• Σχόλιο του χρήστη 'Αντιγόνη Γραμματα' | 31 Μαρτίου 2021, 11:10

    O γονιός πατέρας θυμάται τα δικαιώματά του και επιλεκτικά τις υποχρεώσεις του μόνο μετά την λήξη του γάμου και όχι κατά την διάρκειά του; Γιατί οι φωτεινές εξαιρέσεις που εντός του γάμου ασκούν πραγματικά τον γονεΪκό τους ρόλο, δεν χρειάζεται να «διαπραγματευτούν» την συνάσκηση της επιμέλειας, έχουν ήδη αποδείξει στον εαυτό τους και στο παιδί τους ότι είναι επαρκείς, άξιοι και ικανοί να συνασκήσουν την επιμέλεια και αυτό, στη διάσπαση της συμβίωσης, είναι ο παρονομαστής. Είναι άραγε πραγματικά μια τέτοια απόφαση για το συμφέρον του παιδιού; Και μήπως τελικά εδώ φαίνεται η επιπολαιότητα που διακρίνει αυτό το νομοσχέδιο που ενώ η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να υποστηρίξει την συνεπιμέλεια κατανέμοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της γονεϊκότητας ισάξια και στους δύο γονείς, θέλει να το κάνει βεβιασμένα. δεν υφίσταται «ραγδαία αύξηση των οικογενειακών διαφορών που οδηγούνται στα δικαστήρια». Αντιθέτως, και ευτυχώς, υπάρχει ραγδαία αύξηση των γάμων που λύνονται με συναινετικά διαζύγια. ΟΧΙ στην χρησιμοποίηση του αντιεπιστημονικού συνδρόμου γονεϊκής αποξένωσης το οποίο όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται από επιστημονικούς φορείς αλλα και από πολλά δικαστήρια του εξωτερικού. Όπου λάθος εκτιμήσανε και το χρησιμοποίησαν είχαν ολέθρια αποτελέσματα,όπως στη Αμερική