Αρχική Εξορθολογισμός και βελτίωση στην απονομή της πολιτικής δικαιοσύνηςΆρθρο 66 Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Κολιντζίκης Δημήτριος | 20 Μαρτίου 2011, 01:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κολιντζίκης Δημήτριος' | 20 Μαρτίου 2011, 01:06

    ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ (ΕΛΛΕΙΨΕΙ ΑΛΛΟΥ ΧΩΡΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΓΕΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΩΝ): Η επιχειρούμενη τροποποίηση, στο σύνολό της, κινείται στην σωστή κατεύθυνση. Πετυχημένες, σε μεγάλο βαθμό, είναι και οι επιμέρους( κατ' άρθρο) ρυθμίσεις. Βέβαια, απαιτούνται ορισμένες αλλαγές στα επιμέρους άρθρα, τις οποίες αναδεικνύει η ίδια η δικαστηριακή εμπειρία, μερικές από τις οποίες είχα την τιμή να προτείνω στις οικίες θέσεις. Ομως, απαιτείται μεγαλύτερη τόλμη και μεγαλύτερες τομές, με γενική κατεύθυνση ότι όλες οι υποθέσεις θα πρέπει να εκδικάζονται, σε πρώτο βαθμό, από δικαστήρια μονομελούς σύνθεσης. Τα νομικά θέματα που ανακύπτουν σε μία διαφορά, π.χ. εμπράγματη, είτε το αντικείμενό της είναι 1000,00 ευρώ, είτε 1.000.000,00 ευρώ είναι τα ίδια και συνεπώς όπως εκείνη των 1000,00 ευρώ μπορεί να την αντιμετωπίσει ένας δικαστής( Ειρηνοδίκης), έτσι και αυτή του 1.000.000,00 ευρώ μπορεί επαρκώς να την αντιμετωπίσει ένας δικαστής(πρωτοδίκης). Επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει την αγωγή διαζυγίου λόγω τετραετούς-διετούς διάστασης να την δικάζουν τρεις δικαστές! Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβει ένας δικαστής πότε παρήλθαν δύο χρόνιο διάστασης και θα πρέπει αν υπάρχουν τρεις για να το κατανοήσουν; Η πρόταση για μονομελή δικαστήρια σε πρώτο βαθμό είχε διατυπωθεί από τον Δικηγορικό Σύλλογο Σερρών, επί Προεδρίας μου, ήδη από το έτος 1997 και τότε φάνταζε τουλάχιστον "παράδοξη"! Σκέφτομαι πόσο πιο σύντομη( ταχεία) θα ήταν η απονομή της Δικαιοσύνης σήμερα, αν από τότε υλοποιούνταν η θέση αυτή! Στην ίδια (σωστή) κατεύθυνση της ταχείας απονομής της δικαιοσύνης, χωρίς να παραβλάπτεται και η αρχή της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, κινείται και η πρόταση του νομοσχεδίου για εφετεία μονομελούς σύνθεσης! Η αύξηση, πάντως, της υλικής αρμοδιότητας των Ειρηνοδικείων, η οποία μπορεί να αυξηθεί και άλλο, προαπαιτεί την "πρόσληψη" αρκετών νέων Ειρηνοδικών, πολύ περισσότερων των 80 θέσεων, συνολικά, ανά την Ελλάδα, που προκηρύχθηκαν, καθώς και την άμεση κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων των γραμματέων των δικαστηρίων, με τοποθέτηση, μέσω των αναγκαστικών μετατάξεων, υπαλλήλων στα Δικαστήρια από άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου ή των ΔΕΚΟ, που ακούμε τόσο καιρό, αλλά, δυστυχώς, δεν βλέπουμε να υλοποιούνται, ενώ τα δικαστήρια και η δικαιοσύνη στενάζουν. Επίσης, θα πρέπει να προβλεφθεί η τροποποίηση με το παρόν νομοσχέδιο του άρθρου 473 παρ.1 ΚΠΔ, που αναφέρεται στην προθεσμία άσκησης των ενδίκων μέσων στο ποινικό δίκαιο, η οποία ειδικά για την αναίρεση θα πρέπει να οριστεί από 10 μέρες που είναι σήμερα, σε 30 μέρες από την επομένη της καταχώρησης της τελεσίδικης απόφασης, καθαρογραμμένης, στο ειδικό βιβλίο "τελεσιδικιών" του άρθρου 473 παρ.3 ΚΠΔ, διότι η ισχύουσα προθεσμία των 10 ημερών είναι εξαιρετικά σύντομη και μάλιστα πολλές φορές, ως που να γίνει αντιληπτή η καταχώρηση στο βιβλίο τελεσιδικιών, παρέρχεται η σχετική 10ήμερη προθεσμία, ενώ και οι λόγοι της αναίρεσης, ως αναγόμενοι σε νομικά και όχι σε πραγματικά θέματα, απαιτούν νομικές σκέψεις και σαφή και λεπτομερή παράθεση των νομικών δεδομένων, που ο χρόνος των 10 ημερών, πολλές φορές, δεν επαρκή. Τέλος, θα πρέπει να επανεξεταστούν και άμεσα να καταργηθούν πρόσφατα μέτρα που έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και εντάσεις, τόσο στον χώρο του ποινικού δικαίου, όπως είναι ο λόγος αναβολής εκδίκασης των υποθέσεων που στηρίζεται στο άρθρο 349 ΚΠΔ( με την αντικατάσταση του "σπουδαίου λόγου" από την "ανώτερη βία"!), της υπερβολικά μεγάλης αύξησης των δικαστικών δαπανών ή εξόδων υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, είτε σε βάρος των καταδικαζομένων, είτε σε περίπτωση ανάκλησης των εγκλήσεων, είτε κατά την υποβολή έγκλησης, όσο και στον χώρο του Διοικητικού Δικαίου, με την, επίσης, υπερβολική αύξηση των υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου καταβαλλομένων από τον προσφεύγοντα παραβόλων. Ολες αυτές οι υπερβολικές και απαράδεκτες αυξήσεις αποτρέπουν, πλέον, τους φτωχούς πολίτες από την προσφυγή στην Δικαιοσύνη, επ' ωφελεία των "εχόντων και κατεχόντων", κατά παράβαση, ουσιαστικά, των επιταγών του άρθρου 20 του ισχύοντος Συντάγματος!