Αρχική Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίουΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ Άρθρο 13 Δικαίωμα επικοινωνίας – Αντικατάσταση άρθρου 1520 ΑΚΣχόλιο του χρήστη ΧΡΙΣΤΙΝΑ | 31 Μαρτίου 2021, 21:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΙΣΤΙΝΑ' | 31 Μαρτίου 2021, 21:17

    Επειδή κύριο επιχείρημα για την αναγκαιότητα ψήφισης του νομοσχεδίου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια είναι η δήθεν ανάγκη εναρμόνισής μας με έτερες ευρωπαϊκές χώρες, παραθέτω τη πρόσφατη νομοθετική αλλαγή στο οικογενειακό δίκαιο της Γαλλίας, που μέχρι πρότινος η συνεπιμέλεια ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ: 1. Στις 30 Ιουλίου 2020 η Γαλλική Βουλή ψήφισε το Ν. 2020-936 με σκοπό την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. https://www.village-justice.com/articles/violences-conjugales-autorite-parentale-apres-loi-juillet-2020,36267.html 2. Μεταξύ άλλων εκ του νόμου αναστέλλεται προσωρινά η άσκηση της γονικής μέριμνας και το δικαίωμα επικοινωνίας σε περίπτωση ποινικού αδικήματος από γονέα στον άλλο γονέα ή στο παιδί, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΩΞΗΣ μέχρι και την έκδοση καταδικαστικής απόφασης, χωρίς να χρειάζεται ειδική μνεία του ανακριτή ή του δικαστή για την αναστολή. Πριν την άσκηση ποινικής δίωξης, μπορούν ο ανακριτής ή το δικαστικό συμβούλιο να αποφασίσουν, με αιτιολογημένη απόφαση, σχετικά με την αναστολή του δικαιώματος που έχει το υπό εξέταση άτομο ως προς την επικοινωνία και διαμονή με το ανήλικο παιδί του. Δικαίωμα διαμονής στη συζυγική στέγη στον σύζυγο που δεν είναι ο δράστης της άσκησης βίας, ακόμη κι αν έχει φιλοξενηθεί προσωρινά σε άλλη κατοικία, όπως σε καταφύγιο. Σε αυτήν την περίπτωση, η ανάληψη ευθύνης για τα έξοδα που σχετίζονται με αυτό το προσωρινό καταφύγιο μπορεί να επιβαρύνουν τον βίαιο σύζυγο. Τα ίδια ισχύουν για συντρόφους που συγκατοικούσαν με σύμφωνο συμβίωσης ή χωρίς σύμφωνο. Με αυτόν τον τρόπο, το θύμα της ενδοοικογενειακής βίας, δεν μπορεί να κατηγορηθεί για εγκατάλειψη συζυγικής στέγης, και παύει το ζήτημα της κατοικίας να είναι αποτρεπτικός λόγος ως προς την απόφαση καταγγελίας της βίας. 3. Η αιτολόγηση της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης ήταν «Στη Γαλλία, κάθε χρόνο συμβαίνουν 120-150 γυναικοκτονίες. Στη Γαλλία περισσότερες από 220.000 γυναίκες είναι θύματα βίας και 170.000 παιδιά είναι παρόντα σε αυτή τη βία».https://www.assemblee-nationale.fr/dyn/15/rapports/ega/l15b2590_rapport-information# 4. Η έκθεση αυτή ανέδειξε, μετά από είκοσι χρόνια εφαρμογής της Coparentalité (υποχρεωτικής συνεπιμέλειας), ότι «οι μισές γυναικοκτονίες έγιναν μπροστά σε μικρά παιδιά και με αφορμή τη τακτική επίσκεψη και φιλοξενία του πατέρα». Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της μελέτης του 2009 από το Παρατηρητήριο Βίας του περιφερειακού συμβουλίου του διαμερίσματος Seine-Saint-Denis που αφορούσε 24 γυναικοκτονίες που έγιναν τη περίοδο 2005 έως 2008.Τέλος, στα συμπεράσματα της έκθεσης ήταν ότι η υποχρεωτική συνεπιμέλεια είναι συχνά για τον πρώην σύντροφο το μέσο άσκησης εξουσίας και συνιστά νέα μορφή άσκησης βίας στο θύμα του. Το δικαίωμα επίσκεψης και φιλοξενίας των πατεράδων, συχνά αποτελεί για τις γυναίκες και τα παιδιά μεγάλο ρίσκο, θέτει τις γυναίκες θύματα βίας σε συστηματική επαφή με τον κακοποιητή τους και κάποιες φορές τις εκθέτει σε αυτόν χωρίς καμία απολύτως ασφάλεια. Συνεπώς οι χώρες που εισήγαγαν το θεσμό της ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ έχουν ήδη δει τα τραγικά αποτελέσματά του και αλλάζουν άρδην τη νομοθεσία τους, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΣ τις γυναίκες και τα ανήλικα τέκνα από κακοποιητικούς γονείς και συντρόφους. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο εμείς με τι εναρμονιζόμαστε; Μας ενδιαφέρει το feedback από κοινωνίες που είχαν εισάγει το θεσμό της υποχρεωτικής συνεπιμέλειας ή είναι παντελώς αδιάφορο, καθώς δεν εναρμονίζεται με το συμφέρον μιας μερίδας πολιτών;