Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΚΟΡΩΝΗΣ Β. | 31 Μαρτίου 2021, 13:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΟΡΩΝΗΣ Β.' | 31 Μαρτίου 2021, 13:18

    Το νομοσχέδιο βρίσκετε προς την σωστή κατεύθυνση , την επίλυση τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων που δημιουργήθηκαν τόσο με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, όσο και της νομολογίας των δικαστηρίων που απέτυχε να αποτυπώσει τις αλλαγές στην κοινωνία και τις κοινωνικές συνθήκες. Η ραγδαία αύξηση των διαζυγίων σε συνδυασμό με την εκρηκτική αύξηση των παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας απέκλεισε τον ένα γονέα από την ζωή χιλιάδων των παιδιών. Η πολιτεία καλείτε να προστατεύσει πρωτίστως τα παιδιά και δευτερευόντως να οριοθετήσει τις συμπεριφορές των γονέων προς το συμφέρον του παιδιού, μέσα από μια αμερόληπτη στάση χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η ατσιστική νοοτροπία των επικριτικών σχολίων της +επιμέλειας και η ενοχοποίηση λόγω φύλου , είναι ακόμα ένας λόγος που επιτάσσει την αναγκαιότητα ενός σωστού και δίκαιου νομοθετικού πλαισίου. Α. Το άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α΄ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής : «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ καθώς επίσης και ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Στο άρθρο αυτό θα πρέπει να προστεθούν οι έννοιες «ισόχρονη», «εναλλασσόμενη διαμονή» και «αποτροπή της γονικής αποξένωσης», καθώς αποτελούν προϋπόθεση για την κοινή γονική μέριμνα και συνεπιμέλεια. Σύμφωνα με : - Αρχή της ισότητας των δύο γονέων άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ. , άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος - Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 18 ΔΣΔΠ) - Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου άρθρο 8 - Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015 με σύσταση στα κράτη – μέλη να θεσπίσουν την εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου, τουλάχιστον για χρόνο 1/3 της ζωής του με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, ως ελάχιστο ποσοστό ικανοποίησης του τέκνου βάσει διεπιστημονικών – διακρατικών μελετών. επιβάλλεται η ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονεϊκό τους ρόλο , ενώ απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στην περίπτωση που δεν είναι ξεκάθαρο στον νόμο , (σύμφωνα με την υπάρχουσα δομή του) , υπάρχει ο κίνδυνος να ακυρωθεί στην πράξη η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (άρθρο 1511 παρ. 2) στην ανατροφή και φροντίδα, τόσο από την απλή διαφωνία γονέων (άρθρο 1514) και να επανέλθουμε στο σημερινό καθεστώς, όπου υπάρχει η διάσπαση της επιμέλειας και η απόδοση της στον ένα μόνο γονέα, την μητέρα , λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πάγια νομολογία των δικαστηρίων βάσει της ξεπερασμένης από τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες βιο-κοινωνικής υπεροχής, αλλά και εν συνεχεία από την παρερμηνεία της παρ. 3 του Άρθρου 1514 περί «στενότερων δεσμών» και του Άρθρου 1520 περί «συνθηκών διαβίωσης». Οι ήδη διαμορφωμένοι πριν τη δίκη δεσμοί του τέκνου με το ένα γονέα (άρθρο 1514), δεν πρέπει να δίνουν σ’ αυτόν προβάδισμα στη γονική μέριμνα, εφόσον έχουν επιτευχθεί από τον γονέα κατά παράβαση του άρθρου 1532 δηλαδή : 1) με υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2) με διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του ή με την κάθε τρόπο πρόκληση γονεϊκής αποξένωσης και διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς και 3) με υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα ή με την δια οποιουδήποτε άλλου τρόπου παρεμπόδιση της επικοινωνίας Β. Στο άρθρο 1511 παρ. 4 Α.Κ. θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για την γονεική αποξένωση έτσι ώστε να προλαμβάνονται καταστάσεις καθοδήγησης και υποβολής των παιδιών πριν από το δικαστήριο και να είναι σε θέση να αναγνωριστεί η πραγματική τους βούληση, όταν και μόνο όταν είναι αναγκαίο να αποφασισθεί κατά τρόπο διαφορετικό η γονική μέριμνα. Για να αποφορτιστούν τα δικαστήρια και να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος, έτσι ώστε να εκφράσουν τις απόψεις τους οι δυο γονείς και το ίδιο το παιδί, παρουσία ειδικών ψυχικής υγείας , θα πρέπει η διαδικασία να αρχίζει από το στάδιο της διαμεσολάβησης του Άρθρου 1512, με συμμετοχή διαμεσολαβητή από κατάλογο παιδοψυχολόγων. Γ. Το άρθρο 1514 παρ. 3 Α.Κ. πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :«3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση : α) να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, ΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ, ΓΙΑ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΓΟΝΕΑ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΤΟΥ 1/3 ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, να εξειδικεύσει τον τρόπο άσκησής της στα κατ’ ιδίαν θέματα ή να αναθέσει την άσκηση της γονικής μέριμνας στον ένα γονέα ή σε τρίτο, β) να διατάξει πραγματογνωμοσύνη ή να ληφθεί οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέτρο ή γ) να διατάξει διαμεσολάβηση ή την επανάληψή της, ορίζοντας συγχρόνως τον διαμεσολαβητή. ΜΟΝΟ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ για τη λήψη της απόφασής του το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τους έως τότε δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τους αδελφούς του, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΜΕ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ καθώς και τις τυχόν συμφωνίες που έκαναν οι γονείς του τέκνου σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας.» Δ. Στο Άρθρο 1515 A.K. «……Όταν το τέκνο αναγνωρίζεται εκούσια ή δικαστικά με αγωγή που άσκησε ο πατέρας, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού ΚΑΙ ΕΞΙΣΟΥ με τη μητέρα. Δ. ΄Άρθρο 1519 εδ. στ’ Α.Κ. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ, Ο ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΚΟΙΝΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΑΥΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΤΟΠΟΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ. ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, Η ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΑΥΤΟΥ. Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑ ΓΟΝΕΑ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΟΠΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΟΝΕΑ. Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου, που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη ΟΡΙΣΤΙΚΗ δικαστική απόφαση, που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο. Ο γονέας στον οποίο δεν έχει ανατεθεί η άσκηση της γονικής μέριμνας έχει το δικαίωμα να ζητά από τον άλλο πληροφορίες για το πρόσωπο και την περιουσία του τέκνου.» Ε. Άρθρο 1520 Α.Κ. , δεν είναι επαρκώς κατοχυρωμένο το ελάχιστο 1/3 της επικοινωνίας με τον γονέα που δεν διαμένει με το παιδί, καθώς υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις , όπως αναφέρονται στα επιμέρους άρθρα και κάνουν λόγο για συνθήκες διαβίωσης, διατάραξης καθημερινότητας, κατάχρηση του δικαιώματος επικοινωνίας, οι οποίες μέχρι σήμερα αποτελούν το κανόνα για το έντεχνο και προσχηματικό περιορισμό του δικαιώματος επικοινωνίας. Προτεινόμενη τροποποίηση : «Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΔΑΦΙΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, ΤΕΚΜΑΙΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ Ο ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΣ ΓΟΝΕΑΣ ΖΗΤΕΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, Η ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ, ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΘΕΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511. ΌΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ, ΙΔΙΩΣ ΜΕ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟΥ Η ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΤΟΥ, Ο ΑΛΛΟΣ ΓΟΝΕΑΣ Η ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ, ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΡΙΤΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.