Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Παναγιωτης Οικ. | 31 Μαρτίου 2021, 15:45
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιωτης Οικ.' | 31 Μαρτίου 2021, 15:45

    Η ισοτητα και η δικαιοσυνη μονο ηρεμια και ειρηνη μπορουν να φερουν. Αυτο αφορα ολους, οχι μονο τα παιδια. Ειναι απαραιτητο ομως να οπλιστη αυτη η ισοτητσ με ειδικους διαμεσολαβητες για να την θωρακισουν με την αληθεια, και να φερουν την υπερασπιση που χρειαζονται τα παιδια μας. Το νεο νομοσχεδιο χρειαζετε σαφηνεια και συγκεκριμενες διορθωσεις. ΑΡΘΡΟ 1 Ο σκοπός ενός νόμου και το αντικείμενο του (άρθρα 1-2 ) είναι αναγκαίος καθώς ερμηνεύονται με αυτά από τον δικαστή όλα τα επόμενα άρθρα του νομου στην βαση του σκοπου του νομοθετη. Επι του σκοπού κανείς γονιός δεν μπορεί να διαφωνήσει ή να προτεινει κατι αλλο. Η ενεργός παρουσία και των δύο γονέων είναι υποχρέωσή τους και κυρίως δικαίωμα του παιδιού όπως προβλεπουν οι ΔΣΔΠ (ΑΡΘΡΟ 18) , οι οδηγιες του Ευρωπαϊκού συμβουλίου και της ΕΕ καθώς και το Άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. Περαν αυτού οι ειδικοί επιστήμονες ψυχολόγοι κλπ αλλά και η κοινή λογική. Τα παιδιά χρειάζονται δύο γονείς στην καθημερινότητα ανεξάρτητα απο την οικογενειακή κατάσταση που οι γονεις βρισκονται ως ζευγάρι. Σε σχεση με το παιδί είναι αναγκαίοι και οι δυο. ΑΡΘΡΟ 2 Η προστασία της παιδικής ηλικίας από την πολιτεία αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και καθήκον των γονέων. Οι σχεσεις των γονέων πρεπει να οριοθετούνται όταν χωρίζουν,είτε συνεχιζουν να εχουν καλη σχεση, ειτε οχι. Ακόμα και οταν βρισκονται σε συγκρουση μεταξυ τους -για οποιο λογο- η πολιτεία οφείλει να προστατεύει την παιδική ηλικία του πλεον αδυναμου που είναι το παιδί καθώς και την σχέση του παιδιού με κάθε γονέα του χωρις διακρίσεις, στερεότυπα και προκαταλήψεις. Η αναθεώρηση αποτελεί επιτακτική ανάγκη,ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστα φαινόμενα που εχουν επίκεντρο το παιδί και την απώλεια της παιδικής ηλικίας του με τον ένα γονέα του. Η γονεϊκή ιδιότητα είναι δικαίωμα και υποχρέωση και δεν πρέπει να αφαιρείται με κριτήρια τα οποία ενυπάρχουν, είτε στο υποσυνείδητο καποιων γονιών, είτε στη νομολογία των δικαστηρίων. Η κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί μετά εφαρμογή του νόμου 1329/1983 υπηρξε προβληματική, ως αναφορά τις σχέσεις γονέων και τέκνων μετα το διαζύγιο. Στην περίπτωση τυχόν διαζυγίου στην πραξη εχει εκτραπεί στο φαινόμενο της αποκλειστικής επιμέλειας, ως κανονα, στη καθημερινότητα γονεων και παιδιών. Η κατάσταση αυτή κοινωνικά εχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα μετατρεποντας τον ένα γονέα σε μονοκρατορα με πλήρη δικαιώματα επί του παιδιού και της ζωής του και του άλλου γονέα σε επισκέπτη ή μακρινό συγγενή. Η σύγχρονη πραγματικότητα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί, καθιστά αναγκαία την νομοθετική μεταρρύθμιση στις σχέσεις γονέων και τέκνων μετά το διαζύγιο, αλλά και για τα παιδιά εκτός γάμου δεδομενου μαλιστα οτι η συγχρονη πραγματικότητα εχει μεταβληθεί .Το ισχύον νομικό πλαίσιο (1983) σε σχέση με το διαζύγιο και τις σχέσεις γονέων και παιδιών δεδομένης της νομολογίας είναι αναχρονιστικό, εκτος πραγματικότητας και δεν εξασφαλίζει στο παιδί τα δικαιώματα του (ΔΣΔΠ) ενώ προσβάλλει την προσωπικότητα και των δυο γονέων, θεωρώντας τον ενα ακατάλληλο για ανατροφή παιδιών και τον άλλο ικανό μόνο γι αυτό. ΑΡΘΡΟ 4 και το άρθρο 56 προτείνουμε να τεθεί ως εξής «Ο ανήλικος που τελεί υπό γονική μέριμνα έχει κατοικία την κατοικία των γονέων του ή του γονέα που ασκεί μόνος του τη γονική μέριμνα. Σε περίπτωση χωριστής διαμονής των γονέων, ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία και των δύο γονέων. Η επίδοση εγγράφων που αφορούν το τέκνο γίνεται στην κατοικία οποιουδήποτε