Αρχική Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνηςΆρθρο 3Σχόλιο του χρήστη Κολιντζίκης Δημήτριος | 19 Μαρτίου 2011, 20:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κολιντζίκης Δημήτριος' | 19 Μαρτίου 2011, 20:24

    Δύο από τις αρχές της απονομής της δικαιοσύνης, για τις οποίες, συνήθως, γίνεται λόγος( οι άλλες θεωρούνται "'αυτονόητες") είναι η ταχύτητα και η ορθότητα. Την τελευταία, κατά εντελώς παράδοξο τρόπο, πολλοί την ξεχνάνε. Η κυριότερη έκφανση της υστέρησης αυτής της αρχής είναι η "έλλειψη αίσθησης δικαίου", που καθίσταται εμφανής σε πολλούς δικαστές, ακόμη και Εφέτες, ιδίως στον χώρο του ποινικού δικαίου, όπου το άμεσο και το "ζωντανό" της διαδικασίας, απαιτούν( για τους δικαστές), πέραν της ευφυΐας, ευστροφίας και των ικανών νομικών γνώσεων, και επαρκείς εμπειρίες "περί την ζωή", τις οποίες, δυστυχώς, στερούνται σε μεγάλο βαθμό οι "αποκομμένοι" και "αποξενωμένοι" από την κοινωνική πραγματικότητα δικαστές μας, ακόμη και των Εφετείων, αλλά την διαθέτουν σε ικανοποιητικό βαθμό οι δικηγόροι που για 12 έτη τουλάχιστον ασκούν ενεργό δικηγορία, "εξ αιτίας" της οποίας γνωρίζουν την κοινωνία και από την "καλή" και από την "κακή" πλευρά της, όπως γνωρίζουν ανθρώπους και καταστάσεις, νόμιμες ή και παράνομες, χωρίς να έχουν ή να τρέφουν προκαταλήψεις, γιατί, εκ των πραγμάτων, άλλοτε θα τύχει να "υπερασπίζονται" "σύννομους" και άλλοτε "παράνομους", τούτη δε η αμφίδρομη σχέση του δικηγόρου με το δίκαιο και το άδικο, με τους "σύννομους" και τους "παράνομους" πελάτες- εντολείς" του, αποτελεί την βάση της ανάπτυξης μιας "υγιούς" σχέσης με την νομιμότητα και την παρανομία, στις πραγματικές και όχι στις τυπικές- "νομικίστικες" (κοινωνικές και νομικές) πλευρές της, αποτελεί μία μοναδική εμπειρία, αποτελεί την βάση της αναντικατάστατης, για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης, ιδίως στο ποινικό δίκαιο, αρχής της "αίσθησης δικαίου", γι' αυτό και θα έπρεπε η άσκηση ενεργούς δικηγορίας για 12, τουλάχιστον, έτη να αποτελεί την πρώτη και βασική προϋπόθεση συμμετοχής κάποιου στους διαγωνισμούς για Ειρηνοδίκες ή Πρωτοδίκες. Με βάση την οπτική αυτή και με δεδομένο ότι μεγάλος αριθμός Ειρηνοδικών στερούνται επαρκών νομικών γνώσεων(η θεσμική παράβλεψη σχετικής "προπαιδείας", όπως η συμμετοχή των Ειρηνοδικών στην υφισταμένη σχολή δικαστών, αναμφίβολα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο), η εκδίκαση των αποφάσεων των Ειρηνοδικείων σε δεύτερο βαθμό από Πρωτοδίκη( κατ' αναλογία, προφανώς, με την πρόσφατη αντίστοιχη -Ν.3900/2010- ρύθμιση στον ΚΔΔ), μπορεί να συμβάλλει στην ταχεία και έστω, κατ' ανοχή, "ορθή" απονομή της πολιτικής δικαιοσύνης( μέσα στο υφιστάμενο, πάντως, νομικό πλαίσιο του τυπικισμού και των ελλείψεων που προαναφέρθηκαν), μόνον αν ο πρωτοδίκης που θα δικάσει σε δεύτερο βαθμό, θα έχει τουλάχιστον το τεκμήριο της "δικονομικής" εμπειρίας και τούτο θα πρέπει να θεωρείται ότι συντρέχει, αν έχει ευδόκιμη δικαστική προϋπηρεσία τουλάχιστον οκτώ ετών, ή αν είναι Πρόεδρος του οικείου Πρωτοδικείου. Αλλιώς, η ορθότητα απονομής της δικαιοσύνης θα "πάει περίπατο", μαζί με τους νέους πρωτοδίκες, ιδίως τις γυναίκες, που "μαλώνουν" για το ποια χρεώθηκε περισσότερες και δυσκολότερες υποθέσεις, ή ποιά και πότε θα λάβει άδεια "επαπειλούμενης" ή κανονικής κύησης, τοκετού, γονική κλπ, "ερημώνοντας" , ενίοτε, τα, ούτως ή άλλως, ελλιπή σε δικαστές (και γραμματείς) Πρωτοδικεία !