύ των γονέων, δεν θα μπορούσε παρά να απαιτείται ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση. Αυτό δε, θα πρέπει να αναφέρεται ρητά στη διάταξη, καθώς έως και σήμερα σε ουκ ολίγες περιπτώσεις δυνάμει προσωρινής διαταγής και μόνο, γονείς πραγματοποιούσαν τη μεταβολή, μόνο κ μόνο για να έρθει μετέπειτα η οριστική δικαστική απόφαση που είτε θα ανέτρεπε τα πάντα - οπότε κι απέμενε η ψυχική και σωματική ταλαιπωρία του τέκνου - ή για το καλό του τέκνου το δικαστήριο δεν ανέτρεπε την μεταβολή του τόπου διαμονής, ακόμη και σε περιπτώσεις που αυτό απαιτούνταν νομικά και ουσιαστικά. Ας μην λησμονείται τέλος, πως οι προσωρινές διαταγές και οι εν γένει μη οριστικές αποφάσεις, ρυθμίζουν ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ κάποια τρέχουσα κατάσταση, κι επομένως δεν αποτελούν τελειωτική αλλά και γενική επί της κάθε υποθέσεως κρίση του δικαστηρίου