εκ των γονέων ή σε τρίτο που ασκεί την γονική μέριμνα. Ο ανήλικος που τελεί υπό επιτροπεία ή όποιος τελεί υπό πλήρη στερητική δικαστική συμπαράσταση, έχει κατοικία την κατοικία του επιτρόπου ή του δικαστικού συμπαραστάτη του.». ΑΡΘΡΟ 4 Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής «Αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα για να λυθεί ο γάμος πρέπει να ρυθμίζεται με έγγραφη συμφωνία μεταξύ των συζύγων, που ονομάζεται γονικός προγραμματισμός ανατροφής τέκνου και ισχύει για δύο έτη, η κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, και τα σχετικά με την υγεία, μόρφωση και εκπαίδευση του, καθώς επίσης και η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου.Σε περίπτωση που το τέκνο κατ εξαίρεση διαμένει με ένα γονέα ρυθμίζεται η επικοινωνία του άλλου γονέα με το τέκνο». ΑΡΘΡΟ 5 Η παράγραφος 2 να τεθεί ως εξής «Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ισόχρονη, ισότιμη και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με τον τρόπο άσκησής της γονικής μέριμνας. Η απόφαση του δικαστηρίου λαμβάνει ιδίως υπόψη την ικανότητα και πρόθεση καθενός εκ των γονέων να σεβαστεί τα δικαιώματα του άλλου, την συμπεριφορά κάθε γονέα κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα και την συμμόρφωσή του με δικαστικές αποφάσεις, εισαγγελικές διατάξεις και με προηγούμενες συμφωνίες που είχε συνάψει με τον άλλο γονέα και αφορούν το τέκνο.» Η παραγραφος 4 να τεθεί ως εξής “Ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται η γνώμη του, αφού εξασφαλιστούν κατάλληλες συνθηκες για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του κατάσταση και χωρις να εξαναγκαζεται σε επιλογή γονέα πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα και τα συμφέροντά του, εφόσον η γνώμη του τέκνου κριθεί από το δικαστήριο ότι δεν αποτελεί προϊόν καθοδήγησης ή υποβολής.» ΑΡΘΡΟ 6 Η διαμεσολάβηση ορθώς προβλέπεται ως τρόπος συναινετικής επίλυσης της διαφοράς, επειδή δίνει την ευκαιρία στους γονείς να λύσουν το θέμα της ανατροφής του παιδιού άμεσα και συναινετικά. Συμβάλλει επίσης στην καλιέργεια της κουλτούρας συνεργασίας στη κοινωνία μας για την ειρηνική επίλυση δύσκολων καταστάσεων. ΑΡΘΡΟ 7 Το άρθρο 1513 τίθεται ως εξής «Στις περιπτώσεις διάστασης, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσεως του συμφώνου συμβίωσης η άσκηση της γονικής μέριμνας, εξακολουθούν να ασκούν από κοινού και εξίσου τη γονική μέριμνα. Ο γονέας με τον οποίο εκάστοτε διαμένει το τέκνο επιχειρεί τις προβλεπόμενες στην παρ. 1 του άρθρου 1516 του ΑΚ πράξεις, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης του άλλου γονέα» ΑΡΘΡΟ 8 ΑΚ 1514 «1.Στις ως άνω περιπτώσεις οι γονείς υποχρεούνται σε σύναψη συμφωνίας για την υγεία, μόρφωση, εκπαίδευση και κατανομή του χρόνου και της φροντίδας του ανηλίκου, καθώς επίσης και για τη συμμετοχή τους στις δαπάνες του ανηλίκου. 2. Σε περίπτωση διαφωνίας αποφασίζει το δικαστήριο αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Κατά τη συζήτηση της αγωγής οι διάδικοι υποχρεούνται να καταθέσουν γονεικό προγραμματισμό, όπου θα εκθέτουν λεπτομερώς τις απόψεις τους σχετικά με τα ζητήματα της παραγράφου 1. 3. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τον άνω γονεικό προγραμματισμό, αποφασίζει με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου να ανατρέφεται από τους δύο γονείς του, ώστε να εξασφαλίζεται συμμετοχή και των δύο γονέων στην καθημερινή φροντίδα του ανηλίκου και στις αποφάσεις για την υγεία μόρφωση και εκπαίδευση, καθώς και στην κατανομή του χρόνου του ανηλικου κατά 1/2 όταν αυτό είναι εφικτό, άλλως τουλάχιστον κατά το 1/3. 4. Στις άνω περιπτώσεις θα γίνεται ακρόαση του ανήλικου παρουσία ειδικών σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, όπως ειδικότερα θα οριστεί με υπουργική απόφαση, εφόσον υπάρξουν οι ανάγκες . 