• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Μ. Πατέρας' | 31 Μαρτίου 2021, 19:54

    Έχοντας υπόψιν την ισχύουσα κυρίαρχη πρακτική στα συναινετικά διαζύγια και την μακρόχρονη δικαστηριακή νομολογία, τη σύγχρονη Ελληνική κοινωνική πραγματικότητα, το τι ισχύει στις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες, το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης 2079/2015,την επιστημονική βιβλιογραφία, το κείμενου του συνήγορου του παιδιού, το κείμενο του κλάδου της κλινικής ψυχολογίας(ΕΛΨΕ), το κείμενο του συλλόγου Ελλήνων κοινωνιωλόγων, το κείμενο 57 γυναικών Πανεπιστημιακών, τις περιπτώσεις χωρισμένων ζευγαριών που γνώμονα την αγάπη τους για τα παιδιά τους ήδη εφαρμόζουν την κοινή ανατροφή – συνεπιμέλεια – ισόχρονη παρουσία – εναλλασσόμενη κατοικία στη χώρα μας με άκρως ευεργετικά αποτελέσματα για τα παιδιά τους, ο παρόν νόμος πρέπει να διασφαλίσει το δικαίωμα των παιδιών να ανατρέφονται ουσιαστικά και ισόχρονα και από τους δύο γονείς. Για να γίνει αυτό στη πράξη απαιτούνται βελτιώσεις στο παρόν σχέδιο νόμου και η συνακόλουθη εφαρμογή του στα συναινετικά διαζύγια που θα ακολουθήσουν καλλιεργώντας την κουλτούρα συνεργασίας και αποφυγής της αντιδικίας μεταξύ των γονέων αλλά από τη συνακόλουθη εφαρμογή του από τις δικαστικές και εισαγγελικές αρχές. Οπότε το παρόν άρθρο θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής: Ο παρόν νόμος αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του τέκνου δια της ίσου παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ίσης ευθύνης και ίσου δικαιώματος τους έναντι αυτού, με εναλλασσόμενη διαμονή στις κατοικίες αμφοτέρων.