Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΝΑΤΑΛΙΑ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗ | 31 Μαρτίου 2021, 08:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΑΤΑΛΙΑ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΙΔΗ' | 31 Μαρτίου 2021, 08:20

    Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, «η μη οριοθέτηση κριτηρίων κακής άσκησης γονικής μέριμνας οδηγεί σε αυθαίρετες συμπεριφορές εκ μέρους του υπαιτίου γονέα, οι οποίες αντιβαίνουν στο συμφέρον του τέκνου». Ωστόσο, το Σχέδιο Νόμου φαίνεται να υποπίπτει σε σοβαρές αντιφάσεις, θεσπίζοντας ως ενδεικτικά κριτήρια κακής άσκησης γονικής μέριμνας, τα οποία στοιχειοθετούν λόγο αφαίρεσης αυτής, τη «διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του και η με κάθε άλλο τρόπο πρόκληση διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς». Καίτοι στόχος του νομοθέτη στο συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι η εξυπηρέτηση της απρόσκοπτης επαφής του τέκνου και με τους δύο γονείς του, η ρύθμιση καταλήγει σε αφαίρεση γονικής μέριμνας, ήτοι σε πλήρη και ολοκληρωτική αποξένωση του παιδιού από τον άλλο γονέα, αντιστρατευόμενη την αιτιολογία της ρύθμισης. Δέον όπως σημειωθεί ότι τα ανωτέρω κριτήρια ουδόλως θεσπίζονται στην έννομη τάξη «προηγμένων χωρών της Ευρώπης» όπως η Γαλλία. Για το λόγο αυτό, συνίσταται η απάλειψη του σημ. β΄ του εδ. β΄ της ΑΚ 1532. Προσέτι, η προτεινόμενη διατύπωση του σημ. στ΄ του εδ. β΄ της ΑΚ 1532 θέτει εμπόδια στη διασφάλιση της προστασίας των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, δυσχεραίνοντας σοβαρά την απομάκρυνση του τέκνου από έναν γονέα που το κακοποιεί, εφόσον απαιτεί για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Ως αποτέλεσμα, παρά την πάγια αδυναμία της έννομης τάξης να συμμορφωθεί με τις επιταγές της ταχείας και αποτελεσματικής απόδοσης της ποινικής δικαιοσύνης,15 το Σχέδιο Νόμου εξαρτά την προστασία του τέκνου από την ολοκλήρωση της ποινικής δίκης πολυετούς διάρκειας μέχρι να καταστεί αμετάκλητη η απόφαση. Το Σχέδιο Νόμου υποπίπτει έτσι σε ανεπίτρεπτη αξιολογική αντινομία, εφόσον για τον κακοποιητικό γονέα απαιτείται αμετάκλητη δικαστική απόφαση προκειμένου να αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, ενώ για τον γονέα που κατηγορείται για ψυχική απομάκρυνση των παιδιών από τους συγγενείς του άλλου, αρκεί πιθανολόγηση. Καταλύει, δε, την προστασία που προβλέπει ο νομοθέτης στην ΚΠολΔ 735, σύμφωνα μετην οποία «σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας μπορεί να διατάσσεται ιδίως η απομάκρυνση του καθ’ ου από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του αιτούντος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας», ενώ οδηγεί σε πλήρη καταστρατήγηση του σκοπού και των διατάξεων της Σύμβασηςτης Κωνσταντινούπολης, κατά ανεπίτρεπτη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τον κοινό νομοθέτη. Τονίζεται στο σημείο αυτό ότι, σύμφωνα με τον γαλλΑΚ, επέρχεται αυτοδικαίως η αφαίρεση της γονικής μέριμνας από τον καθ’ού η ποινική δίωξη για έγκλημα κατά του έτερου γονέα, μέχρι την απόφαση του δικαστηρίου.16 Για το λόγο αυτό, συνίσταται η τροποποίηση του σημ. στ΄ του εδ. β΄ ως εξής: «η άσκηση ποινικής δίωξης του γονέα για ενδοοικογενειακή βία, όταν αυτή συνοδεύεται από δικαστική πραγματογνωμοσύνη ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής».