Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΆρθρο 5 Συμφέρον τέκνου – Τροποποίηση άρθρου 1511 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝ | 31 Μαρτίου 2021, 18:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΒΑΝ' | 31 Μαρτίου 2021, 18:08

    Α. Το άρθρο 1511 παρ. 2 εδ. α΄ πρέπει να τροποποιηθεί ως εξής :«Στο συμφέρον του τέκνου, που εξυπηρετείται πρωτίστως από την ΙΣΟΧΡΟΝΗ και ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ καθώς επίσης και ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΓΟΝΕΪΚΗΣ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ διάρρηξης των σχέσεων του με καθένα από αυτούς, πρέπει να αποβλέπει και η απόφαση του δικαστηρίου, όταν κατά τις διατάξεις του νόμου, το δικαστήριο αποφασίζει σχετικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή με τον τρόπο άσκησής της. Στο άρθρο αυτό θα πρέπει να προστεθούν οι έννοιες «ισόχρονη», «εναλλασσόμενη διαμονή» και «αποτροπή της γονικής αποξένωσης», καθώς αποτελούν προϋπόθεση για την κοινή γονική μέριμνα και συνεπιμέλεια. Σύμφωνα με : - Αρχή της ισότητας των δύο γονέων άρθρο 1511 παρ. 3 Α.Κ. , άρθρα 4 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος - Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (άρθρο 18 ΔΣΔΠ) - Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου άρθρο 8 - Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015 με σύσταση στα κράτη – μέλη να θεσπίσουν την εναλλασσόμενη κατοικία του τέκνου, τουλάχιστον για χρόνο 1/3 της ζωής του με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα, ως ελάχιστο ποσοστό ικανοποίησης του τέκνου βάσει διεπιστημονικών – διακρατικών μελετών. επιβάλλεται η ενιαία και αδιάσπαστη γονική μέριμνα, για όλους τους γονείς, που δεν έχουν κριθεί ακατάλληλοι για το γονεϊκό τους ρόλο , ενώ απαιτούνται για την εναρμόνιση της νομοθεσίας με τις διεθνείς δεσμεύσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας. Στην περίπτωση που δεν είναι ξεκάθαρο στον νόμο , (σύμφωνα με την υπάρχουσα δομή του) , υπάρχει ο κίνδυνος να ακυρωθεί στην πράξη η ουσιαστική συμμετοχή και των δύο γονέων (άρθρο 1511 παρ. 2) στην ανατροφή και φροντίδα, τόσο από την απλή διαφωνία γονέων (άρθρο 1514) και να επανέλθουμε στο σημερινό καθεστώς, όπου υπάρχει η διάσπαση της επιμέλειας και η απόδοση της στον ένα μόνο γονέα, την μητέρα , λαμβάνοντας υπ’ όψιν την πάγια νομολογία των δικαστηρίων βάσει της ξεπερασμένης από τις σύγχρονες επιστημονικές μελέτες βιο-κοινωνικής υπεροχής, αλλά και εν συνεχεία από την παρερμηνεία της παρ. 3 του Άρθρου 1514 περί «στενότερων δεσμών» και του Άρθρου 1520 περί «συνθηκών διαβίωσης». Οι ήδη διαμορφωμένοι πριν τη δίκη αποκλειστικοί ή έστω στενότεροι «έως τότε δεσμοί του τέκνου με το ένα γονέα» (άρθρο 1514 παρ. 3 γ’ Α.Κ.), δεν πρέπει να δίνουν σ’ αυτόν προβάδισμα στη γονική μέριμνα, εφόσον έχουν επιτευχθεί από τον γονέα κατά παράβαση του άρθρου 1532 εδ. β’ περ. 1 – 3 Α.Κ., δηλαδή : 1) με υπαίτια μη συμμόρφωση προς αποφάσεις και διατάξεις δικαστικών και εισαγγελικών αρχών που αφορούν το τέκνο ή προς την τυχόν υπάρχουσα συμφωνία των γονέων για την άσκηση της γονικής μέριμνας, 2) με διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του τέκνου με τον άλλο γονέα και την οικογένειά του ή με την κάθε τρόπο πρόκληση γονεϊκής αποξένωσης και διάρρηξης των σχέσεων του τέκνου με αυτούς και 3) με υπαίτια παράβαση των όρων της συμφωνίας των γονέων ή της δικαστικής απόφασης για την επικοινωνία του τέκνου με τον μη έχοντα την επιμέλεια γονέα ή με την δια οποιουδήποτε άλλου τρόπου παρεμπόδιση της επικοινωνίας Β. Στο άρθρο 1511 παρ. 4 Α.Κ. θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για την γονεική αποξένωση έτσι ώστε να προλαμβάνονται καταστάσεις καθοδήγησης και υποβολής των παιδιών πριν από το δικαστήριο και να είναι σε θέση να αναγνωριστεί η πραγματική τους βούληση, όταν και μόνο όταν είναι αναγκαίο να αποφασισθεί κατά τρόπο διαφορετικό η γονική μέριμνα. Για να αποφορτιστούν τα δικαστήρια και να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος, έτσι ώστε να εκφράσουν τις απόψεις τους οι δυο γονείς και το ίδιο το παιδί, παρουσία ειδικών ψυχικής υγείας , θα πρέπει η διαδικασία να αρχίζει από το στάδιο της διαμεσολάβησης του Άρθρου 1512, με συμμετοχή διαμεσολαβητή από κατάλογο παιδοψυχολόγων.