5. Σε περίπτωση αδιαφορίας ή μη συμπράξεως για την άσκηση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την επιμέλεια του ανηλίκου, ή μη τηρήσεως της συμφωνίας της πρώτης παραγράφου η επιμέλεια θα ανατίθεται κατ εξαίρεση αποκλειστικά στον ένα γονέα» ΑΡΘΡΟ 9 Το άρθρο 1515 να τεθεί ως εξής Τέκνα χωρίς γάμο των γονέων τους Η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στην μητέρα του. Όταν το τέκνο αναγνωρίστηκε εκούσια ή δικαστικά, εκτός από τις περιπτώσεις που αποδεδειγμένα ο πατέρας αρνήθηκε τη σύμπραξή του στις διαδικασίες αναγνώρισης, αποκτά γονική μέριμνα και ο πατέρας, την οποία ασκεί από κοινού με την μητέρα. Αν οι γονείς δεν ζουν μαζί, εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 1513 και 1514 του Α.Κ.. ΑΡΘΡΟ 10 Η 2η παράγραφο του άρθρου 1516 να τεθεί ως εξής «Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβίωσης των γονέων, διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου ή λύσεως του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης καθώς και όταν πρόκειται για τέκνο γεννημένο χωρίς γάμο των γονέων του, η συμμετοχή των γονέων στις δαπάνες του ανηλίκου, ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, και σε περίπτωση διαφωνίας από το δικαστήριο με βάση πίνακες που καταρτίζονται κατ έτος από το υπουργείο οικονομικών και αναλόγως των αναγκών των ανηλίκων σύμφωνα με τις συνήθειες τους. Την αγωγή ασκεί οποιοσδήποτε από τους δυο γονείς» . ΑΡΘΡΟ 11 ΑΡΘΡΟ 12 Το άρθρο 1519 ΑΚ παρ. 1 και 2 να τεθεί ως εξής 1. Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου Όταν έχει γίνει κατανομή της επιμέλειας μεταξύ των γονέων, οι αποφάσεις για την ονοματοδοσία του τέκνου, για το θρήσκευμα, για ζητήματα της υγείας του, εκτός από τα επείγοντα και τα εντελώς τρέχοντα, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης που επιδρούν αποφασιστικά στο μέλλον του, λαμβάνονται και από τους δύο γονείς από κοινού. Οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 1510 και του άρθρου 1512 του Α.Κ. εφαρμόζονται και σε αυτή την περίπτωση. 2.Τόπος διαμονής του τέκνου, σε περίπτωση διαστάσεως, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου των γονέων είναι ο τόπος της τελευταίας κοινής κατοικίας των γονέων, με κατανομή του χρόνου μεταξύ των γονέων, εναλλασσόμενη κατοικία. Μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου απαιτεί προηγούμενη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη οριστική δικαστική απόφαση μετά από αίτημα οποιουδήποτε από τους γονείς, εφόσον το επιβάλει το συμφέρον του τέκνου. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο.» ΑΡΘΡΟ 13 Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι τουλάχιστον το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να αυξηθεί εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία κατά του τέκνου ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.» ΑΡΘΡΟ 14 το άρθρο 1532 τίθεται ως εξής Προστίθεται στη β παράγραφο αριθμός 7 «η αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για ψευδή καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλευσης γενετήσιας ζωή» ΑΡΘΡΟ 15-17 ΑΡΘΡΟ 18 Το άρθρο 18 να τεθεί ως εξής «Ο παρών νόμος ισχύει από την δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης. Δικαστικές αποφάσεις που αναθέτουν ή ρυθμίζουν την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επικοινωνία, οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, μπορούν ενόψει των νέων ρυθμίσεων, να μεταρρυθμιστούν ή να ανακληθούν μετά από αίτηση των διαδίκων που ασκείται εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου εξακολουθούν να ισχύουν, εκτός αν το δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων, η οποία θα ασκηθεί εντός της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου».