• Σχόλιο του χρήστη 'Στέλλα Σάμου' | 31 Μαρτίου 2021, 17:38

    Η διατύπωση του άρθρου δεν είναι σαφής, και δεν προσφέρει ασφάλεια δικαίου, καθώς υπονοεί μεν την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης , αλλά ωστόσο αποφεύγει να την κατονομάσει, με αποτέλεσμα να παραπλανά. Η υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν θα προσφέρει τίποτε, απλά θα αυξήσει τα έξοδα του διαζυγίου, με αποτέλεσμα να καταστήσει αποτρεπτική την επιλογή του διαζυγίου για τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα και κατά συνέπεια τον περιορισμό της ελευθερίας του ατόμου. Αν ο νομοθέτης θεωρεί ότι πρέπει να είναι υποχρεωτική τότε θα πρέπει να εγγυάται την υπηρεσία αυτή δωρεάν, τουλάχιστον για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα. Επιπλέον, δεδομένου ότι διαμεσολαβητής μπορεί να είναι όποιος είναι κάτοχος πτυχίου ΑΕΙ, που έχει παρακολουθήσει ένα σύντομο σεμινάριο και έχει πάρει την πιστοποίηση, δίχως να απαιτείται πτυχίο ψυχολογίας (ή συναφές) ή νομικής, όπως ισχύει σε άλλες χώρες, είναι προφανές ότι οι υπηρεσίες του θα είναι κατώτερης ποιότητας. Συνεπώς το μόνο που εγγυάται η διάταξη είναι η επαγγελματική αποκατάσταση κάποιων πτυχιούχων και όχι το όφελος της οικογένειας.