Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄ Άρθρο 23 Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Ιωάννα Μ. | 31 Μαρτίου 2021, 20:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννα Μ.' | 31 Μαρτίου 2021, 20:19

    Άρθρο 5 παρ. 4. Δεν προσδιορίζει το κατώτατο ηλικιακό όριο του παιδιού και δεν προσδιορίζει τί σημαίνει ανάλογα με την ωριμότητα (π.χ. τί ισχύει σε περιπτώσεις παιδιών ΑμεΑ με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης). Άρθρο 6 "Σε περίπτωση διαφωνίας" Η πλειοψηφία θα χρειαστεί να καταφύγει σε διαμεσολαβητές ή χειρότερα σε δικαστικές διαμάχες. Δεδομένου ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν μπορούν να βελτιωθούν μέσω της επιβολής ενός νόμου και τα διαζύγια προκύπτουν από μακροχρόνια προβλήματα με σοβαρές συναισθηματικές επιπτώσεις στα μέλη είναι επίσης αποδεδειγμένο ότι χρειάζονται συμβουλευτική, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν επαρκείς συμβουλευτικές υποστηρικτικές υπηρεσίες και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων είναι αρκετά χαμηλό με φθίνουσα προοπτική. Οπότε χρειάζεται να υπάρξει δέσμευση από πλευράς κράτους ότι θα ενισχύσει ήδη υπάρχουσες δομές και θα δημιουργήσει και άλλες, με επαρκές καταρτισμένο προσωπικό (ψυχολόγους, κοινωνικούς, λειτουργούς, κ.α. )που θα μπορούν να στηρίξουν και να βοηθήσουν τους γονείς να ξεπεράσουν ομαλά το τραύμα του διαζυγίου και να αποκαταστήσουν την ήδη κλονισμένη επικοινωνία τους προς όφελος του παιδιού. Άρθρο 8 παρ.2 Σωστό νομικά, δυσλειτουργικό στην ελληνική πραγματικότητα, ως ανέφικτο για μεγάλη μερίδα του πληθυσμού λόγω οικονομικής δυσχέρειας. Θεωρητικά ισότιμο αλλά, δεν λαμβάνει υπόψιν τις ιδιαιτερότητες και τα οικονομικά δεδομένα των οικογενειών στην χώρα μας. Τα ποσοστά ανεργίας ανά φύλο (υψηλά ποσοστά οικονομικής εξάρτησης των γυναικών από τους συζύγους, ιδιαίτερα στην επαρχία) και τις δυνατότητες εύρεσης/διατήρησης εργασίας καθώς και τα κατώτατα όρια μισθών, όπως επίσης και τα επιδόματα. Για ένα μεγάλο εύρος οικογενειών μια τέτοια εκδοχή δεν φαίνεται από μόνη της βιώσιμη. Στην πλειοψηφία των «συγκρουσιακών» διαζυγίων δεν καταβάλλονται οι διατροφές το πιο αδύναμο οικονομικά μέλος αδυνατεί να καταφύγει σε δικαστική διεκδίκηση, ή ακόμα κι αν το κάνει παρατηρείται ότι συχνά δεν υπάρχει συμμόρφωση. Σε αυτή την εκδοχή γυναίκες με χαμηλό οικονομικό κεφάλαιο, χωρίς εργασία θα μείνουν σε μεγάλο ποσοστό εντελώς ακάλυπτες. Αρθρο 9 Τί προβλέπεται για τις οικογένειες με σύμφωνο συμβίωσης και τις οικογένειες ομόφυλων γονέων ; Άρθρο 11 "Κάθε γονέας υποχρεούται να διαφυλάσσει και να ενισχύει την σχέση του τέκνου με τον άλλο γονέα, τους αδελφούς του, καθώς και με την οικογένεια του άλλου γονέα, ιδίως όταν οι γονείς δεν ζουν μαζί ή ο άλλος γονέας έχει αποβιώσει.» Μπορεί να διατυπωθεί οφείλει να μην παρεμποδίζει την σχέση του τέκνου με τον άλλον γονέα ... κ.τ.λ. γιατί οι σχέσεις αποτελούν σύνθετη διαδικασία και χτίζονται ταυτόχρονα και από τα δύο μέρη, οπότε είναι αρκετά επισφαλές και δυσανάλογο να εναποθέτουνε όλη την ευθύνη στη μια πλευρά. Άρθρο 14 β. Νομίζω ότι χρειάζεται να λαμβάνεται κι εδώ η άποψη του παιδιού ανάλογα με την ηλικία του, τουλάχιστον από τα 12 και μετά γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που τα ίδια τα παιδιά αρνούνται την επικοινωνία γιατί κάτι δεν πάει καλά στη σχέση του με τον έναν γονέα (πολύ συχνά όταν υπάρχει και εμπλοκή τρίτων προσώπων). στ. Υπάρχουν πολλές μορφές ενδοοικογενειακής βίας, με συνηθέστερους θήτες τους άντρες που συχνά δεν καταγγέλλονται, αλλά δημιουργούν τεράστια προβλήματα τόσο στα παιδιά, όσο και στις γυναίκες. Το παρόν νομοσχέδιο σαφώς είναι παιδοκεντρικό, αλλά δεν πρέπει να αγνοήσει πλήρως και τα υψηλά ποσοστά έμφυλης βίας, οφείλει να μεριμνήσει και προς αυτή την κατεύθυνση.