Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη Καλλίνα Δ. | 31 Μαρτίου 2021, 20:35
«Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο έχει καταδικαστεί αμετάκλητα για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής.»Το άρθρο 1520 να τεθεί ως εξής «Σε περίπτωση που το τέκνο διαμένει αποκλειστικά με έναν από τους γονείς, ο άλλος έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της επικοινωνίας με το τέκνο η οποία ρυθμίζεται με συμφωνία των γονέων, άλλως αποφασίζει το δικαστήριο, αφού προηγηθεί υποχρεωτικά δικαστική μεσολάβηση ή διαμεσολάβηση. Στην επικοινωνία περιλαμβάνεται τόσο η ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ και επαφή αυτού με το τέκνο όσο και η ΔΙΑΜΟΝΗ του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε καθημερινή βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ το 1/3 του συνολικού χρόνου του ανηλίκου, δύναται όμως να ΑΥΞΗΘΕΙ εως το ½ του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας.ΝΑ προστεθεί ο όρος «κατ’ ελάχιστον» στο τεκμήριο του 1/3 και να μην δύναται να υπάρξει χρόνος διανυκτερεύσεων στον χρόνο λιγότερος από αυτόν.Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ΑΝΙΟΝΤΕΣ και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με ΤΡΙΤΟΥΣ που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 1511.» 1/3 κατά την σχολική περίοδο και 1/2 στις σχολικές διακοπές ανά έτος στον γονέα που δεν διαμένει μαζί το τέκνο. Το κόστος μετακίνησης των παιδιών από την μια οικία στην άλλη να επιβαρύνει από κοινού και εξίσου και τους δύο γονείς και να πραγματοποιείται εναλλάξ και από τους δύο. Η διατροφή να βασίζεται σε ρεαλιστικά αντικειμενικά κριτήρια και βάση πινάκων.