• Σχόλιο του χρήστη 'Κ.Σάραγκας' | 31 Μαρτίου 2021, 09:13

    Φαίνεται ότι η δεύτερη παράγραφος του παρόντος Άρθρου δημιουργεί περιθώριο καταχρηστικής άσκησης όσον αφορά τη μεταβολή του τόπου διαμονής μέσω της δημιουργία τετελεσμένων: π.χ. μετοίκηση του τέκνου με Προσωρινή Διαταγή που δεν θα είναι πρακτικά αναστρέψιμη στα πλαίσια των ασφαλιστικών μέτρων μήνες αργότερα. Συνεπώς η ουσία του υφιστάμενου 1519 του ΑΚ που απαιτεί την έκδοση οριστικής δικαστικής απόφασης πρέπει να διατηρηθεί, και να συμπληρωθεί ως προς το ότι τυχόν μονομερής μεταβολή του τόπου κατοικίας συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας και ως εκ τούτου πρέπει να απαγορευθεί. Ακολούθως προτείνεται το παρακάτω για την παραγράφο 2 του Άρθρου 12: · «(…) Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Μονομερής από τον ένα γονέα μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, δίχως να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του παρόντος, συνιστά κακή άσκηση της γονικής μέριμνας.»